Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου

 

Όπως αποκαλύφθηκε στο ΔΣ στις 5/10 επί ενάμιση χρόνο δεν έχει γίνει τίποτα για να ξεκινήσει κάποια μελέτη ώστε να διασωθεί η παραλία του Μπατσιού. Κι αυτό παρά τις τότε εξαγγελίες του δημάρχου για άμεση εκπόνηση ακτομηχανικής μελέτης (φωτ. Εν Άνδρω).

Έμαθα σήμερα το πρωί τι διημείφθη στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Άνδρου, κατά την συνεδρίαση της Τετάρτης 5 Οκτωβρίου. Ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν και η αλλοίωση του θαλασσίου περιβάλλοντος στο Μπατσι, με προφανή αιτία την δημιουργία προ ετών, του «αλιευτικού καταφυγίου». Πρόθεση μου δεν είναι ούτε να ασκήσω ανούσια κριτική  χάριν εντυπωσιασμού, ούτε να προσβάλω την αξιοπρέπεια κανενός από τα μελή του Δ.Σ, αλλά να εκφράσω με πολλή προσοχή και ευγένεια την απόλυτη διαφωνία μου, στον τρόπο αντιμετώπισης αυτού του σοβαρότατου ζητήματος.

Άλλωστε-και με την ευκαιρία δηλώνω ότι- οι όποιες παρεμβάσεις έχω κάνει γραπτώς, έχουν ως μοναδικό κίνητρο την αγάπη για τον τόπο μου, την ευαισθησία για το περιβάλλον και την προσπάθεια που κάνουμε όλοι, να πάει καλυτέρα το νησί (και κυρίως το Μπατσί και το Γαύριο όπου μεγάλωσα). ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΩΝ ΟΥΔΕΝ.

Απεκαλύφθη λοιπόν ότι δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για την διερεύνηση των αιτιών που προκάλεσαν, προκαλούν και θα προκαλέσουν στο μέλλον καταστροφές στην παραλία, παρόμοιες με κείνες της άνοιξης του 2015, όταν κατέρρευσε ο τοίχος και το πεζοδρόμιο κοντά στο ξενοδοχείο «Σκούνα».

 

Η καταστροφή στο Μπατσί τον χειμώνα του 2015. Δείτε που είχε φτάσει από τότε η θάλασσα λόγω της μετατόπισης της αμμουδιάς συνέπεια της νέας μαρίνας. Τα κύματα εκείνης της χρονιάς μην βρίσκοντας πια την αμμουδιά έφτασαν και γκρέμισαν ακόμα και το πεζοδρόμιο.!!!.. (φωτ. Εν Άνδρω). 

Τότε ο δήμαρχος, ύστερα από επίσκεψη στο σημείο όπου η θάλασσα είχε προκαλέσει μεγάλες ζημιές, είχε υποσχεθεί ότι άμεσα θα αρχίσει ακτομηχανική μελέτη και στην συνέχεια αφού αυτή ολοκληρωθεί, θα ξεκινήσουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις για  να αρχίσει η σταδιακή αποκατάσταση της μέχρι τώρα καταστροφής.

Λογικά λοιπόν τώρα, ύστερα από τόσο μεγάλο διάστημα η μελέτη θα έπρεπε να είχε τελειώσει και να είχαν βγει και τα συμπεράσματα. Πέρασε ενάμιση χρόνος όμως και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Η θάλασσα εξακολουθεί να κατατρώει την αμμουδιά, τα αλμυρίκια ξεριζώνονται το περιβάλλον έχει υποστεί ήδη σχεδόν μη αναστρέψιμες βλάβες και ο χειμώνας που έρχεται και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι μας επιφυλάσσει. Επί της ουσίας λοιπόν ουδείς ενδιαφέρθηκε να δώσει τέλος στην καταστροφή.

 

Η παραλία μετά την αποκατάσταση του τσιμεντένιου τοίχου πέρσι τον Ιούνιο μπροστά στη θάλασσα. Από τον χειμώνα του 2015 μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κανένα βήμα για την ανάσχεση της καταστροφής που συνείζεται και τα κύματα ξεριζώνουν πλέον και τα αρμυρίκια της παραλίας (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος)

Όταν λοιπόν το θέμα ήρθε προς συζήτηση στο Δ.Σ από μια κυρία δημοτική σύμβουλο που ζήτησε να πληροφορηθεί αν υπάρχουν χρήματα για την μελέτη, διάβασα ότι ο πρόεδρος του Δ.Σ, είπε κάτι για… βαπόρια και ακτοπλοΐα, όλοι γέλασαν, δημιουργήθηκε μια ωραία ατμόσφαιρα και πέρασαν στο επόμενο θέμα. Αυτό αποτελεί ντροπή και ταυτόχρονα δημιουργεί τεράστιες ευθύνες σε όσους-ανεξαιρέτως- κάθονταν γύρω από το τραπέζι της συνεδρίασης.

Σ’ εκείνον που τα είπε, στον δήμαρχο που δεν παρενέβη αφ ενός να πει τι έχει γίνει μέχρι τώρα και να ψέξει την αγένεια και την έλλειψη αίσθησης της πραγματικότητας του στενού του συνεργάτη, αλλά και στα μέλη της αντιπολίτευσης που με την σιωπή τους και την αδιαφορία τους συγκαλύπτουν και διαιωνίζουν το «οικολογικό έγκλημα». Ομολογώ ότι τέτοια περιστατικά δεν είναι ευχάριστο ούτε να γίνονται, ούτε να τα μαθαίνεις, αλλά είναι απαραίτητο-όσο σκληρό και αν ακούγεται- να τα γράφεις…

Συγκρούεσαι μεν και μπορεί να χάσεις φίλους, αλλά αποκαλύπτεις νοοτροπίες, αφουγκράζεσαι ανθρώπινες ψυχοσυνθέσεις, συντελείς-ίσως στο να αλλάξουν πολιτικές δράσεις και εν τέλει κάτι ενδέχεται να προσφέρεις.

Αυτά … και χωρίς παρεξήγηση.