ΑΡΝΗ: χειμερινή, μακρινή και μόνη...

ΑΡΝΗ: ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΤΟΠΙΑ...

Χειμωνιάτικη μέρα. Ορεινή Άνδρος. Κι όταν σκέφτεσαι "ορεινή Άνδρος" 6-7 χωριά έρχονται στο νου. Ανάμεσα τους ο Αρνάς ή Άρνη. Το καταπράσινο χωριό της Κεντρικής Άνδρου στην πλαγιά της Κουβάρας, της πιο ψηλής κορφής του νησιού. Κάποτε ήταν Δήμος. Σήμερα στην καταπράσινη και δασωμένη πλαγιά, που απλώνει το χωριό. το χειμώνα απομένουν μερικές δεκάδες ηλικιωμένοι. Λίγα τα παιδιά. Η Άνδρος κατέβηκε στα πεδινά και στα παράλια του καλοκαιριού.

Η ορεινή Άνδρος εγκαταλείφθηκε. Η Άρνη με τις λίγες δεκάδες ανθρώπους του χειμώνα και τους περισσότερους που επιστρέφουν και χτίζουν ξανά τα πέτρινα σπίτια για τα καλοκαίρια παραμένει ακρογωνιαίος λίθος μιας ιστορίας παλιάς που γράφτηκε και ξαναγράφτηκε με πολλούς τρόπους μέχρι σήμερα. Σε δυο μικρές πινελιές αυτής της παλιάς ιστορίας σας ταξιδεύει σήμερα πρώτη μέρα του χειμώνα 2021-2022 το ΕΝ ΑΝΔΡΩ, το σάιτ που είναι εδώ χρόνια τώρα να σας ταξιδεύει στη ζωή της Άνδρου και στον κόσμο. 

 ΑΡΝΗ: ΜΑΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΗ...

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις, λένε. Όπως αυτή η φωτογραφία του σπιτιού της Άρνης. Εγκατάλειψη και σιωπή. Δεν φτάνει όμως μόνο η φωτογραφία. Χρειάζονται και οι λέξεις να περιγράψουν τη ζωή πίσω από τα παράθυρα και τους τοίχους. Κάποτε οι τελευταίοι ιδιοκτήτες σφάλισαν τα παράθυρα του σπιτιού. Κι όλα όσα ζήσανε κλείστηκαν μέσα του. Κι έφυγαν. Κανείς τους δεν γύρισε πίσω. Πήραν μαζί τους αποσκευές και μνήμες. Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς. Οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους, έλεγαν θυμόσοφα οι παλαιότεροι. Τότε όμως ζωντανοί και πεθαμένοι ήταν στον ίδιο τόπο. Τώρα οι πεθαμένοι είναι εδώ και οι ζωντανοί αλλού. Η Άρνη σβήνει αργά κάπου ανάμεσα στο μικρό γαϊδουράκι της κάτω αυλής και στο τζιπ 4χ4 της πάνω αυλής. Κι ανάμεσα τους το σφαλιστό σπίτι που κάποτε όλοι ζήσανε χειμώνες και καλοκαίρια. Κι ένα κυπαρίσσι θαλερό στη μέση. Σύμβολο μιας αλλοτινής ζωής...  

 

 Φτάνουμε μέχρι την άκρη της Άρνης. Λίγο κάτω από την κορυφή της Κουβάρας. Η εκκλησία του Σταυρού. Να κοιτά από την άλλη μεριά του βουνού. Να κοιτά το Μπατσί, που η Άρνη εποίκισε... 

 

Να κοιτά και 2-3 αγελάδες που βόσκουν αμέριμνες ότι βρίσκουν στην έρημη γη. Σύμβολο κι αυτές μιας παλιάς και μεγάλης κτηνοτροφικής παράδοσης του τόπου αυτού εδώ και αιώνες...

Μιας παράδοσης και μιας ιστορίας που αρχικά μετακόμισε από την Άρνη στο Μπατσί και το έκανε οικισμό. Και μετά το έκανε μια μικρή πόλη το καλοκαίρι. Το Μπατσί δεν φαίνεται στην φωτογραφία. Έτσι είναι: ότι είναι κοντά δεν το βλέπουμε. Στην φωτογραφία φαίνεται η Άνδρος πιο πέρα: από την Χρυσή Άμμο μέχρι το Γαύριο και τον Χάρακα... 

Σας έχουμε ταξιδέψει τόσες φορές στην καλοκαιρινή Άρνη. Και στο μεγαλύτερο πανηγύρι του καλοκαιριού: του Σωτήρα, όπου μαζεύονται κάθε χρόνο 2.000 άνθρωποι από όλο το νησί, Να ξανανταμώσουν και να ξεφαντώσουν με χορούς κυκλωτικούς, που λέει ο ποιητής. Καιρός ήταν να ταξιδέψουμε μια φορά και στην Άρνη του χειμώνα. Στην Άρνη την μακρινή και μοναχική...

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"