Την πρώτη του προεκλογική συγκέντρωση έκανε χθες 14 Απρίλη 2019 ο Δημήτρης Γιαννίσης. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Μπατσί παρουσία περίπου 80 ατόμων. Σε μια αρκετά καλή ομιλία περίπου μιας ώρας ο Δ.Γιαννίσης ανέλυσε τις βασικές του σκέψεις γύρω από την Άνδρο.

Τόνισε πόσο λίγα έγιναν την πενταετία που λήγει και πόσο σημαντικές δυνατότητες υπάρχουν οι οποίες εάν δουλευτούν σωστά θα μπορέσουν να θέσουν το νησί σε πραγματική τροχιά ανάπτυξης.

Ανέφερε παραδείγματα από άλλα νησιά που κατάφεραν να εκμεταλλευτούν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, ενώ η Άνδρος δυστυχώς υστέρησε δραματικά σ’ αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια. Ανακοίνωσε την δημιουργία γραφείου προγραμματισμού στον Δήμο το οποίο θα παρακολουθεί τις χρηματοδοτικές δυνατότητες των αναγκαίων υποδομών.

Για το μείζον ζήτημα των σκουπιδιών ανέφερε ότι η λύση είναι η εντατικοποίηση της ανακύκλωσης και η δημιουργία «πρασίνων σημείων», ενώ το υπόλειμμα από την κομποστοποίηση επιτρέπει πλέον η νομοθεσία να μεταφερθεί εκτός Άνδρου με ειδική νομοθετική ρύθμιση που ήδη ισχύει και αφορά τα νησιά με τακτική-καθημερινή διασύνδεση.

Αυτή η πρόταση όπως ανέφερε καθιστά την λύση ΧΥΤΥ ως αναχρονιστική και όχι απαραίτητη για το νησί. Ακολούθησαν ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους για τα βασικά ζητήματα της Άνδρου.

Δύο παρατηρήσεις σε όσα είπε ο κ. Γιαννίσης για τον ΧΥΤΥ από ειδική συνεργάτιδα του Εν Άνδρω:

«Τα «πράσινα σημεία» που μπορεί να είναι δύο ή και τρία είναι πρακτικά χώροι εναπόθεσης απορριμμάτων προς επεξεργασία. Άρα, χρειάζονται χωροθέτηση. Όπως, χωροθέτηση χρειάζεται  και η κομποστοποίηση. Άρα, παραμένει ως ζητούμενο το πρόβλημα 2-3 χωροθετήσεων πλέον.

Όπως παραμένει και το ερώτημα: ποιος θα δεχτεί τα δικά μας απορρίμματα αν ο όγκος τους είναι 30%-50% μιας και όλη η Ελλάδα κοιτά να τα πάει ο ένας στον άλλο! Αν ο όγκος είναι μικρός δεν συμφέρει η μεταφορά συμφέρει η εναπόθεση. Που κι αυτή χρειάζεται χωροθέτηση.

Τώρα το τι λέει ο νόμος είναι μια ευχή. Άραγε πόσα ΜΑΤ χρειάζονται για να δεχτεί π.χ. η Σύρος (που ήδη είπε ΟΧΙ) τα υπολείμματα της Άνδρου; Ή, τι θα αποδεχτεί η Φυλή που τελειώνει ή το Γραμματικό που δεν ξεκινά; Όλα αυτά είναι γνωστά από χρόνια. Το ζήτημα είναι πως θα βρεθεί χώρος για κάτι από αυτά, τα οποία δεν έχουμε αποδεχτεί πουθενά. Άρα, είμαστε στον ίδιο παρονομαστή…»

«ΕΝ ΑΝΔΡΩ»