Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου

Κύριοι Δημοτικοί Άρχοντες (δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι νυν και τέως) των τελευταίων 25 ετών, το πρόβλημα των σκουπιδιών που ταλανίζει το νησί και έχει διχάσει τον ανδριώτικο λαό, είναι –δυστυχώς- δικό σας δημιούργημα και προϊόν της δικής σας αδυναμίας και έλλειψης πολίτικου θάρρους ,να βρείτε μια βιώσιμη και δίκαια λύση, που  θα έδινε τέλος στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στην δυσφήμιση του τόπου.

Τα πράγματα είναι απλά. Καλείς τους ειδικούς επιστήμονες, τους διαθέτεις ένα αυτοκίνητο και τους δίνεις μια ολιγόμηνη διορία να γυρίσουν όλο το νησί. Από την μια άκρη μέχρι την άλλη. Δεν ασχολείσαι μαζί τους, δεν τους κατευθύνεις, δεν τους επηρεάζεις και τους αφήνεις χωρίς να γνωρίζεις καν που βρίσκονται, να ολοκληρώσουν το επιστημονικό τους έργο.

Την ίδια ώρα ενημερώνεις τον κόσμο ότι γίνονται γεωλογικές και υδρολογικές έρευνες σε ολόκληρη την Άνδρο ,για τον εντοπισμό της κατάλληλης από κάθε άποψη θέσης για την δημιουργία ΧΥΤΥ.

Και  ταυτόχρονα δεσμεύεσαι, ότι θα σεβαστείς το αποτέλεσμα οποίο κι αν είναι, εφόσον είναι απολυτά τεκμηριωμένο από  κάθε άποψη.

Όταν οι επιστήμονες φέρουν στο δημοτικό συμβούλιο τα αποτελέσματα της έρευνας τους, την επομένη κιόλας μέρα αρχίζεις τις διαδικασίες χωροθέτησης. Δεν επρόκειτο να αντιδράσει κανείς, γιατί η τοποθεσία που θα είχε επιλεγεί, θα ήταν αποτέλεσμα ολοκληρωμένης, κρυστάλλινης, διαυγούς και χωρίς καμία σκοπιμότητα μελέτης.

Όλα αυτές οι απλές και αυτονόητες ενέργειες, θα γινόντουσαν σε μια πολιτισμένη ευρωπαϊκή χώρα όπως η Αυστρία, η Σουηδία η η Φιλανδία. Εδώ όμως είναι…. Ελλάδα.

Στους μελετητές δόθηκαν εκ προοιμίου συγκεκριμένες θέσεις, και έτσι ουσιαστικά τους δέθηκαν τα χέρια.

Χαρακτηρίστηκαν μεγάλες περιοχές μέσα στην ερημιά «ιδιαίτερου φυσικού κάλους» για να αποκλειστούν.

Σιωπηρά δεν αγγίχθηκαν εκτάσεις που συνορεύουν με τοπικά, οικογενειακά η προσωπικά συμφέροντα.

Με άλλα λόγια, κανείς δεν συγκρούστηκε με ότι φαύλο και στραβό επικρατεί στην μικρή ανδριωτικη κοινωνία, γιατί… κάθε ψήφος μετραει.

Όλα αυτά βέβαια έπρεπε να είχαν γίνει από την δεκαετία του 90.

Μικρός ο όγκος των απορριμμάτων τότε, μικρό και το πρόβλημα. Άστο για τον επόμενο, γιατί η καρέκλα είναι γλυκεία.

Ότι έγινε μέχρι σήμερα ήταν λίγο, ρηχό και χωρίς ουσιαστικό προγραμματισμό, αφού όλοι φοβήθηκαν τη σύγκρουση με την τοπική κοινωνία.

Τώρα το πρόβλημα, έγινε εφιάλτης και θάνατος. Κι ακόμα σύγκρουση δεν γίνεται. Η ψήφος που λέγαμε… Ο σημερινός δήμαρχος εχει ακόμα τον χρόνο να κάνει τη διαφορά.

Οτιδήποτε άλλο-για μένα και για πολλούς άλλους- είναι δικαιολογίες για μετάθεση ευθυνών και για κάλυψη πολιτικής αδυναμίας και έλλειψης οράματος.

Ο κόσμος όμως απηύδησε και θέλει λύση εδώ και τώρα. Γιατί κατάλαβε το παιχνίδι και θα το τιμωρήσει όπως πολύ καλά ξέρει…

Υ.Γ. Το κείμενο είναι από καρδιάς. Πρόθεση μου δεν είναι να θίξω πρόσωπα ,αλλά  νοοτροπίες και μικροπολιτικές.