Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου

Έχω μια απορία και ένα παράπονο που θα τα εκφράσω με  αξιοπρέπεια και κυρίως ενυπόγραφα: Εμείς οι μετά την Σταυροπέδα είμαστε Ανδριωτες «δεύτερης κατηγορίας»; Αν όχι κύριοι της Χώρας, των Στενιών, και του Κορθίου, γιατί μας κάνετε να νοιώθουμε έτσι και το κυριότερο γιατί δεν κάνετε τίποτα να αποδείξετε το αντίθετο;

Εξηγούμαι:

Οι εκδηλώσεις του πάτερα Ευδόκιμου και του Ηλία Μαμαλάκη περιορίστηκαν στην Χώρα και το Κόρθι. Ούτε σκέψη για παρόμοιο event στο κοσμοπολιτικό Μπατσί ή το υποβαθμισμένο Γαύριο.

Οι ταγοί του Δήμου, ουδέποτε φέτος το καλοκαίρι ήρθαν να πιουν τον καφέ του στις «από δω» καφετέριες, να κάνουν μια βόλτα, ν’ ακούσουν τα προβλήματα και τις ανησυχίες των επαγγελματιών, να καθαρίσουν τις πολυσύχναστες αμμουδιές και να ζυμωθούν με τον κόσμο διασκεδάζοντας μαζί του. Ούτε  καν ένα μεσημέρι για ένα μπάνιο…

Τα σκουπίδια στην Πλούσκα ή το Μακροτανταλο, με άμεσες προειδοποιήσεις για παραιτήσεις δημοτικών αρχόντων, αν πάνε στην «από κει πλευρά» στο Κόρθι.

Στην όμορφη μουσική εκδήλωση του Γιάννη Σπανού, κανείς «επίσημος» από την Χώρα…

Οι δρόμοι στις ομορφότερες παραλίες του νησιού που βρίσκονται οι περισσότερες στην «από δω πλευρά» σε κακό χάλι. Τα χωριά του Κάβο Ντόρο μαραζώνουν.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά και φυσικά πιο σοβαρά και κυρίως με σοβαρότερη γραφή. Για όσους δεν γνωρίζουν κατάγομαι από την Χώρα, αλλά επέλεξα να ζω «από δω».

Δεν κατηγορώ κανένα προσωπικά. Καυτηριάζω νοοτροπίες και συνήθειες, που για χρόνια, κρατάνε το νησί διχασμένο. Ταμπού των παλαιών που δεν ξεριζώθηκαν.

Ακόμα και σήμερα κάποιοι φοβούνται να συγκρουστούν με τέτοιες αναχρονιστικές αντιλήψεις. Κρίμα…