Αμερικανικές ενστάσεις για ευθύνες της Δύσης στην Ουκρανία

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - IN.GR, 8 Μαΐου 2022

Τζον Μιερσχάιμε: ο πιο επιδραστικός θεωρητικός της ρεαλιστικής σχολής των διεθνών σχέσεων, συνεχιστής του Χανς Μοργκεντάου, Σάμουέλ Χάντιγκτον και Πολ Κένεντι.

Υπάρχουν πολλές, και σοβαρές, φωνές ανάμεσα στον διπλωματικό και ακαδημαϊκό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών που σπάει την ομοφωνία των μονοδιάστατων καταγγελιών κατά της Ρωσίας και του Πούτιν για τα γεγονότα της Ουκρανίας. Εκτός των γνωστών παλαιότερων ενστάσεων που έχουν διατυπωθεί από τον Χένρι Κίσινγκερ, τον πρώην διπλωμάτη στη Μόσχα και σημερινό αρχηγό της CIA Γουίλιαμ Μπερνς και τον εμβληματικό «πατέρα» της πολιτικής της ανάσχεσης και αρχιτέκτονα των αμερικανικών χειρισμών στον Ψυχρό Πόλεμο Τζορτζ Κέναν για καιροσκοπικό και αδιέξοδο χειρισμό απέναντι στη Μόσχα, υπάρχουν και ισχυρές τρέχουσες φωνές. Ανάμεσά τους πιο δυναμική και με μεγαλύτερο κύρος είναι η άποψη του γνωστού καθηγητή Τζον Μιερσχάιμερ του Πανεπιστημίου του Σικάγου. Ο Μιερσχάιμερ, που θεωρείται ο πιο επιδραστικός εκπρόσωπος της ρεαλιστικής σχολής των διεθνών σχέσεων της γενιάς του, εκφράζει μια συνέχεια των αντιλήψεων των μεγάλων Χανς Μοργκεντάου, Σάμουελ Χάντινγκτον και Πολ Κένεντι.

Χένρι Κίσινγκερ: π. υπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ, ιστορικός και πολιτικός της ρεαλιστικής σχολής των διεθνών σχέσεων.

Πολλά βιβλία του έχουν προκαλέσει συζητήσεις και αποτελούν σημεία αναφοράς για όσους ασχολούνται σοβαρά με ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι: «Η Μεγάλη Παρανόηση» («The Great Delusion»), «Η Τραγωδία της Πολιτικής των Μεγάλων Δυνάμεων» («The Tragedy of Great Power Politics») και τελευταία το πιο γνωστό, «Το Ισραηλινό Λόμπι και η Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ» («The Israel Lobby and US Foreign Policy»). Με την κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ πολλοί επικριτές του Πούτιν ισχυρίζονται πως θα υιοθετήσει μια επιθετική πολιτική προς τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες ανεξάρτητα από τη στάση της Δύσης, ο Μιερσχάιμερ υποστηρίζει πως η Ρωσία προκλήθηκε από τους Αμερικανούς που ευθύνονται για ό,τι ακολούθησε. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό «New Yorker» ο Μιερσχάιμερ υπήρξε ιδιαίτερα αποκαλυπτικός.

Τζορτζ Κέναν: ο ιθύνων νους της βασικής στρατηγικής που ακολούθησαν οι ΗΠΑ έναντι της ΕΣΣΔ γνωστή ως πολιτικής της ανάσχεσης (containment).

