Εν Άνδρω

Το ραντεβού στην γέφυρα του Θεολόγου με τον καπετάν Χριστόφορο Σκαμάγκα του ΘΕΟΛΟΓΟΥ ήταν: "μετά την αναχώρηση του πλοίου στη γέφυρα". Λίγο πριν του Πεταλιούς ξεκίνησα για την γέφυρα. Χάθηκα μια - δυό φορές γιατί δεν είχα ξαναπάει. Ευγενέστατος ο μάγειρας με καθοδήγησε. Έφτασα μπροστά στην κλειστή πόρτα της γέφυρας. "Άντε να γνωρίσουμε το νέο καπετάνιο του ΘΕΟΛΟΓΟΥ για λίγα λεπτά" σκεφτήκαμε. Ο καπετάν Μάκης Σκιαδάς ήταν εξαιρετικά απόμακρος δεν είχαμε σχέσεις με αυτόν και την γέφυρα όλα αυτά τα χρόνια. "Πως να είναι άραγε ο νέος καπετάνιος του ΘΕΟΛΟΓΟΥ" σκεφτήκαμε. Με αυτό το ερωτηματικό μπήκα στην γέφυρα...

 

Όλα τα ερωτηματικά, οι απορίες και οι ενδοιασμοί κατέρρευσαν από την πρώτη στιγμή. Ένας χαμογελαστός, ανοιχτόκαρδος και κοινωνικός 50αρης. Πολυταξιδεμένος. Λίαν φιλόξενος. Άρχισε αυτός τις ερωτήσεις: "Τι θα πάρεις; Καφέ; Γλυκό;" Τίποτα απαντήσαμε. "Μερικές ερωτήσεις για να σας γνωρίσουν οι ταξιδιώτες και οι νησιώτες της γραμμής μας" εξηγήσαμε. Επέμενε: "Μα κάτι να πάρεις. Καφέ τουλάχιστον. Αν θες και ντικαφεϊνέ. Αυτόν πίνω κι εγώ". Επιμείναμε: "Μόνο μερικές απαντήσεις". Χαμογέλασε πλατιά κάλεσε κοντά του τον έτερο πλοίαρχο Μιχάλη Παναγιωτάκη και μου τον σύστησε: "Είναι ο δεύτερος πλοίαρχος του πλοίου. Είναι μέλος της οικογένειας των ιδιοκτητών".

Ξεκίνησα με μια ερώτηση: "Είσαι από Σύρο, όμως το επώνυμο είναι σμυρνέϊκο. Ο πεθερός μου λεγόταν Σκαμάγκας κι ήταν από τη Σμύρνη", σχολίασα ερωτώντας συνάμα. "Το βρήκες. Το επώνυμο είναι από Σμύρνη. Μετά όσοι ήρθαν σκορπίστηκαν σε όλη την Ελλάδα..." Με αυτή την εισαγωγική ερώτηση ξεκίνησε η συζήτηση με τον πληθωρικό και εντελώς απροσποίητο καπετάν Χριστόφορο. Δεν κράτησε λίγα λεπτά όπως πίστευα, αλλά κοντά μιάμιση ώρα. Μας μίλησε για όλα. Για τα καράβια που ταξίδεψε. Για τους δασκάλους που είχε. Για τους φίλους του πλοιάρχους. Για την φιλοσοφία του ως καπετάνιος. 

Σωστό περιβόλι γνώσεων και εμπειριών ο καπετάν Χριστόφορος. Με άλλο συναίσθημα πήγαμε στη γέφυρα και με άλλο φύγαμε. Απέδειξε στην πράξη την φιλοσοφία του: "Κάθε καράβι έχει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του. Μένει στον καπετάνιο να το κάνει δικό του και να του βγάλει το καλύτερο. Στο τέλος το καράβι αποκτά κάτι από τον χαρακτήρα του καπετάνιου του. Άλλος ήταν ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ πριν από μένα. Άλλος θα είναι μετά από μένα". Όντως, ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ του καπετάν Χριστόφορου είναι ένα άλλο καράβι σήμερα. Το σκεφτόμαστε στο σαλόνι - μετά την συνάντηση - καθώς περιμέναμε για την άφιξη στο Γαύριο. Κι αυτό συμβαίνει και με τα άλλα καράβια της γραμμής σκεφτήκαμε. Άλλα ήταν με τους προηγούμενους καπετάνιους τους κι άλλα με τους σημερινούς. Γι' αυτό και οι προσεγγίσεις μας στις γέφυρες είναι επιλεκτικές...

Ο καπετάν Χριστόφορος έχει ταξιδέψει όλο το Αιγαίο. Με κάθε είδους καράβι. Με δύσκολα και με λιγότερο δύσκολα. "Αποκτάς εμπειρίες με τα δύσκολα όταν είσαι νέος" τον είχε συμβουλέψει ο δικός μας θαλασσόλυκος ο καπετάν Γιώργος Κολυδάς. Ήταν από τους δασκάλους του. Όπως κι καπετάν Μαθιός Μπαλόπιτος, πατέρας του Νίκου Μπαλόπιτου, του FF Andros, που γνωρίσαμε προχτές. Με το Νίκο είναι πολύ δεμένοι. Έκαναν μαζί σε πλοίο. Θεωρεί πως θα γράψει ιστορία στην ακτοπλοΐα. Εξαιρετικό θεωρεί και τον καπετάν Θανάση Χαλά. Αλλά και τον καπετάν Μιχάλη Παναγιωτάκη. Μιλά με ενθουσιασμό για τους νεότερους. Μιλά με περίσκεψη και σοφία και για τα καράβια. Δύσκολα και λιγότερο δύσκολα. Έχει μάθει να τα σέβεται όλα. "Αυτή η πόρτα" λέει δείχνοντας την πόρτα της γέφυρας "είναι η πόρτα του σπιτιού μας"... 

