Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο, δεν έχουν τραβηχτεί το καλοκαίρι, αλλά πριν από μερικές μέρες, δηλαδή Νοέμβριο. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η κατάσταση είναι οριακή.

Λένε - και μάλλον έχουν δίκιο - ότι η πρώτη εντύπωση είναι σχεδόν καθοριστική. Το πρώτο οπτικό ερέθισμα, η πρώτη ματιά δηλαδή, δημιουργούν τέτοιες συνειρμικές  καταστάσεις που τελικά σε οδηγούν στην τελική σου κρίση για ένα μέρος, ένα αντικείμενο, η ακόμα και μια ανθρώπινη συμπεριφορά. Στην προκειμένη περίπτωση ο τόπος. Η αναφορά γίνεται για το Γαύριο, που αποτελεί την πύλη εισόδου της Άνδρου και μοιραία την πρώτη γνωριμία του νησιού με τον ταξιδιώτη, όπου και αν κατευθύνεται.

 

Η σημερινή διοίκηση του Δήμου Άνδρου, όπως και άλλες προηγουμένως δεν θέλησαν να βάλουν σε τάξη το λιμάνι γιατί αυτό θα είχε ένα βραχυχρόνιο πολιτικό κόστος. Μακροχρόνια όμως θα είχε ένα τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κέρδος. Δυστυχώς ο δήμαρχος δεν τολμά να πάρει το πολιτικό κόστος.

Αντικειμενικά το χωριό είναι πολύ όμορφο. Με τον ιστορικό φάρο του στη μπούκα του λιμανιού, με τα απομεινάρια του παλιού μόλου όπου φόρτωναν στα πλοία το μετάλλευμα από τον Άγιο Πέτρο, με την μεγάλη αλλά εγκαταλελειμμένη παραλία με τα ωραία εξοχικά στον Χάρακα, και την επιβλητική εκκλησία του Άγιου Νικολάου στο ύψωμα.

Κανείς στην Άνδρο δεν αντέχει το πολιτικό κόστος. Το βλέπουμε και από την στάση της σημερινής αντιπολίτευσης. Ειδικά της ελάσσονος που "βομβαρδίζει" τελευταία, εξ αποστάσεως και μέσω facebook, συνεχώς για τετριμένα μικροπράγματα της καθημερινής λειτουργίας του Δήμου. Όμως δεν τολμά να πει κάτι για το λιμάνι. Γιατί θα έχει πολιτικό κόστος. Και δεν το αντέχει...

Οι παλιοί έκτισαν συμμετρικά τα σπίτια τους. Οι νέοι με την ανάπτυξη του τουρισμού και τα μεγάλα βαπόρια, πλήγωσαν την γραφικότητα του. Το Γαύριο όπως είναι σήμερα, απέχει σαν εικόνα από ένα κυκλαδίτικο παραθαλάσσιο χωριό. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.

Και έξω και μέσα στο λιμάνι δεκάδες τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κανείς δεν είναι σίγουρος που και πότε επιτρέπεται το παρκάρισμα.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα, είναι ότι εκεί κυριαρχεί μια άνευ προηγούμενου κυκλοφοριακή αναρχία, με δεκάδες αυτοκίνητα που κυριολεκτικά το πνίγουν. Το μέρος έχει καταντήσει το υπαίθριο parking σχεδόν ολόκληρης της Άνδρου. Ο καθένας παρκάρει όπου βρει για όσο χρόνο θέλει, αδιαφορώντας αν ενοχλεί η απαγορεύεται. Απ’ τα καφέ ή τα καταστήματα της παραλίας δεν μπορείς να δεις καν την θάλασσα, γιατί μπροστά σου βρίσκονται από θηριώδη τζιπ μέχρι τεράστια φορτηγά.

 

Από την νότια πλευρά μέχρι το τέλος της προκυμαίας, παντού Ι.Χ. Στον δρόμο και από τις δυο πλευρές, άλλα σταθμευμένα, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να διασταυρωθούν δυο διερχόμενα αυτοκίνητα. Η εικόνα του τόπου θυμίζει περισσότερο… Παγκράτι ή Κυψέλη και σχεδόν καθόλου Κυκλάδες.

Ο χώρος στην προέκταση του λιμανιού που σήμερα χρησιμεύει κι αυτός σαν άτυπο πάρκιγκ

Βέβαια σε κάθε λιμάνι υπάρχει το ίδιο πρόβλημα και αυτό είναι φυσιολογικό. Το παράλογο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι στο Γαύριο υπάρχει  έτοιμη λύση αλλά  κανείς δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη, να την υλοποιήσει: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΥΘΜΕΥΣΗΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!

Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια. Βρίσκεται πίσω από τα σχολεία, περίπου 200 μέτρα από το λιμάνι και η έκταση του είναι τέτοια που χωρούν ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ!

Κι όμως υπάρχει χώρος για παρκιγκαι μάλιστα πολύ χώρος. Ερωτάσθε οι της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης έχετε σκοπό να φέρετε το σοβαρό θέμα στο συμβούλιο ή θα τσακώνεστε για διαδικαστικά και μικροθέματα; 

Κανείς όμως δεν υποχρέωσε τους επισκέπτες, τους τουρίστες, τους παραθεριστές, τους κατοίκους ή τους επαγγελματίες να πάνε εκεί τα οχήματα τους.

Κανείς δεν ύψωσε την φωνή του και δεν εφάρμοσε τον νόμο, προκειμένου να σταματήσει πλέον να ασφυκτιά το όμορφο χωριό, να αποκτήσει την χαμένη του γραφικότητα και να πάψουν να… βολεύονται οι νεοέλληνες, που βαριούνται να περπατήσουν πέντε λεπτά.

Και νεκροταφείο αυτοκινήτων στο μη χρησιμοποιούμενο παρκιγκ!!!

Και ένα τζιπ εγκαταλειμένο στο πάρκιγκ...

Αν και υπήρχαν προεκλογικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις για την αποκατάσταση της τάξης και την δημιουργία ενός πολιτισμένου χώρου στάθμευσης, δεν έχει γίνει τίποτα.

Η μεγάλη αλάνα πίσω από τα σχολεία, δεν έχει φωτισμό και καθόλου φύλαξη. Εκεί έχουν σημειωθεί κρούσματα βανδαλισμών και κλοπές, κάτι που λογικά αποθαρρύνει τον οποιοδήποτε, να αφήσει εκεί το αυτοκίνητο του.

Θα μπορούσε με μια μικρή δαπάνη να ηλεκτροφωτιστεί και τις νυχτερινές ώρες να φυλάσσεται μ’ ένα μικρό αντίτιμο, έτσι ώστε να μην είναι ζημιογόνο.

Τα πράγματα είναι απλά. Χρειάζονται μόνο δυο αποφάσεις. Μια του Δημοτικού Συμβουλίου που να καθορίζει ως τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΟΠΟ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ τον συγκεκριμένο και άλλη μια του Λιμενικού Ταμείου που να απαγορεύει το παρκάρισμα στην παραλία.

Τα υπόλοιπα θα έρθουν… φυσιολογικά. Θα υπάρξει μια περίοδος γκρίνιας και δυσαρέσκειας από τους… καλο(κακο)μαθημένους και ύστερα θα πειθαρχήσουν όλοι, φοβούμενοι και τα πρόστιμα του Λιμεναρχείου.

Να λοιπόν πως θα ομορφύνει και το Γαύριο, που αποτελεί και το μπαλκόνι του νησιού, στην πρώτη επαφή της Άνδρου με τον ταξιδιώτη.

Κ.Χ