Πέμπτη πρωί 13/10. Το Superferry II στον Πειραιά περιμένει τη σειρά του να μπει στη δεξαμενή μετά 22 μήνες αστμάτητης πλεύσης στη γραμμή Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου. 

Το Superferry II. Χτες Τετάρτη το αποχαιρετίσαμε από μια καφετέρια της Ραφήνας. Δεν τραβούσε την συνηθισμένη ρότα του για Άνδρο. Αλλά για Πειραιά. Σήμερα Πέμπτη περιμένει μοναχικό στην άκρη της προβλήτας του Πειραιά τον δεξαμενισμό του. Ένας παλιός φίλος. Εφυγε. Τον αποχαιρετλισαμε στο λιμάνι. Και τον περιμένουμε να ξανάρθει στο λιμάνι...

Ήταν απομεσήμερο όταν το Superferry ΙΙ βγήκε από το λιμάνι της Ραφήνας σφυρίζοντας και αποχαιρετώντας μας. Καθισμένοι με έναν φίλο το βλέπαμε με μια παράξενη συγκίνηση. Μετά 22 μήνες συνεχών ταξιδιών το παλιό ωραίο σκαρί αποσυρόταν για συντήρηση. Πάνω από δύο δεκαετίες στη γραμμή μας. Πάνω από δύο δεκαετίες στα ταξίδια μας. Να μας πηγαίνει και να μας φέρνει. 

Και τώρα μετά τόσους μήνες συνεχώς δίπλα μας έφευγε. Δεν μας έκανε καρδιά να γυρίσουμε άλλου τα μάτια μας. Ξαφνικά ο φίλος έβγαλε το κινητό και άρχισε να το βιντεοσκοπεί καθώς απομακρυνόταν. Όχι πια στη συνηθισμένη ρότα του για Άνδρο. Αλλά προς Πειραιά. Μερικά δευτερόλεπτα αποτυπωμένα σε ένα μικρό κουνημένο βίντεο. Μερικά δευτερόλεπτα συγκίνησης που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Τα αφιερώνουμε στον Θανάση και στον Παύλο τους δύο καπετάνιους του παλιού ωραίου σκαριού..

Πέμπτη πρωί 13/10. Δεν είχαμε προλάβει να "ανεβάσουμε".το βίντεο με δύο λόγια. Το τηλέφωνο κουδούνισε. Ήταν ένας άλλος φίλος από τον Πειραιά που έφευγε σήμερα για Σύρο. "Σου στέλνω το Superferry II από τον Πειραιά. Περιμένει μάλλον στη δεξαμενή βασιλειάδη". Τον ευχαρίστησα. και ανεβάζω την σημερινή πρωινή φωτογραφία μαζί με το χτεσινό βίντεο. Για ένα πλοίο που όλοι αγαπάμε και όλοι όταν το βλέπουμε είναι σαν να ταξιδεύουμε μαζί του για Άνδρο...

Με το καλό να ξανάρθει...

Δ.Μπ.