Αυλαία τέλους για το «μεγάλο» SUPERFERRY και το ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

 

Tο πρώτο SUPERFERRY της STRINTZIS LINES στις πρώτες του ημέρες στο λιμάνι της Ραφήνας, λίγες ημέρες πριν το Πάσχα του 1992

(Ο φίλος, αναγνώστης και συνεργάτης Σ.Δ. από την Αθήνα – παλιός καραβολάτρης - έστειλε συγκινημένος την Παρασκευή 29/10 ένα σημείωμα: «Δες στη ναυτιλιακή ιστοσελίδα ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ την είδηση πως δύο ιστορικά πλοία που περάσανε και από Άνδρο πάνε για σκραπ! Γράψε κάτι για τον κόσμο που ταξίδεψε με αυτά…». 

Πριν προλάβουμε να βρούμε την είδηση, το απομεσήμερο, ο ναυτιλιακός πράκτορας Κ.Π. από το Γαύριο έστειλε SMS με την προτροπή: «Δύο πλοία που θυμόμαστε. Το ένα άλλαξε την ζωή μας, το SUPERFERRY του Στρίτζη, πάνε για σκραπ...». Και αργά το απόγευμα ο δήμαρχος Άνδρου έστειλε τις φωτογραφίες των δύο πλοίων κι ένα σημείωμα: «Τα βρήκα σε ρεπορτάζ του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ…»

Τρεις αναγνώστες σε μια μέρα είχαν διαβάσει την είδηση στο μεγάλο ναυτιλιακό σάιτ. Και μνημόνευαν τα δύο πλοία. Γιατί δούλεψαν με αυτά ή  γιατί ταξίδεψαν με αυτά στους δρόμους της θάλασσας. Ανταποκρινόμενοι στο κοινό αίσθημα μνήμης των ανδριωτών για τα δύο πλοία, που μας ένωσαν με τον κόσμο, αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικό και λεπτομερές δημοσίευμα του ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ στο ΕΝ ΑΝΔΡΩ.)

Πουλήθηκαν για σκραπ…

Έπεσε η αυλαία για δύο εμβληματικά πλοία - που κάποτε υπηρέτησαν άξια την ελληνική ακτοπλοΐα - και πουλήθηκαν για σκραπ αυτή την εβδομάδα προς 500 δολ/τονο. Πρόκειται για τα SUPERFERRY/MAHABBAH (15.127gt/1972) και το  ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ/ MASARRAH (11.690gt/1977), που ανήκαν στην Αιγυπτιακή Namma Shipping Lines και τα οποία υπηρετούσαν τις γραμμές Safaga-Duba (2007) και Safaga-Jeddah (2006) αντίστοιχα.

Στην Ελλάδα, τα δύο αυτά πλοία ξεχώρισαν ως  SUPERFERRY και ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ αντίστοιχα και αναμφίβολα μας χάρισαν εξαιρετικές εμπειρίες και αναμνήσεις πριν φύγουν οριστικά από τα νερά μας.

Το «μεγάλο» SUPERFERRY, όπως έμεινε γνωστό στη Ραφήνα, υπήρξε η επιτομή της εξέλιξης σε μια γραμμή που μέχρι τότε προσέφερε λιτότητα στα ακτοπλοϊκά ταξίδια. Ο ερχομός του στη γραμμή της Ανδροτηνομυκονίας, ανέτρεψε κάθε δεδομένο που υπήρχε μέχρι τότε για τη δυναμική της γραμμής, συντρίβοντας κυριολεκτικά τον ανταγωνισμό με τον πληθωρικό χαρακτήρα και τον όγκο του.

Υπήρξε πλοίο υπερβολικό για τη γραμμή από κάθε άποψη, καθώς πρόσφερε τα πάντα στον επιβάτη και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό. Ωστόσο, όμως, το μεγάλο του μέγεθος δεν βοηθούσε τα μικρά και επικίνδυνα λιμάνια της γραμμής και έτσι αποφασίστηκε σύντομα η αντικατάστασή του από το μικρότερο και εξίσου πολυτελές SUPERFERRY II (1974), που ταξίδεψε στη γραμμή μέχρι τον Οκτώβριο του 2021.

Το SUPERFERRY ναυπηγήθηκε στην Ιαπωνία (Hashihama Dockyard, Imabari) το 1972 για λογαριασμό της Ocean Ferry KK και δρομολογήθηκε στη γραμμή Tokushima – Chiba, ως Cassiopeia. To 1976 πέρασε στον έλεγχο της διάδοχης εταιρείας Ocean Tokyu Ferry, μετονομάστηκε σε IZU No. 3 και δρομολογήθηκε στη γραμμή Tokyo-Tokushima-Kokura μέχρι τον Ιούνιο του 1991.

Το 1991 πουλήθηκε αρχικά στις Μινωικές Γραμμές, ωστόσο στην πορεία μεταπωλήθηκε στην Strintzis Lines που το μετασκεύασε σε ένα υπερπολυτελές cruise ferry με κοινόχρηστους χώρους 3.500 τ.μ.

