Το "Andros" τη στιγμή που περνά μπροστά από το Απροβάτου σφυρίζοντας... (φωτο: Εν Άνδρω).

Στην ταβέρνα «Μπαλκόνι του Αιγαίου» στο Απροβάτου με τον Βαγγέλη Κολίτσα και τον γαμπρό του. Πίναμε καφέ το πρωινό της Κυριακής: ανήμερα της Αγίας Μαρίνας. Μπροστά το Αιγαίο λαμπερό. Ξάφνου ακούστηκε σφύριγμα πλοίου. Γυρνώ ξαφνιασμένος. Μπροστά από το Απροβάτου περνούσε το “Andros” τραβώντας για Τήνο. Μακριά στον ορίζοντα φαινόταν το Αικατερίνη να πηγαίνει για το ίδιο προορισμό.

-        Μα ποιο πλοίο σφύριξε, αναρωτήθηκα κοιτώντας τον Βαγγέλη…

-        Το “Andros”, απαντά. Είναι ο καπετάν Γιώργης, ο ξάδελφος μου, σφυρά για το χωριό και τον πατέρα του…

Τον παίρνω τηλέφωνο. Μετά τις καλημέρες του λέω πως τον βλέπουμε να περνά κι ακούσαμε το σφύριγμα του πλοίου. Συγκινείται που κάποιοι τον άκουσαν και μας λέει:

-        Σήμερα σφύριξα για το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας…

Ετοιμάζω το βίντεο και του ζητώ να ξανασφυρίξει. Για να τον «ακούσει» όλη η Άνδρος από το “Εν Άνδρω”. Χαίρεται και σφυρίζει. Μετά του ζητάνε και οι άλλοι να ξαναχαιρετίσει… Μας ξαναχαιρετά και μας αποχαιρετά. Το “Andros” απομακρύνεται γοργά…

 Ο καπετάν Γιώργος Κολίτσας χαιρετά από το "Andros" το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας...

Γυρίζω σπίτι και καθώς φτιάχνω το βίντεο θυμάμαι τους παλιούς καπεταναίους που δεν είχαν άλλο τρόπο επικοινωνίας με το νησί τους πέρα από το σφύριγμα του βαποριού όταν πέρναγε στ’ ανοιχτά. Θυμάμαι την σκηνή από την «Μικρά Αγγλία» όπου οι γυναίκες από τη στεριά περιμένανε και χαίρονταν με το πλοίο που περνούσε στ' ανοιχτά σφυρίζοντας για χαιρετισμό…

Σήμερα, ανήμερα της Αγίας Μαρίνας, χάρη στον καπετάν Γιώργη από το Απροβάτου, χρονιάρα μέρα, ζήσαμε και χαρήκαμε μια αντίστοιχη στιγμή.

Και του χρόνου καπετάν Γιώργη…

 «Εν Άνδρω»