Οι σύλλογοι, ο Σύλλογος Γυναικών Άνδρου και το χορευτικό του, η Χορευτική Ομάδα Νάξου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγριάς-Δράκειας και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ορμενίου Πορταριάς και η Χορευτική Ομάδα Κορθίου έδωσαν χτες βράδυ μια χορευτική παράσταση με παραδοσιακούς χορούς από την Άνδρο, το Πήλιο, την Λέρο, την Κρήτη, τη Θάσο, τη Λήμνο, την Μακεδονία, την Μικρά Ασία και την Πόλη. 

 Αλλού στήνουν ξύλινα τείχη και διαχωρίζονται κι αλλού στήνουν χορούς και πανηγύρια κι ενώνονται σε μια κοινή προσπάθεια να προσελκύσουν ακόμα περισσότερο κόσμο στο υπάρχον στέκι. Γιατί ο πλάτανος της πλατείας Καΐρη ήταν και είναι παραδοσιακά στέκι. Από τα χρόνια τα παλιά. Πολλές είναι οι αφηγήσεις για όσα έγιναν ή συζητήθηκαν κάτω από τον πλάτανο τα μεγάλα καλοκαίρια της Άνδρου. Τώρα τα δύο γειτονικά μαγαζιά, ο Πλάτανος και το Νοσταλγία, αποφάσισαν από κοινού να προσφέρουν ένα κοινό γλέντι την Τετάρτη 10 Ιουλίου για τους θαμώνες τους, αλλά και όλους τους περαστικούς στην "Κάτω Πλατεία" όπως λέγεται αλλιώς η πλατεία Καΐρη.

 Μια σειρά εκδηλώσεις συνέβησαν και συμβαίνουν αυτές τις μέρες στο νησί. Παραθέτουμε μια φωτογραφική και σχολιαστική περίληψη για να έχετε υπόψη σας. Και να ξέρετε πως ξεκίνησε με φόρα η καλοκαιρινή πολιτιστική σεζόν στην Άνδρο. Ξεκινάμε με την καλοκαιρινή παράσταση "It's Show Time" που δεν είχε αναγγελθεί από το Εν Άνδρω γιατί οι διοργανωτές θεώρησαν πως "ήταν μια ιδιωτική προσπάθεια". Εμείς όμως κάπου την βρήκαμε...

Το 30ο Χορωδιακό Φεστιβάλ Άνδρου ολοκλήρωσε την διαδρομή του χτες βράδυ Σάββατο 29 Ιουνίου 2019. Συμμετείχαν χορωδίες από τη Νέα Ιωνία, τον Άγιο Στέφανο Αττικής, την Λακωνία και τη Νάουσα. Μαζί με την νεανική και την χορωδία του Μουσικού Συλλόγου Άνδρου παρουσίασαν ένα ποικίλο πρόγραμμα κάθε μια.

 Ήταν ένα διαφορετικός Έλληνας. Ταξίδεψε νέος το 1945 μακριά από την Ελλάδα του εμφυλίου. Έζησε και δημιούργησε στο Παρίσι όπου και διακρίθηκε. Δεν γνώρισε την Ελλάδα της μεταπολεμικής δύσκολης ανόρθωσης. Και "επιστρέφει" τώρα μέσα από το έργο του - μετά το τέλος του βίου του - στον γενέθλιο τόπο με την ελπίδα να γνωρίσουν οι επόμενες γενιές τις "βυζαντινές πινελιές" του σε ένα μακρινό, απρόσωπο κι απόμακρο αστικό τοπίο στην έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή. Ο λόγος για τον Ντίκο Βυζάντιο, που απεικονίζεται παραπάνω στην φωτογραφία της έκθεσης.

 Η κεντρική αφίσα/φωτογραφία της έκθεσης του Ντίκου Βυζάντιου στο Ίδρυμα Γουλανδρή στην Άνδρο. Ο Ντίκος Βυζάντιος (1924-2007), ήταν γιος του ζωγράφου Περικλή Βυζάντιου (1893-1972). Από τον πατέρα του, που ήταν ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης, με χαρακτηριστικά κυρίως ιμπρεσιονιστικά, πήρε τα πρώτα μαθήματα, δείχνοντας την κλίση του στη ζωγραφική, από μικρή ηλικία.

  (Λάβαμε στοιχεία και το πρόγραμμα για ένα εξαιρετικό φεστιβάλ που γίνεται στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, την Σύρο. Τα δημοσιεύουμε εδώ για να δούμε τι ωραία κάνουν τα γειτονικά μας νησιά. Πόσο όμορφα αναζητούν τις δικές τους διαδρομές στον χρόνο και στον πολιτισμό. Τι εξαιρετικές προσπάθειες και τι σημαντικές συνεργασίες πετυχαίνουν ακόμα και με το εξωτερικό για να ανιχνεύσουν τον πολιτισμό τους και να αναπτύξουν τις σχέσεις τους με όλο τον κόσμο. Το παράδειγμα της Σύρου και της αξιοποίησης της μεγάλης πολιτισμικής προσφοράς που άφησε στο νησί με τις διαδρομές και τις αναφορές του ο Μάρκος Βαμβακάρης σε αυτό. Είθε η Άνδρος να σκεφτεί και να παραδειγματιστεί πάνω σε αυτό το εξαιρετικό μοντέλο και να βρει τρόπο να συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Σύρου στο μέλλον - Εν Άνδρω).