Τον Απρίλιο του 1992, δρομολογήθηκε στη γραμμή Ραφήνα-Άνδρος-Τήνος-Μύκονος και στο τέλος της θερινής σεζόν αποδρομολογήθηκε και αντικαταστάθηκε. Τον Μάρτιο του 1993 μεταφέρθηκε στην διεθνή γραμμή Swansea-Cork, την οποία αγόρασε η Strintzis Lines. Μια γραμμή που υπηρέτησε επάξια, μέχρι τον Μάρτιο του 1999, οπότε και ναυλώθηκε στην ιρλανδέζικη Briar Star Ltd.

Το 2001 επέστρεψε στην Ελλάδα και δούλεψε για λογαριασμό της Blue Ferries, ως Blue Aegean, στη γραμμή Πειραιάς-Σύρος-Τήνος-Μύκονος. Παρόλα αυτά, στην Ιρλανδία υπήρξε τόσο επιτυχημένο πλοίο, που τον Ιανουάριο του 2002 η Briar Star το αγόρασε και το επανάφερε στη γραμμή Swansea-Cork. Τον Αύγουστο του 2006, πουλήθηκε στην Αιγυπτιακή Namma Shipping Lines και άφησε πίσω του για πάντα την Ευρώπη.

Το πλοίο είχε χωρητικότητα 15.127gt (1.969dwt), μήκος 137,85 μέτρα, πλάτος 23,42 μέτρα και βύθισμα 5,8 μέτρα. Μπορούσε να μεταφέρει 1.000 επιβάτες (473 κρεβάτια) και 330 Ι.Χ.. Εξοπλιζόταν με 2 κύριες μηχανές Pielstick 18C2Vdiesel συνολικής ισχύος 14.034kw και μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα 19 κόμβων.

To ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ναυπηγήθηκε στη Δανία (Aalborg Værft A/S) το 1977 για λογαριασμό της θρυλικής Sealink και αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της φημισμένης σειράς «το κράνος του πυροσβέστη», που εξελίχθηκε για λογαριασμό της βρετανικής εταιρείας σιδηροδρόμων.

Αρχικά ταξίδεψε ως St. Columba και υπηρέτησε τις γραμμές Holyhead – DunLaoghaire (1977-1982) και Fishguard – Rosslare (1982-1990). Το Μάιο του 1990 πουλήθηκε στην Stena Line, μετονομάστηκε σε Stena Hibernia και επέστρεψε στη γραμμή Holyhead – DunLaoghaire. Το 1996 ανακαινίστηκε και μετονομάστηκε σε Stena Adventurer, ενώ στα τέλη του ιδίου έτους έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τη γραμμή Larne – Stranraer.

Τον Μάιο του 1997 πουλήθηκε στην δυναμικά ανερχόμενη KAI Express Ferries των κ.κ. Γιάννη και Κώστα Αγαπητού, μετονομάστηκε σε ΕΞΠΡΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ και μεσουράνησε στη γραμμή Πειραιάς-Σύρος- Τήνος-Μύκονος. Ήταν η περίοδος, όπου υπήρχε έντονος ανταγωνισμός στο Αιγαίο και το μεγάλο πλοίο διατάραξε τις ισορροπίες σε μια από τις σημαντικότερες γραμμές της ακτοπλοΐας μας.

Το 1999, θα πωληθεί στη νεοσύστατη Minoan Flying Dolphins (MFD) του αείμνηστου Παντελή Σφηνιά και με το σινιάλο της Hellas Ferries θα συνεχίσει να προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στη γραμμή.

Το 2004 θα ενώσει τα ανωτέρω νησιά με το λιμάνι της Ραφήνας, ενώ το 2005 θα περάσει στον έλεγχο της νεοσύστατης Hellenic Seaways που ήταν ο διάδοχος των MFD και HFD αντίστοιχα. Τον ίδιο χρόνο θα βρεθεί στις δυτικές Κυκλάδες συνδέοντας τον Πειραιά με τα νησιά της γραμμής, ενώ το καλοκαίρι του 2006 θα το δούμε για τελευταία φορά στη γραμμή της Παροναξίας, καθώς τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους θα πουληθεί στην Αιγυπτιακή Namma Shipping Lines, έχοντας υπηρετήσει μόλις 10 χρόνια στην Ελληνική Ακτοπλοΐα.

Το πλοίο είχε χωρητικότητα 11.690gt (1.945dwt), μήκος 129,2 μέτρα, πλάτος 21,24 μέτρα και βύθισμα 4,6 μέτρα. Μπορούσε να μεταφέρει 1.400 επιβάτες (52 κρεβάτια) και 336 Ι.Χ.. Εξοπλιζόταν με 2 κύριες μηχανές Stork-Werkspoor 16T410 diesel συνολικής ισχύος 13.280kw και μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα 19,5 κόμβων.

ΠΗΓΗ: ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ.GR