Το καράβι της γραμμής είχε φτάσει στον Κάβο Ντόρο. Στη γέφυρα του πλοίου η συζήτηση είχε ανάψει. Ξαφνικά ο παπα-Παναγιώτης, εφημέριος της Βόρειας Άνδρου, είπε ήσυχα: "Δεν βγάζεις μια φωτογραφία αυτό το υποβρύχιο που είναι μπροστά μας"! Βγήκαμε όλοι στην βαρδιόλα, Και κοιτάζαμε ένα υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού να περνά αργά-αργά μπροστά μας με φόντο ένα φορτηγό. Κάτι σαν σκηνή από πολεμική περιπέταια (φωτ. Εν Άνδρω).

 

 Ο τρίτος είπε πως το υποβρύχιο πήγαινε με 7-8 μίλια. Η θάλασσα λάδι. Συνθηκες ιδανικές. Κανείς μας δεν είχε δει υποβρύχιο σε πλεύση εκ του φυσικου. Κάπου εκεί το ξάφνιασμα έφερε στο νου το παλιό τραγούδι "yellow submarine" των Βeatles. Αλήθεια μόνο ένα "κίτρινο υποβρύχιο" θα είχε προκαλέσει τόση έκπληξη... (φωτ. Εν Άνδρω).

 Μέσα στο έντονο φως του πρωινού - με αμυδρό φόντο την Άνδρο - το γκρίζο υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού απεικονιζόταν σαν ένα σκίτσο ή σαν μια σκηνή από παλιά ασπρόμαυρη ταινία (φωτ. Εν Άνδρω). 

 Το υποβρύχιο με νότια πορεία κατευθυνόταν προς το ναύσταθμο. Είχε συμμετάσχει στην άσκηνη "Καταιγίδα"  τπυ πολεμικού στόλου που μόλις τέλειωσε και τώρα γύριζε στη βάση του (φωτ. Εν Άνδρω).

 Μια τελευταία φωτογραφία καθώς ο ήλιος είχε γυρίσει πια και φαινοταν καλύτερα. Μια τελευταία εικόνα από αυτό το παράξενο - και σπάνιο - συναπάντημα με τον "σιωπηλό φύλακα" των θαλασών μας πριν απομακρυνθούμε (φωτ. Εν Άνδρω).

"Εν Άνδρω"