Με την πιο παράξενη Ανάσταση εδώ και αιώνες ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου η Εβδομάδα των Παθών των αποκλεισμένων από την πανδημία. Στο προαύλιο της Θεοσκεπάστου δεν υπήρχαν στολισμοί, δεν υπήρχε κόσμος. Μόνο η ολόφωτη εκκλησία υποψίαζε για την αναστάσιμη βραδιά. Ακόμα μια φορά η είσοδος μας στον κλειστό ναό έγινε μετά από ειδοποίηση στο παπα-Μιχάλη με την φράση σε SMS: "ο Τύπος είναι στην εξώθυρα!" Και κατέφθασε ο βοηθός να ανοίξει ντην πόρτα. Όπως και να το κάνουμε ζούμε στιγμές ιστορικές και μοναδικές. Τέτοια εικόνα Ανάστασης και εισόδου σε ναό δεν την είχαμε φανταστεί. Κι όμως την ζούμε. Και την περιγράφουμε στην λεπτομέρεια για να αποτυπώσουμε την Ανάσταση στην εποχή της πανδημίας... 

 Άδειος ο ναός και πάλι. Όμως ο παπα-Μιχάλης στο πόστο του. Με τον ψάλτη, τον βοηθό και την νεωκόρο. Ανάσταση στα χρόνια της παγκόσμιας πανδημίας. Ή, σε παραλλαγή του τίτλου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας" μπορούμε να πούμε "Ανάσταση στα χρόνια του κορονοϊκού"...

 Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός... Μια μυστική συγκίνηση διατρέχει την ατμόσφαιρα της άδειας εκκλησίας καθώς ψάλτης και παπάς εναλλάσσονται στον ψαλμό... 

 Ακολουθεί το Ευαγγέλιο της Ανάστασης...

Και το Χριστός Ανέστη...

Και ο παπα-Μιχάλης συνεχίζει την αναστάσιμη λειτουργία μέσα στη νύχτα...

 Αποχωρούμε διακριτικά για να επεξεργαστούμε το υλικό (φωτογραφίες, βίντεο) και να γράψουμε δύο λόγια. Στο πάρκινγκ στο Παραπόρτι βλέπουμε να πλησιάζει ένα ψηλός κύριος. Τον κοιτάμε. Μας καλησπερίζει. Είναι ο διευθυντής της Αστυνομίας Άνδρου. Γελάμε μόλις αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο. Αυτός κάνει την δουλειά του πηγαινο-ερχόμενος από τον Άγιο Γεώργιο στη Θεοσκέπαστη. Κι εμείς τη δική μας μεταφέροντας εικόνες και σχόλια για μια Ανάσταση που δεν είχε ξαναγίνει κι ελπίζουμε να μην ξαναγίνει...

Και πριν ολοκληρώσουμε την διαδρομή της πιο μοναχικής Ανάστασης ευλόγως θα ρωτήσετε: "καλά δεν είχε κόσμο, αλλά δεν είχε και μασκουλα;" Ε, λοιπόν είχε μάσκουλα, αλλά δεν είχε βεγγαλικά στη Θεοσκέπαστη. Όμως είχε βεγγαλικά στον Άγιο Γεώργιο. Κι έτσι η μια εκκλησία (ή μάλλον οι πιστοί των μάσκουλων και των βεγγαλικών) αλληλοσυμπληρώνονταν. Ο ανταποκριτής μας που μας περίμενε στο πάρκινγκ είδε ξαφνικά έναν σιωπηλό νεαρό που έτρεξε έβαλε φωτιά, του έγνεψε πήγαινε μακριά και εξερράγη ένα μάσκουλο που τράνταξε συθέμελα τον τόπο! Μετά ο νεαρός χάθηκε στο σκοτάδι. Ο ανταποκριτής μας κατέγραψε δύο κουνημένες από την έκρηξη φωτογραφίες. Τις παραθέτουμε ως πειστήριο της ανδριλωτικης μασκουλοκρατίας και ευχόμαστε σε όλους Καλό Πάσχα και όπως θα έλεγε και ο Αρκάς: "και του χρόνου έξω από τα σπίτια μας"!... 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"