Ήταν η πανσέληνος των ερωτευμένων. Ήταν η πανσέληνος των γάμων. Ήταν η πανσέληνος του Ιουλίου. Ήταν ένα ακόμα νυχτερινό πέρασμα στον Κάβο Ντόρο με το πλοίο της γραμμής. Στη μέση του περάσματος το ολόγιομο φεγγάρι είχε ήδη φτάσει ψηλά πάνω από την θάλασσα φωτίζοντας την Άνδρο... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Το πλοίο ολόφωτο άφηνε πίσω του τη ν κοκκινοκίτρινη δύση και τράβαγε για το ασημένιο νυχτερινό φως της πανσελήνου. Άφηνε πίσω του την Αττική και την Εύβοια και τράβαγε για την Άνδρο... (φωτ. Εν Άνδρω).

Πίσω μας ο ήλιος είχε μόλις δύσει στην Αττική ζωγραφίζοντας στον ουρανό όλα τα χρώματα από το κίτρινο μέχρι το κόκκινο. "Τα βουνά της Αττικής είναι πρόσωπα" έγραψε ο Σεφέρης. Παρακολουθήσαμε τα "πρόσωπα" της Αττικής και της Εύβοιας να λάμπουν πολύχρωμα πριν βυθιστούν στο σκοτάδι... (φωτ. Εν Άνδρω).

Ένα ερωτευμένο ζευγάρι ήταν στραμένο κι αυτό προς την μαγική πανσέληνο που κυριαρχούσε πάνω από τον Κάβο Ντόρο. Η όμορφη κοπέλα φωτογράφιζε με το κινητό της το φεγγάρι. Ο νέος έσκυβε τρυφερά κοντά της (φωτ. Εν Άνδρω).

Η όμορφη κοπέλα συνέχιζε την προσπάθεια να κρατήσει το φευγαλέο της στιγμής σε εικόνα στο κινητό της. Δίπλα ο νέος άνδρας προσπαθούσε να κρατήσει την εικόνα στη μνήμη του. Δύο μνήμες, δύο ζωές, μια αιωνιότητα σε μια στιγμή... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Το καράβι έφτασε στην Άνδρο. Το φεγγάρι ήρθε και σταμάτησε λίγο πιο δεξιά πάνω από την Κουβάρα και την Παλαιόπολη. Η στιγμή κάτι από την μαγεία της νυχτας που έγινε μέρα (φωτ. Εν Άνδρω).

 Νυχτερινό Γαύριο. Στη γη άπλωνε το σκοτάδι. Στον ουρανό άπλωνε το θαμπό φως του φεγγαριού. Τα σιωπηλά σκοτεινά βουνά χώριζαν τις ασημένιες αποχρώσεις της πανσελήνου του Ιουλίου. Ένα ακόμα εξαίσιο πέρασμα της ζωής μας στον Κάβο Ντόρο τέλειωνε... (φωτ. Εν Άνδρω).

Δ. Μπ.