Εν Άνδρω

 Έχουμε ξαναγράψει για τους δύο θεούς της Άνδρου. Ένας στα δυτικά κι άλλος στα ανατολικά. Το φαινόμενο το είδαμε και σήμερα. Στην Ψιλή Άμμο - δυτικά - που έκοβε ο αέρας όλος ο κόσμος ήταν στην παραλία. Το beach-bar είχε κόσμο, είχε ζωή, Ξαπλώστρες και ομπρέλες γεμάτες και πολλοί στη θάλασσα. ¨οσοι είχαν "δραπετεύσει" από την μεγάλη πόλη "ζούσαν τον καλοκαιρινό μύθο τους" (φωτ. για το Εν Άνδρω).

 Νεαροί και νεαρές διασκέδαζαν, γελούσαν, συζητούσαν. Περνούσαν ωραία (φωτ. για το Εν Άνδρω).

 Η θάλασσα ακύμαντη, ο ήλιος ζεστός, η παραλία γεμάτη ζωή (φωτ. για το Εν Άνδρω).

 Βέβαια αν η ματιά γύριζε προς την Κουβάρα - την πιο ψηλή κορυφή της Άνδρου στα 997 μέτρα ύψος - θα έβλεπες σύνεφα. ¨ομως ήταν μακριά. Πάνω στα ψηλά βουνά του νησιού. Μπροστά και γύρω, όσο έφτανε το μάτι υπήρχε ηρεμία. Ο κακός καιρός που προβλεπόταν δεν πέρασε ποτέ από την Ψιλή Άμμο ή και άλλα μέρη στα δυτικά του νησιού (φωτ. για το Εν Άνδρω).

 Στην Κουβάρα όμως τα σύννεφα βάραιναν απειλητικά. Ήταν προφανές πως εκεί πάνω υπήρχε ένας άλλος θεός πιο σκοτεινός και συννεφιασμένος από τον χαρούμενο και παιχνιδιάρη που λιαζόταν ή κολυμπούσε στα δυτικά του νησιού (φωτ. για το Εν Άνδρω).

 Στις ανατολικές ακτές την ίδια ώρα οι τολμηροί που έφτασαν στην παραλία ήταν ελάχιστοι. Κυρίως ξένοι. Ο Νειμποριός - η πιο πολυσύχναστη παραλία στα ανατολικά ήταν άδειος κι έρημος. Ο αέρας φυσούσε. Τα κύματα έφταναν κατά... κύματα!!! Ένας μίκρός χαμός  Όσοι δεν τράβηξαν σε κάποια ανατολική παραλία το έριξαν στον καφέ από ξηράς. Είπαμε άλλος θεός ανατολικά: ηλιόφωτος μεν κι αυτός, αλλά πιο αεράτος, πιο φρεσκαδούρας, πιο κυματώδης!!!

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"