Απαντώντας σε ερωτήσεις για το αν ο πόλεμος θα μπορούσε να εμποδιστεί, αν θα μπορούσε η Ρωσία να θεωρηθεί επεκτατική δύναμη και για τα απώτερα σχέδια του Πούτιν για την Ουκρανία, ο Μιερσχάιμερ δεν έκρυψε τις κατηγορηματικές απόψεις του. Ολα ξεκίνησαν, κατά την άποψή του, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008, στο Βουκουρέστι. Η Ρωσία είχε τότε δηλώσει πως η όπoια πρόσκληση στην Ουκρανία να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ αποτελούσε για αυτήν «υπαρξιακή απειλή». Δεν θα την πείραζε να γίνει φιλελεύθερη δημοκρατία. Αλλά αυτό μαζί με μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αποτελούσε ευθεία πρόκληση. Θα δεχόταν ποτέ η Αμερική μια αντίπαλη δύναμη να αποκτήσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Μεξικό ή σε άλλη κοντινή χώρα; Εχουμε ξεχάσει το Δόγμα Μονρόε που ακόμα ασκεί επιρροή; Το γεγονός πως η Ουκρανία βρίσκεται δίπλα στη Ρωσία θα έπρεπε να την κάνει να σκεφθεί δύο φορές για θέματα όπως η ένταξη στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ. Και αυτό δεν είναι επεκτατισμός (ιμπεριαλισμός) από πλευράς Ρωσίας. Είναι πολιτική μεγάλης δύναμης (big power politics). Ισχύει για κάθε χώρα που γειτονεύει στενά με μια μεγάλη δύναμη.

Όσον αφορά τις τελικές επιδιώξεις του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, ο Μιερσχάιμερ δεν κρύβει τα λόγια του. Δεν πρόκειται η Ρωσία να επιδιώξει ολική κατάληψη της χώρας, επιμένει. Γιατί αυτό θα ήταν ασυγχώρητη ανοησία. Που θα τη φόρτωνε με μεγάλες ευθύνες και άλυτα μελλοντικά προβλήματα. Στόχος της είναι το Ντονμπάς και ίσως κάποιες περιοχές στην Ανατολική Ουκρανία. Στο Κίεβο θα ήθελε απλώς μια κυβέρνηση πιο συμπαθητική προς τη Ρωσία. Αυτό δεν είναι κατάκτηση της χώρας. Δεν στοχεύει να ενσωματώσει την Ουκρανία στη Ρωσία. Δεν έχει σκοπό να ξαναδημιουργήσει τη Σοβιετική Ένωση. Η πολιτική του έχει στόχευση στρατηγική βέβαια, όχι ηθική.

