Ανοίξανε και σας περιμένουνε... στην Μπούκα στο Μπατσί!
Παλιότερα λεγόταν "Θάλασσα" κι ήταν εστιατόριο. Σήμερα λέγεται "Μπούκα" κι είναι μπαρ. Το έχουμε ξαναπεί πως η ζωή αλλάζει και μας αλλάζει. Κι όποιος δεν αλλάζει η ζωή τον προσπερνά. Τρεις νέοι φιλοι ερωτευμένοι αθεράπευτα με το Μπατσί αποφάσισαν πως τα 7 μπαρ του λιμανιού δεν τους χωράγανε. Ρίξανε λοιπόν τις οικονομίες τους. Βάλανε το κέφι τους, αθροίσανε τους φίλους τους κι έκαναν την "Μπούκα". Όταν ρωτήσαμε τον Σπύρο "γιατί μπούκα" μας απάντησε με ένα χαμόγελο: "γιατί είμαστε απέναντι από την μπούκα του λιμανιού!!! " Τόσο απλά... (φωτ. Εν Άνδρω).
Πήγαμε νωρίς για μπαρ. Προφανώς είχαμε ξεχάσει πως τα μπαρ ανοίγουν λίγο αργά...Βρήκαμε ιδιοκτήτες, σερβιτόρους και τον μουσικό επιμελητή μόνους τους. Βγάλαμε μια φωτογραφία τους στην "Μπούκα" - να συζητούν - απέναντι από την μπούκα του λιμανιού. Τώρα γιατί πήγαμε; Γιατί αν δεν πηγαίναμε ποιος άντεχε τον Γιάννη, πατέρα του Σπύρου - επιμέλητή δύο βιβλίων μου - από την μουρμούρα: "δεν πήγες για το καλό και ένα ποτό στο παιδί!!!" Πήγα "για το παιδί" !!! Το παράξενό ήταν πως μου άρεσε,. Όπως άρεσε και στο δικό μου παιδί!!! Ο λόγος; Είναι ένα μπαρ για όλες τις ηλικίες και τα γούστα!!! Εγώ ήπια το ποτό μου, Ο μικρός μια τεράστια πορτοκαλάδα με στριφογυριστό καλαμάκι, που τον εντυπωσιάσε. Και περάσαμε καλά με μουσική εξαιρετική και θέα μοναδική (φωτ. Εν Άνδρω).
Απόδειξη των παραπάνω πως μετά τις 10:00 αρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτες παρέες και από όλες τις ηλικίες. Κουβεντούλα, ανταλλαγή απόψεων για παραλίες και βόλτες. Όρθιοι (επάνω) και καθιστοί (κάτω). Και αρκετοί μέσα. Καλοκαιράκι στο Μπατσί με κόσμο. Το καλύτερο (φωτ. Εν Άνδρω).
Στους μέσα, δίπλα στο μπαρ, ο Φίλιππος. Μέχρι σήμερα τον είχα γνωρισει ως ξενοδόχο στο Κυπρί και ως εστιάτορα στο Ναυτικό Όμιλο Άνδρου. Το Σάββατο το βράδυ τον γνώρισα και πελάτη - φίλος των παιδιών του μπαρ. Τον προτιμώ έτσι: χαλαρός, άνετος, ευδιάθετος. Τα είπαμε λίγο. Μου είπε για την εκδήλωση που διοργανώνει την Παρασκευή στο ΝΟΑ. Φωτογραφήθηκε με την φίλη του. Τον καληνυχτίσαμε,ενώ παραγγέλνε χαμογελαστός το δεύτερο ποτό... (φωτ. Εν Άνδρω).
Η κάτω βεραντα στις 10:30 είχε γεμίσει. Ήταν ώρα να αποχωρούν οι απογευματινοί πελάτες που είχαν και δρόμο να κάνουν για επιστροφή (φωτ. Εν Άνδρω).
Μια τελευταία ματιά στο νυχτερινό Μπατσί από την "Μπούκα". Η νύχτα με το δικό της χρώμα αναδεικνύει ότι φωτίζει και δημιουργεί το μαγικό χρώμα ενός σκηνικού μοναδικού (φωτ. Εν Άνδρω).
Και μια τελευταία φωτογραφία της "Μπούκας" από κάτω. Σαν σκηνικό θεάτρου σκιών. Λίγο ονειρικό, λίγο ταξιδιάρικό, λίγο φευγάτο. Εικόνες που απολαμβάνεις στη μνήμη οδηγώντας μέσα στη νύχτα. Εικόνες από ένα Μπατσί που σου φτιάχνει τη διάθεση. Όποια κι αν είναι αυτή όταν έφτασες... (φωτ. Εν Άνδρω).
Δ. Μπ.
