Ο Ιάκωβος μπροστά στο τζάκι στο "Απόρθητο". Φεβρουάριος 2017. Εφέτος γιόρτασε τα 25 χρόνια μιας μοναδικής και αξέχαστης διαδρομής στον Πιτροφό... (φωτ. Εν Άνδρω).

Η είδηση στο τηλέφωνο σαν κεραυνός: Πέθανε ο Ιάκωβος!!! Μοιάζει απίστευτο. Ο Ιάκωβος των ωραίων μοναχικών εξομολογήσεων τις κρύες νύχτες του χειμώνα στο Απόρθητο. Ο Ιάκωβος των απέραντων καλοκαιρινών βραδιών στην αυλή του μικρού αγαπημένου μπαρ κάτω από τον έναστρο ουρανό του Πιτροφού. Ο Ιάκωβος της παλιάς μοτοσυκλέτας, των ωραίων κοκτέιλ και της ζεστής συντροφιάς δεν θα είναι πια μαζί μας…

Κάθεσαι μπροστά στην άδεια οθόνη και θες να γράψεις πολλά. Στο τέλος αμήχανος και ζαλισμένος από το νέο καταλήγεις να γράφεις κοινοτοπίες. Θες να μιλήσεις για εκείνη την μεγάλη σαν καράβι πληγωμένη καρδιά, που χώραγε τόσα και άλλα τόσα… Και στο τέλος τον εγκατέλειψε ξαφνικά... Πιο πριν όμως την είχε εγκαταλείψει αυτός. Όπως είχε εγκαταλείψει την υγεία του εδώ και χρόνια...

Όμως δεν εγκατέλειψε ποτέ τις ιδέες του. Δεν εγκατέλειψε ποτέ τα ωραία συναισθήματα του. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την γη του. Δεν εγκατέλειψε ποτέ τους φίλους του. Ότι αγάπησε ο Ιάκωβος δεν το εγκατέλειψε… Αν και πολλοί τον εγκατέλειψαν…

Κάθεσαι μπροστά στην άδεια λευκή οθόνη του υπολογιστή και θες να γράψεις κάτι από όσα μοιραστήκαμε: τις μεγάλες ωραίες ιστορίες, τις πονεμένες στιγμές, τις μεγάλες απογοητεύσεις και τις μικρές καθημερινές χαρές, μιας ζωής τόσο σύντομης, τόσο τρυφερής, τόσο  ευαίσθητης: της ζωής του Ιάκωβου του Απόρθητου…

Και δεν γράφεις τίποτα. Τι να γράψεις από όλα αυτά; Αυτά που μοιραστήκαμε τα τελευταία βράδια αυτού του χειμώνα μόνοι μπροστά στο μεγάλο τζάκι του Απόρθητου; Τις ναυτικές ιστορίες, που μου έλεγε πέρσι, από μια νιότη που τον ταλάνισε και δεν την ξεπέρασε ποτέ; Τη σχέση του που έφτασε στο γάμο και στο παιδί που μπήκε στη ζωή του; Ή, την τελευταία κουβέντα μας πριν λίγο καιρό στο τηλέφωνο. Ήταν στη Θεσσαλονίκη για εξετάσεις: «Θα έρθω σύντομα στην Άνδρο. Να έρθεις να τα πούμε…»

Ήρθε, αλλά δεν τα είπαμε. Και δεν θα τα ξαναπούμε. Ο Ιάκωβος Περτέσης παιδί μιας άλλης φευγάτης και αληθινής Άνδρου «έφυγε» ξαφνικά για πάντα σήμερα το πρωί 25 Απριλίου 2017 στο σπίτι του στο Ζαγανιάρη. Ήταν 55 ετών…

"Έφυγε" κι άφησε κληρονομιά τις μνήμες των μεγάλων μοναχικών βραδιών του χειμώνα μπροστά στο τζάκι. Άφησε κληρονομιά τις μνήμες από τις απέραντες νύχτες του καλοκαιριού με γεύση του δυόσμου στην αυλή του Πιτροφού…

Έφυγε... Έτσι μόνος και ωραίος. Και μέχρι το τέλος απόρθητος…

Καλό ταξίδι φίλε…

Διαμαντής Μπασαντής