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝ ΑΝΔΡΩ ΣΤΟΝ Σ. ΛΕΚΚΑ
(α) Δεν είμαι σίγουρος αν οι κυβερνώντες ξέρουν τα "συμφέροντα της χώρας μας". Εγκατέλειψαν τις θαλάσσιες γεωτρήσεις για φυσικό αέριο το 2019 (Δένδιας: δεν θα κάνουμε τρύπες στον βυθό της θάλασσας) πριν επιστρέψουν τρέχοντας το 2022! Πολεμοχαρείς είπαν οι κυβερνώντες και οι Συριζαίου προκάτοχοι τους όσους μιλούσαν για ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο! Ισχυρές συμμαχίες γίνονται μόνο με αποφασισμένους κι όχι με αναποφάσιστους. Η Γαλλία βοήθησε μόνο όταν αποφασίσαμε να πατήσουμε στα πόδια μας. Όταν διώξαμε τις εταιρείες γεωτρήσεων στη θάλασσα (το 2021) μας άφησε στην τύχη μας.
(β) Δεν υπάρχουν πολεμοχαρείς μόνο. Υπάρχουν και "κατευναστές" που σε έναν κόσμο που αλλάζει τρέμουν να διεκδικήσουν το δίκιο μας. Αυτοί όταν τα στυλώνουν οι Ουκρανοί στους Ρώσους "ειναι πατριώτες"! Κι όταν αρνούμαστε εμείς στους Τούρκους "είμαστε πολεμοχαρείς". Ο κ. Α. Διακόπουλος είναι επιφανές υπόδειγμα του είδους. Ο κ. Κοτζιάς και κ. Κατρούγκαλος (δεν είμαστε μοναχοφάϊδες) επίσης. Και ο κ. Δένδιας που αρνήθηκε τις γεωτρήσεις μέχρι που τις δέχθηκε...
Αυτά για τα "συμφέροντα της πατρίδας" μας...
(γ) Για τον ενισχυμένο ρόλο της ΕΕ απορώ που τον βλέπετε. Στην τρεμάμενη μπροστά στον Ερντογαν Φον Λάιεν; Στον ανύπαρκτο μπροστά στον Ερντογαν Μισέλ; Ή, στον εξωφρενικό Μπορέλ που θα κατάσχει όλα τα περουσιακά της Ρωσίας και των Ρώσων χωρίς διεθνείς νόμους;
(ε) Γεωστρατηγικά και οικονομικά πάντως μια συμφωνία για τον δυτικό αποκλεισμό των Ρώσων καταστρέφει τις μισές ευρωπαϊκές χώρες. Διαβάστε το άρθρο του Μάρτιν Γουλφ (Financial Times & Οικονομικός Ταχυδρόμος) "ΛΑΘΟΣ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΤΗΣ ΕΕ" (Οι FT και ο Γουλφ δεν είναι ρώσοι αυτονομιστες, είναι δυτικοί πραγματιστές).
(στ) Αφήστε τις συμφωνίες του ΜΙΝΣΚ στην άκρη. Ήταν οι Ουκρανοί που τις υπέγραψαν και τις απέρριψαν. Αφήστε και την Δύση του Μπάιντεν που τους ενθάρρυνε να μπουν στο ΝΑΤΟ χωρίς ιδιαίτερο λόγο (ή μήπως υπήρχε λόγος;) και τώρα δεν ξέρει πως να τελειώσει έναν πόλεμο που ετοίμασε, αλλά δεν περίμενε. Όσα λάθη έκανε ο Πούτιν τόσα έκανε και ο Μπάιντεν. Μόνο που αυτός επωφελήθηκε σε βάρος της Ευρώπης. Όλο το νταβαντούρι γίνεται για την αποδυνάμωση της Ρωσίας και της Ευρώπης. Τελικά ποιοι κερδίζουν; Οι Αμερικάνοι και... οι Κινέζοι!!! Και βεβαίως και οι Τούρκοι!!! Να αποσυρθούν όλες οι κυρώσεις εναντίο τους ζητά ο Μπάιντεν!!! Κι εσείς περιμένετε τους αμερικάνους να λάβουν υπόψη τους τους "άνευ υποσημειώσεων πρόθυμους"!!!
(ζ) Η αραβική άνοιξη της κ. Κλίντον ήταν μια απόπειρα εξαγωγής της δημοκρατίας σε χώρες ελάχιστα έτοιμες. Όπως και αυτή που έγινε στην Ουκρανία. Τέτοιες "επαναστάσεις οργής" της πλατείας Ταχίρ και της πλατείας Μειντάν ή ακόμα και της πλατείας Συντάγματος ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου και τις πόρτες στους ακραίους και στις δύο περιπτώσεις. Με την καταστροφή ολόκληρων χωρών στο τέλος (Συρία, Λιβύη, Ουκρανία κλπ).
Την καλημέρα μου αγαπητέ μου...
ΥΓ: Μην είστε δεδομένος για κανέναν γιατί κανένας δεν θα σας λάβει υπόψη του την ώρα της κρίσεως...

Το σχόλιο επεξεργάστηκε περίπου 1 χρόνο πριν από το χρήστη enandro enandro
This comment was minimized by the moderator on the site

