Δύο κόσμοι στην Άνδρο

Της Φραντζέσκας Τζανίδη

 

Μια άποψη του Φελλού μια περιοχή με προβλήματα όπως επισημαίνει η κ. Φ. Τζανίδη (φωτ. αρχείου Εν Άνδρω).

(Από την κ. Φ. Τζανίδη λάβαμε την παρακάτω ενδιαφέρουσα επιστολή διαμαρτυρίας αλλά από λάθος του server– πήγε στα spam– καθυστερήσαμε να την δούμε. Την δημοσιεύουμε με λίγη καθυστέρηση – Εν Άνδρω).

Η παρούσα επιστολή αποτελεί διαμαρτυρία και παράπονο για την κατάσταση που επικρατεί στη Βορειοδυτική Άνδρο. Είναι η πικρή επίγευση που αφήνει στους καλοκαιρινούς κατοίκους και επισκέπτες του διπρόσωπου νησιού. Από τη μια ο πολιτισμός, η αρχοντιά και η προβολή και από την άλλη η εγκατάλειψη, η αδιαφορία και η υποβάθμιση.

Ως κάτοικος Φελλού τα τελευταία χρόνια ζω από πρώτο χέρι τη συνεχή κατάντια της περιοχής μας. Αφορμή όμως για αυτήν την επιστολή, στάθηκε μια πρόσφατη εκδρομή στην άλλη πλευρά του νησιού. Πηγαίνοντας από Φελλό προς Χώρα και Κόρθι, είχα την εντύπωση ότι βρέθηκα σε άλλο νησί. Με λύπη μου διαπίστωσα τα εξής:

1) Ο δρόμος από το Φελλό μέχρι το Γαύριο είναι γεμάτος σκουπίδια και παγίδες για τους πεζούς, αν μπορεί να περπατήσει κανείς, αφού δεν υπάρχουν ούτε 50 πόντοι πεζοδρόμιο. Οι παρακείμενοι κτηματίες έχουν φροντίσει να βάλουν τα σύρματά τους επάνω στο δρόμο χωρίς κανέναν έλεγχο από κάποιον φορέα. Τα χαντάκια είναι γεμάτα ξερόχορτα διότι δεν έχουν καθαριστεί εδώ και πολλά χρόνια και ούτε υπάρχουν κατάλληλες ρήσεις με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να πέσεις μέσα είτε εποχούμενος είτε πεζός. 

2) Στη διαδρομή από Φελλό προς Γαύριο ο δρόμος είναι αρκετά στενός και γίνεται ακόμη στενότερος γιατί δεξιά και αριστερά υπάρχει βλάστηση, η οποία δεν κλαδεύεται ποτέ, με επιπλέον μειονέκτημα να χάνεται η ορατότητα ειδικά στις στροφές. 

Το όμορφο σκηνικό κατά μήκος του δρόμου συμπληρώνει άλλη μια ωραία εικόνα. Οι θάμνοι και οι περιφράξεις των κτημάτων είναι στολισμένοι με παντός είδους σκουπίδια που σκορπίζονται παντού από τον αέρα. Χαρτιά υγείας, σακούλες, καλαμάκια, πλαστικά ποτήρια και μπουκάλια κρέμονται από τα αγκάθια και συνθέτουν μια “μαγική” εικόνα. 

Εδώ να συμπληρώσω και τους κάδους απορριμμάτων που στέκουν πάντα ξέχειλοι από ξεσκισμένες σακούλες, ενώ πολύ συχνά τριγύρω τους έχει στηθεί μια ωραιότατη μίνι χωματερή. Στρώματα, κομοδίνα, παιδικά ποδηλατάκια, τηλεοράσεις, κ.λπ. Στην παραλία του Φελλού, τους μήνες αιχμής και ειδικά τον Αύγουστο, το ίδιο σκηνικό βρωμιάς. Οι κάδοι είναι λιγοστοί και ξέχειλοι, μέσα και έξω, αφού η περισυλλογή των απορριμμάτων 2 φορές την εβδομάδα δεν αρκεί.

Καθημερινοί επισκέπτες στην παραλία του Φελλού και τα σκυλιά, τα οποία πολλές φορές λερώνουν με τα περιττώματά τους και αντί τα αφεντικά τους να τα μαζέψουν με ένα σακουλάκι, προτιμούν να τα σκεπάζουν με άμμο. Τι ωραία συγκυρία, έπειτα από λίγες μέρες, τα περιττώματα αυτά να ανακαλύπτονται από κάποιο παιδάκι που παίζει στην άμμο με τα κουβαδάκια του!!!

Κατευθυνόμενη, λοιπόν, προς το Κόρθι, διαπίστωσα ότι υπάρχουν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Η διαδρομή προς τα κει είναι σχεδόν κάθε χρόνο στρωμένη με καινούργιο οδόστρωμα. Ουδείς κάδος ξέχειλος και τα χαντάκια όλα φτιαγμένα με τσιμέντο. Από την Παλαιόπολη και μετά, συνέχεια καινούργια άσφαλτος και φαρδύς δρόμος.

Μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Η ίδια προσοχή πρέπει να δοθεί και στην άλλη πλευρά του νησιού, ειδικά στο οδικό δίκτυο που είναι άθλιο, γεμάτο λακκούβες και παγίδες. Δημοτικά τέλη πληρώνονται από όλους χειμώνα-καλοκαίρι.

Με εκτίμηση