Παπακωνσταντίνου-Ζουγανέλης: Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε...

Και έλυσαν και ταξίδεψαν. Μόνο που δεν ήταν ένα παλιό σαπιοκάρβο. Αλλά ένα φαντασμαγορικό καράβι. Μια φαντασμαγορική συναυλία: με μουσικές αναδρομές, χιουμοριστικές παρλάτες, διαχρονικές κοινωνικές αιχμές, επίκαιρες πολιτικές μπηχτές. Ήταν με άλλα λόγια μια συναυλία της εποχής με όλα τα στοιχεία του σήμερα και τις αναφορές του χτες που ανέδειξαν και τον Παπακωνσταντίνου και τον Ζουγανέλη. Ήταν μια τεχνικά και ηχητικά άψογη συναυλία που είχε πολλές στιγμές που συνέπαιρνε τον κόσμο που πήγε να τους ακούσει, να τραγουδήσει και να χαρεί μαζλι τους την αυγουστιάτικη σελήνη που κυριαρχούσε πάνω μας (φωτο: Εν Άνδρω).

 Και πήγε αρκετός κόσμος. Πάνω από 1000 άτομα γέμισαν το 80% της κερκίδας του σταδίου και αρκετές εκατοντάδες από αυτούς στάθηκαν δύο ώρες όρθιοι μπροστά στην εξέδρα να τραγουδήσουν, να χειροκροτήσουν και να ταξιδέψουν σε ένα ρόκ, που μπορεί να μην είχε το μοναδικό λαϊκό χρώμα και αυθεντικότητα, αλλά και την γλυκειά μελαγχολία της συναυλίας του Κορθίου, αλλά είχε απίστευτη σκηνική ένταση, εξαιρετικό βίντεο-γουόλ και μεγάλη παραστατικότητα από τους δύο πρωταγωνιστές, αλλά και όσους τους συνόδευσαν μουσικά και φωνητικά (φωτο: Εν Άνδρω).   

Περίεργο φαινόμενο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Ξεκίνησε σαν ροκ-σταρ, πέρασε από όλα τα είδη και κατέληξε ροκ-σταρ. Με όλα τα θετικά και τα αρνητικά ενός ροκ-σταρ. Αλλά πάντα με την αειθαλή κίνηση, την ξεχωριστή σκηνική παρουσία και τις φωνητικές ικανότητες ενός ροκ-σταρ. Αμφισβήτησε και αμφισβητήθηκε. Όπως οι περισσότεροι ροκ-σταρ. Όμως στο τέλος κατάφερε να είναι εκεί.Με μια διαχρονικότητα που εκπλήττει. Και με μια δυναμικότητα που ξαφνιάζει (φωτο: Εν Άνδρω).

Από κοντά ο Γιάννης Ζουγανέλης. Ένας ξεχωριστός περφόμερ. Τραγουδα, παρλάρει, συνομιλεί, παρασταίνει. Γράφει χιουμοριστικά, μιλά χιουμοριστικά. Δεν το βάζει κάτω. Καυστικός στους χθεσινούς, καυστικός στους σημερινούς. Πολλά μπορεί κανείς να πει ακόμα: και θετικά, αλλά και αρνητικά. Όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως τα καταφέρνει κι είναι επίκαιρος και συγκεντρώνει την προσοχή ενός μεγάλου κοινού που έχει ανάγκη να πει ένα βράδυ: άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε, τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ... Κι ο Ζουγανέλης είναι εκεί να το ταξιδέψει... (φωτο: Εν Άνδρω). 

 Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσπματα από την συναυλία-παράσταση του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και του Γιάννη Ζουγανέλη στα πλαίσια του Φεστιβάλ Άνδρου 2016  (βίντεο: Εν Άνδρω).

Η όλη συναυλία άκρως επαγγελματική, εντυπωσιακή και διασκεδαστική... (φωτο: Εν Άνδρω).

Ήταν, λοιπόν, μια κλασική συναυλία του Παπακωνσταντίνου σε ροκ στιλ όπως μας λέει η φωτογραφία (φωτο: Εν Άνδρω).

Με εντυπωσιακά εφέ στο τεράστιο σκηνικό του βίντεο-γουόλ με την μοναδική σκηνική παρουσία του Παπακωνσταντίνου... (φωτο: Εν Άνδρω).

Τις απολαυστικές ατάκες και παρλάτες του Ζουγανέλη... (φωτο: Εν Άνδρω).

Την εξαιρετική μουσική και σκηνική παρουσία και των άλλων συνεργατών του σχήματος όπως εδώ η όμορφη βιολίστρια με τα εξαιρετικά φωνητικά... (φωτο: Εν Άνδρω)

 

Αλλά και τους εξαιρετικούς αυτοσχεδιασμούς του ντράμερ... (φωτο: Εν Άνδρω).

Μια παράσταση-συναυλία με εξαιρετικούς φωτισμούς κάτω από την πάντα εντυπωσιακή αυγουστιάτικη πανσέληνο... (φωτο: Εν Άνδρω).

 Και όλα τέλειωσαν εξίσου εντυπωσιακά όπως άρχισαν. Με τους δύο πρωταγωνιστές να δίνουν, καθένας με τον τρόπο του, ένα φινάλε υπό τα θερμά χειροκροτήματα και τα μπιζαρίσματα του κοίνου. Με αυτή την μουσική παράσταση-συναυλία το Φεστιβάλ Άνδρου έγραψε μια ακόμα ξεχωριστή καλοκαιρινή σελίδα του... (φωτο: Εν Άνδρω), 

Σχολιασμός: Εν Άνδρω.