Απαγορεύεται η στάθμευση λέει το σήμα. Μόνο που δείχνει τη θάλασσα! Αλλά εννοεί τον μικρό δρόμο μπροστά στο εξοχικό ταβερνάκι του καπετάν-Κωσταντή και της κυρά-Λιλας στα Γιάλια. Το κοίταγα και γέλαγα. Τι να κάνουν οι άνθρωποι είδαν κι απόειδαν: γιατί όλοι πάνε και παρκάρουν μπροστά τους. Βρήκαν ένα σήμα. Το στερέωσαν με σύρματα στα κάγκελα της ακτής μπας και πείσουν κανένα να μην παρκάρει και τους κλείνει την ταβέρνα τους. Το φωτογράφισα για ενθύμιο του έλληνα που θα πάει "καβάλα στην εκκλησιά" και στην ταβέρνα κλπ. Αλλά ως ενθύμιο του ακατάβλητου ταβερνιάρη/καπετάνιου, που κι αυτός κάτι θα σκαρφιστεί για να σταματήσει (αν μπορέσει) το παρκάρισμα...(φωτο: Εν Άνδρω). 

 

Είδε κι απόειδε ο εικονιζομενος καπετάν-Κωσταντής, εφευρετικός και χιουμορίστας άνθρωπος, κότσαρε ένα σήμα, μπας και σταματήσει τους "καβαλάρηδες" με τους εκατοντάδες ίππους μπροστά από το ταβερνάκι του... (φωτο: Εν Άνδρω)

Το καλαίσθητο εξοχικό κέντρο με τα ωραια λουλούδια γύρω-γύρω που το καλοκαίρι πολιορκούν οι εποχούμενοι "καβαλάρηδες" και με το σήμα τους "ξορκίζει" ο καπετάν-Κωσταντής... (φωτο: Εν Άνδρω).

Τα όμορφα λουλούδια γύρω-γύρω (αλλά και τα της κουζίνας) είναι δουλειά της πάντα χαμογελαστής κυρά-Λίλας...  (φωτο: Εν Άνδρω).

Ο υπέροχος υδροβιότοπος στα Γιάλια. Γεμάτος χελωνάκια, βατράχια και ζωή. Δίπλα στο ταβερνάκι. Μια ανάσα εντελώς διαφορετική. Τίποτα εδώ δεν θυμίζει Κυκλάδες. Μια άλλη καθημερινότητα εντελώς διαφορετική αυτή η γωνιά. Που όμως έχει πολλά κοινά με τους άλλους υπέροχους υδροβιότοπους της Άνδρου: τα Άχλα, το Ατένι, τον Ζόργκο, το Βιτάλι, την Βόρη κλπ. (φωτο: Εν Άνδρω).  

Και για το τέλος αφήσαμε τον μέγα κράχτη της περιοχής: τα Γιάλια. Η παραλία των Στενιών είναι μια από τις κοντινότερες και πιο προσπελάσιμες παραλίες ως προς την Χώρα, αλλά και σε όλα τα γύρω χωριά: Υψηλού, Αποίκια, Μεσαθούρι, Στραπουρίες, Κατακαλαίους, κλπ. Μόνο πρόβλημα πως ορισμένοι την θεωρούν "δική" τους και συμπεριφέρονται σαν να την κληρονόμησαν από τον παππού τους!!! Βάλτε δίπλα σε αυτούς και μερικούς τους καλοκαιρινούς "καβαλάρηδες" και το κατακαλόκαιρο γίνεται καμιά φορά το "έλα να δεις". Όμως το νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα είναι μαγεία... (φωτογραφίες: Εν Άνδρω).

"Εν Άνδρω"