Πάμε μια βόλτα στο «άγνωστο» Μπατσί. Εκεί που συνήθως δεν φτάνουν τα βήματα των εκδρομέων, οι οποίοι τις λίγες μέρες των διακοπών τους, σουλατσάρουν στην παραλία, στα καφέ, στα μπαρ και όπου υπάρχει κίνηση, θόρυβος και κόσμος.

Κι όμως πίσω από την προκυμαία, υπάρχει μια αθέατη-και εγκαταλελειμμένη-ομορφιά. Κάτι που θυμίζει αχνά κυκλαδίτικο καλντερίμι με μπουκαμβιλιες, βασιλικούς, τρεχούμενα νερά, υπέροχα αρχοντικά, απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Αφημένα από την αδιαφορία του Δήμου και της τοπικής κοινωνίας να ρημάζουν!

Σε άλλα νησιά αυτή η νυχτερινή βόλτα, είναι μια μαγεία. Μικρά μαγαζάκια, κρυφός και προσεγμένος φωτισμός, καθαριότητα. Οι Κυκλάδες σε όλο τους το μεγαλείο. Στο Μπατσί, ακριβώς το αντίθετο…

Είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένη τέτοια ομορφιά και να την ανακαλύπτουν μόνο οι ξένοι, που δεν μένουν στον θόρυβο των πολύχρωμων νέον, αλλά ψάχνουν την ουσία του τόπου που επισκέπτονται.

Στη μέση του πουθενά η παλιά βρύση του χωριού, αφώτιστη και απεριποίητη. Ένα μονοπάτι με τρεχούμενα νερά, που γλιστράει από τις ακαθαρσίες, χωρίς φως: αντί να αναδεικνύει το περιβάλλον σε φοβίζει.

Κάπου εκεί ένα «ψαγμένο» και όμορφο μεζεδοπωλείο αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Γύρω ηλιακοί θερμοσίφωνες και σκουριασμένα αιρ-κοντίσιον, καρφωμένα πάνω σε σπίτια με ιστορία εκατοντάδων ετών.

Κρίμα!

Δείτε και θα καταλάβετε…

Π.Κ.