Το 25% των επιχειρήσεων δεν πληρώνει κανονικά αμοιβές, υπερωρίες, νυχτερινά!...
Γράφει ο Βασίλης Αγγελόπουλος
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Υπάρχουν επιχειρήσεις που υποαμοίβουν τους εργαζόμενους κι άλλες που τους αμείβουν κανονικά. Η διαφορά φαίνεται πως στις πρώτες υπάρχει ουρά για δουλειά και στις δεύτερες δεν πλησιάζει κανείς.
Κάποια στιγμή πρέπει να σπάσει το απόστημα. Για να επιτευχθεί, συνολικά, αναβάθμιση της αγοράς εργασίας στη χώρα. Για να πάψουν να εμφανίζονται συνέχεια παρασιτικές συμπεριφορές. Πολλοί το ήξεραν, λίγοι μιλούσαν γι’ αυτό. Ακόμα περισσότεροι το καταλάβαιναν, ελάχιστοι μπορούσαν να το αποδείξουν. Και να που ήρθε η Επιθεώρηση Εργασίας, όμως, για να αναδείξει τη ζοφερή πραγματικότητα. Ελέγχθηκαν από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο, δηλαδή μέσα σε πέντε μήνες, 1.170 επιχειρήσεις. Οι έλεγχοι ήταν απολύτως στοχευμένοι, καθώς το σύστημα risk analysis, μπορεί να «προβλέψει» με σημαντικό ποσοστό επιτυχίας πού μπορούν να εντοπιστούν παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας.
Από τις ανωτέρω επιχειρήσεις, οι 286 (ποσοστό 24,4%) βρέθηκαν να μην καταβάλλουν, όχι μόνο τριετίες, αλλά ούτε και αυτό τον κατώτατο μισθό! Δηλαδή, για να το κάνουμε… φραγκοδίφραγκα, μία στις τέσσερις εταιρείες του ιδιωτικού τομέα που ελέγχθηκαν πληρώνουν τους εργαζομένους τους κάτω ακόμα και από τα 830 ευρώ μικτά (706 ευρώ καθαρά) τον μήνα.
Ας μην απορούμε, ως κοινωνία, γιατί οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν. Στις 58.341 υπολόγισε πριν από λίγες μέρες η ΕΛΣΤΑΤ τις κενές θέσεις εργασίας για το β’ τρίμηνο της τρέχουσας χρονιάς. Λίγες τις βρήκε. Κανονικά, με τέτοια θραύση που κάνει η υποαμοιβή στη χώρα, θα έπρεπε να είναι διπλάσιες ή ακόμα και πολλαπλάσιες!...
...Ασφαλώς και δεν πρέπει να θεωρούμε ότι αυτός είναι ο κανόνας. Εννοείται ότι υπάρχουν και οι άλλες επιχειρήσεις (οι περισσότερες σύμφωνα με το ΣΕΠΕ) που πληρώνουν κανονικά και δεν πρέπει να τις τοποθετούμε στην ίδια κατηγορία με εκείνες που εκμεταλλεύονται τον εργαζόμενο. Αλλά, μήπως επιτέλους, πρέπει οι ίδιοι οι εργοδότες να προστατεύσουν την «πιάτσα τους»; Μήπως ήρθε ο καιρός να περιορίσουν οι ίδιοι εκείνους που τους χαλάνε την εικόνα, που με κόπο έχουν σφυρηλατήσει εδώ και χρόνια;
...Στον ίδιο χώρο, στην ίδια πόλη, διαπιστώνουν ότι στη μία επιχείρηση γίνεται ουρά από υποψήφιους εργαζόμενους, ενώ στην άλλη δεν πλησιάζει κανείς. Η τοπική κοινωνία ξέρει, αλλά δεν μιλάει. Κάποια στιγμή, όμως, αυτό πρέπει να αλλάξει και να σπάσει το απόστημα. Για να επιτευχθεί, συνολικά, αναβάθμιση της αγοράς εργασίας στη χώρα. Για να πάψουν να εμφανίζονται συνέχεια παρασιτικές συμπεριφορές, που προσβάλουν την ίδια την έννοια της εργασιακής αξιοπρέπειας. Και για να κάνουν, επιτέλους, την εμφάνισή τους καλύτερες δουλειές, πιο ποιοτικές, με σαφώς υψηλότερες αμοιβές. Και για να βγει, επιτέλους, η θηλιά από τον λαιμό χιλιάδων εργαζομένων. Δεν το αξίζουν.
