Καγκελάκι δεκαετίας 1950! Σιδεροσωλήνες με μουσαμαδένιο σκιάστρο (!) για πέργολα! Μικρή καντίνα και καθίσματα καλοκαιρινού σινεμά δεκαετίας 1980! Αυτή είναι η οικία Θεόφιλου Καΐρη (του 18ου αιώνος πaρακαλώ) μετά την ανακατασκευή της το 2014 από τον εργολάβο κ. Βαγγέλη Λουκίσα.  

 Μια απάντηση για το καμπαναριό της Μονής Παναχράντου. Αλλά και μια απάντηση για όσους δεν "καλύφθηκαν" από την απάντηση του γέροντα-Ευδόκιμου. To καμπαναριό της Μονής Παναχράντου ήταν κατασκευή ήσσονος σημασίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες χτίστηκε με τσιμέντο και από υπολοίματα υλικών που είχαν απομείνει από επισκευή της Μονής το 1938. Εδώ και δεκάδες χρόνια, λόγω στατικής ανεπάρκειας δεν ήταν σε χρήση. 

Όμως έχουμε και εμείς ερωτήματα προς τους "ακάλυπτους". Το ξέρετε πως η οικία του Θεόφιλου Καΐρη ήταν και είναι ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ εδώ και πολλές δεκαετίες; Το ξέρετε πως η οικία παρότι ήταν ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ μετατράπηκε πριν ένα χρόνο σε "ψηφιακό μουσείο", χωρίς άδεια και χωρίς εγκεκριμένα σχέδια: Άλλαξε "θαυμαστά" απ' έξω (χάλασε ο κήπος, μπήκαν σιδεροσωλήνες με πέργολες, καγκελάκια, προστέθηκε μικρή καντίνα (!) κλπ) από τον κ. Β. Λουκίσα!!! Και εσωτερικά αλλιώθηκε εντελώς με μεγάλες παρεμβάσεις (μοντέρνα χρώματα, μηχανήματα, μεγάλη οθόνη προβολής έξω από την κλίμακα και το πνεύμα του κτηρίου).

Τότε μόνο η κ. Βασιλική Λινού (πρόεδρος του Συνδέσμου Ανδρίων Πειραιώς), ο ακαδημαϊκός και καθηγητής Μιχάλης Τιβέριος και εμείς διαμαρτυρηθήκαμε. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ! Καμιά ευαισθητοποίηση των ειδικών για τις αυθαίρετες παρεμβάσεις που έκανε μόνος του ο εργολάβος κ. Βαγγέλης Λουκίσας ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΣΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ!

Από τα παραπάνω είναι προφανές πως δεν ήταν η ευαισθησία ή η νομιμότητα για το τσιμεντένιο καμπαναριό που πειραξε τον κ. Βαγγέλη Λουκίσα και ορισμένους φίλους του και στράφηκαν εναντίον της Μονής Παναχράντου και των μοναχών της. Άλλα ειναι τα αίτια και είναι οπωσδήποτε ενδιαφέρον να τα αναζητήσετε...

"εν Άνδρω"