105 χρόνια από την θυσία του ανδριώτη συνταγματάρχη Αντωνίου Καμπάνη...

 

 Συμπληρώθηκαν στις 21 Ιουνίου 2018 105 χρόνια από την ηρωική θυσία στις 21 Ιουνίου 1913 του ανδριώτη συνταγματάρχη Αντωνίου Καμπάνη. Ο Αντώνιος Καπμπάνης, γεννήθηκε στο Άνω Κόρθι και έζησε στην Μεσαριά της Άνδρου. Ήταν επικεφαλής του 8ου Συντάγματος στη μάχη για την κατάληψη του Κιλκίς.

Επέλεξε εθελοντικά να βρεθεί στην πρώτη γραμμή αναγνώρισης κατά την διάρκεια της φονικής μάχης για την κατάληψη του υψώματος, που κατείχαν οι Βούλγαροι. Το Κικλίς τον τίμησε και έδωσε το όνομα του στο χωριό που έπεσε ηρωικά, το οποίο και ονομάσθηκε ΚΑΜΠΑΝΗΣ. Κάθε χρόνο οι κάτοικοι του ΚΑΜΠΑΝΗ του Κιλκίς τιμούν την ημέρα αυτή. Στους εορτασμούς συμμετέχει και η Άνδρος, η ιδιαίτερη πατρίδα του, ενώ προτομή του υπάρχει στην πλατειά Γηροκομείου της Χώρας.

Η Ιστοσελίδα μας θέλοντας να τιμήσει μια γενναία, αλλά άγνωστη σχετικά μορφή της Άνδρου, που έπεσε ηρωικά παρουιάζει σήμερα με την ευκαιρία των 105 χρόνων του θανάτου του ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του που περιλαμβάνει την αναφορά της Ένωσις Ανδρίων, το βιογραφικό του Καμπάνη από τις ιστοσελίδες του ΚΑΜΠΑΝΗ και μια εκτίμηση για την φονικότητα της σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων στο Κιλκίς - Εν Άνδρω.

(α) ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΑΝΔΡΙΩΝ

Την Κυριακή 17 Ιουνίου ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Καμπάνης Νομού Κιλκίς, ετέλεσε την καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του ήρωα Συνταγματάρχη Αντώνιου Καμπάνη και των λοιπών Ανδρίων πεσόντων κατά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912 και 1913. Η Ένωσις Ανδρίων, όπως κάθε χρόνο, απέστειλε στεφάνι και τον ακόλουθο χαιρετισμό: 

«Με το στεφάνι αυτό, ο Πρόεδρος, το Διοικητικό Συμβούλιο και τα Μέλη της Ενώσεως Ανδρίων, τιμούμε τον πατριώτη μας, τον ήρωα, Συνταγματάρχη Αντώνιο Καμπάνη και ευγνωμονούμε τους Κιλκισιώτες για τις τιμές και τη δόξα που διαχρονικά του αποδίδουν, αναγνωρίζοντας τη θυσία του για την ελευθερία της πατρίδας».

(β) ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Α. ΚΑΜΠΑΝΗ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

Ο συνταγματάρχης Αντώνιος Καμπάνης (1857-1913) ήταν διοικητής του 8ου  Συντάγματος Πεζικού στην μάχη του Κιλκίς. 'Επεσε ηρωικά στην πρώτη γραμμή της κρίσιμης μάχης που έκρινε το ποιος θα κέρδιζε την Μακεδονία. Ο Α. Καμπάνης καταγόταν από την Άνδρο.

Κατατάχθηκε στο στρατό ως εθελοντής το 1877, ενώ το 1882 ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πεζικού. Ως Λοχαγός συμμετείχε στον ατυχή πόλεμο του 1897, εκτελώντας τα καθήκοντα του υπασπιστή της 4ης Ταξιαρχίας. Έγραψε διάφορα βιβλία και μετέφρασε το σύγγραμμα του Αυστριακού Στρατηγού Von Kuhn, «Ο ορεινός πόλεμος».

Έπεσε μαχόμενος την 21 Ιουνίου 1913 στο ύψωμα 272  λίγες ώρες πριν καταληφθεί οριστικά η πόλη του Κιλκίς. Συγκεκριμένα αποφάσισε να θυσιαστεί ο ίδιος, πηγαίνοντας πάνω σε ένα λόφο για να καταδείξει την θέση του εχθρού.

Τότε είπε στους υπόλοιπους: «Κάντε στην άκρη. Εγώ έζησα αρκετά. Εσείς είστε μικροί ακόμη. Σας περιμένουν οι οικογένειές σας». Έπειτα καταδεικνύοντας την θέση του εχθρού είπε: «Ιδού ο δρόμος προς την νίκη». Τότε θραύσματα οβίδος  τον χτύπησαν στις διόπτρες του (κιάλια) και πριν προλάβει να αντιδράσει, έσκασε δίπλα του άλλη μια οβίδα και τον αποτελείωσε.

Η θυσία του έδειξε τον δρόμο προς την απελευθέρωση της πόλης. Το σπουδαίο αυτό περιστατικό έγινε λίγο μετά τις 05:00 το πρωί και για την ηρωική του προσπάθεια,  το όνομά του έγινε θρύλος στην τοπική κοινωνία του Κιλκίς. Το χωριό Καμπάνη, όπου έπεσε ηρωικά, έχει πάρει προς τιμή του το όνομα του.

 (γ) ΤΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

Η ελληνική νίκη ήταν σπουδαία, από κάθε άποψη, αλλά το κόστος σε αίμα βαρύ. Οι νεκροί και οι τραυματίες ανήλθαν σε 8.828 άνδρες. Ιδιαίτερα υψηλές ήταν και οι απώλειες σε αξιωματικούς, καθώς ηγούνταν των μονάδων τους για να εμψυχώσουν τους άνδρες τους, πολλοί από τους οποίους ήταν νεοσύλλεκτοι. Μία άλλη εξήγηση μας δίνει ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης στα απομνημονεύματά του:

Οι Βούλγαροι είχαν ορίσει καλούς σκοπευτές για να χτυπούν ειδικά τους αξιωματικούς που φαίνονταν γιατί γυάλιζαν τα χρυσά γαλόνια στο καπέλο και τις επωμίδες. Ύστερα από αυτό διατάχτηκε όλοι οι βαθμοφόροι να βγάλουν τα διακριτικά τους για να μην γνωρίζονται από μακριά». Οι απώλειες από τη βουλγαρική πλευρά ήταν 6.971 άνδρες νεκροί και τραυματίες, καθώς και 2.500 αιχμάλωτοι.