Κι ο καπετάν Χριστόφορος συνεχίζει: "Τα ποστάλια είναι άλλα πλοία από τα γκαζάδικα ή τα φορτηγά. Άλλες οι καταστάσεις στα μεν κι άλλες στα δε. Αλλά και μεταξύ τους τα ακτοπλοϊκά δεν είναι όλα ίδια. Άλλο ένα πλοίο 200 μέτρων που πάει Πειραιά, Σύρο, Πάτμο, Ρόδο. Κι άλλο ένα 120 μέτρων που πάει Ραφήνα, Άνδρο, Τήνο, Μύκονο. Στα ποστάλια οι δυσκολίες είναι ανάλογες του πλοίου και της διαδρομής. Άλλα είναι "ευκολάκια". Βατές διαδρομές και λιμάνια. Εύκολα πλοία. Άλλα είναι δύσκολα. Πρέπει να βρεις το χούι κάθε πλοίου. Να το μάθεις για να του κάνεις μετά τα δικά σου. Από την άλλη στα γκαζάδικα ή στα φορτηγά για να δέσουν σε ένα λιμάνι χρειάζεται κάθε φορά ένας πλοηγός. Με αυτή τη λογική στη γραμμή μας θεωρητικά χρειάζονταν 2-3 πλοηγοί. Ένας για κάθε λιμάνι. Εδώ ο πλοηγός είναι ένας. Ο καπετάνιος. Δηλαδή είμαι τρεις πλοηγοί στη συσκευασία του ενός. Βάλε πόσα λιμάνια έχει το Αιγαίο - κι έχω πάει σε όλα - να δεις πόσες πλοηγήσεις πρέπει να κάνεις για να δέσεις σε όλα με όλους τους καιρούς!"

Και κάπου εκεί θυμάται την μανούβρα που έκανε πέρσι τον Ιούλιο στο Γαύριο ως καπετάνιος στο FF ANDROS και για την οποία μάς θύμισε πως είχαμε γράψει σχετικά. Βρήκαμε το περσινό δημοσίευμα και το παραθέτουμε ως δείγμα της αξιοσύνης του σε μια εποχή που δεν υπήρχε και η προσωπική γνωριμία: "Το περιπετειώδες σήμερα Γαύριο (2/7/22) δεν στάθηκε καλό και με το Andros, που έχοντας γνώση τα του Super Star, πήγε με δύναμη στη βόρεια προβλήτα. Ο αέρας το ταρακούνησε κι αυτό. Όμως ο συριανός καπετάν Χριστόφορος Σκαμάγκας έμπειρος και ικανός και αυτός κατάφερε και το κράτησε κόντρα στον καιρό με το πλάι. Όμως, το πλοίο χρειάστηκε περίπου 20 λεπτά να δέσει μέσα σε ριπές 8-10 μποφόρ. Έδεσε, όμως, ξεφόρτωσε, φόρτωσε, παρά τον άνεμο. Κι έφυγε με ασφάλεια... Είπαμε οι καλοί οι καπετάνιοι... στο Γαύριο φαίνονται!!!". 

Με αυτά και με τα άλλα πέρασε η ώρα. Κοντεύαμε να περάσουμε τον Κάβο Ντόρο. Και κάπου εκεί ο καπετάν Χριστόφορος προχώρησε σε μια προσωπική εξομολόγηση. Μάς έδειξε μια εικόνα του Αγίου Νικολάου που είχε στο πρεβάζι του παραθύρου της γέφυρας. Ασημοποίκιλτη. Δώρο της μητέρας του στο πρώτο του ταξίδι με την Παναγιά Χοζοβιώτιστα. Από πίσω της γραμμένα τα πλοία που καπετάνεψε στις ελληνικές θάλασσες. Ονόματα θρυλικά. Καράβια δύσκολα, Τελευταίο ήταν το FF ANDROS ης ίδιας εταιρείας. Κι εφέτος ανέλαβε το ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Το FF ANDROS εφέτος πέρασε στα χέρια του ναυτικού παιδιού του, του καπετάν Νίκου Μπαλόπιτου από την Σαντορίνη...

Ταξίδια από τη μια άκρη στην άλλη της νησιωτικής Ελλάδας. Ταξίδια δύσκολα. Ταξίδια με επιβάτες όλους εμάς, που ταξιδεύουμε στους ναυτικούς τόπους μας. Ταξίδια με όλους τους επιβάτες του καλοκαιριού. Οι άξιοι καπετάνιοι μάς πάνε και μάς φέρνουν. Φέρνουν και τους καλοκαιρινούς επισκέπτες και κινούν την οικονομία και τον τουρισμό. Το να τους γνωρίσουμε είναι το ελάχιστο που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε. Το σάιτ μάς σας έχει γνωρίσει σχεδόν όλους όσους μπορέσαμε ώστε να τους ξέρετε και να τους εμπιστεύεστε στα ταξίδια σας... 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"