Δεν μπορώ να αντιληφθώ το οργίλο ύφος της απάντησης σας.
Αυτά που βιώνουμε και επηρεάζουν όχι μόνον την ύπαρξη της Ουκρανίας, αλλά ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να αντιμετωπιστούν με επαρκή διεισδυτικότητα γιατί μπορεί να υπάρξουν αλυσιδωτές συνέπειες και για τα δικά μας συμφέροντα. Θα έχετε παρατηρήσει βέβαια την περιθωριακή προπαγάνδα περί ξανθού γένους και δακρύων για την ειρήνη, όπου γλυκά ζευγαρώνει η άκρα δεξιά με την άκρα αριστερά.
Τα άκρα του πολιτικού φάσματος βρίσκουν κοινό έδαφος, οι μεν με την Ρωσοφιλία οι δε με την ανάμνηση του Αντιαμερικανισμού των νεανικών τους χρόνων. Θεωρώ ότι πρέπει να δούμε τους συσχετισμούς του παρόντος και κυρίως την πολιτική που συμφέρει εμάς.
Προς επιβεβαίωση των όσων έχω πει παραπάνω λοιπόν θα πω επίσης ότι εγώ δεν έχω γράψει κάτι που να υπονοεί οτιδήποτε για τους , το οποίο οφείλετε να ομολογήσετε ότι σαν ορος είναι ακατανόητος, από την στιγμή που η Αμερικάνικη πολιτική επί ψυχρού πολέμου και μετά συνέτεινε στην πτώση της ΕΣΣΔ.
Όσον αφορά τον Κίσινγκερ, θα γνωρίζετε ότι κάτι έχει πει περί κράτους-δορυφόρου της Ουκρανίας που αποτελεί επιδίωξη της Ρωσίας και περί ευαισθησίας της Ρωσίας για την τύχη της γειτονικής χώρας. Έκτοτε πέρασαν περίπου 10 χρόνια και ο Πούτιν έχει γίνει ακόμα πιο επιθετικός.
Θα εντοπίσω επίσης τα παρακάτω:
1. Για το δημοψήφισμα της Κριμαίας που συνετέλεσε στην ένωση της με την Ρωσία, κανείς πόλεμος δεν έγινε παρά την αντίδραση της Ε.Ε και των ΗΠΑ.
2. Η συμφωνία του Μινσκ δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως μέχρι σήμερα λόγω της δράσης αυτονομιστών στην περιοχή. Εάν θεωρείτε ότι ομοσπονδιακές δομές μπορούν να εφαρμοστούν σε οιοδήποτε κράτος με αντάρτες εν δράσει, πάω πάσο.
3. Για την θέση σε αναστολή λειτουργίας 11 κομμάτων απάντησα. Αυτό συνέβη μετά την κήρυξη του πολέμου και του σχετικού στρατιωτικού νόμου. Αφορά φιλορωσικά κόμματα. Οποιοδήποτε κράτος το ίδιο θα έπραττε.
4. Η Ουκρανία μπορεί να βελτιώσει την δημοκρατία της εάν συνδεθεί με τον Δυτικό κόσμο. Η Ρωσία του Πούτιν και η Λευκορωσία του Λουκασένκο όχι. Θα ήταν χρήσιμο να έχουμε την άποψη σας επί αυτών.
5. Τα περί Χίλαρυ, Αραβικής Ανοιξης και εξαγωγής δημοκρατίας δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα λέτε.
Οι Αμερικανοί έχουν κάνει τεράστια σφάλματα (Ιράκ, Γιουγκοσλαβία), αλλά παραμένουν η μεγαλύτερη Δυτική Δημοκρατία. Εάν εξέλειπαν θα ήταν ενδιαφέρον να μας πείτε ποιοι περιμένετε ότι θα τους αντικαταστήσουν, με δεδομένο το big power game που γράφει και ο άλλος φίλος. Γι αυτό και υποστηρίζω ένα ενισχυμένο ρόλο για την Ε.Ε.
6. Η απεξάρτηση από το Ρωσικό αέριο και πετρέλαιο θα πάρει χρόνο. Αυτό λέγεται κόστος της Δημοκρατίας. Παρεμπιπτόντως πρέπει να πω ότι ένα μέρος του πληθωρισμού οφείλεται στο φθηνό χρήμα των κεντρικών τραπεζών του δυτικού κόσμου. Γι αυτό και αναμένουμε ο πληθωρισμός να καταστεί ενδημικός, τουλάχιστον στην Ευρώπη, για μεγάλη περίοδο.
7. Τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι το ότι αυτά που επικαλείστε αντίκεινται στα συμφέροντα της χώρας μας. Φυσικά και τα εξωτερικά δεν λύνονται μόνο με διαπραγματεύσεις ή πόλεμο. Λύνονται με ισχυρές συμμαχίες που εάν είναι αρκούντως ισχυρές αποτρέπουν τους πολεμοχαρείς.

Το σχόλιο επεξεργάστηκε περίπου 1 χρόνο πριν από το χρήστη enandro enandro
This comment was minimized by the moderator on the site

Είναι προφανές πως διακινείτε την main stream δυτική προπαγάνδα του αμερικανικού ακραία επιθετικού "φιλελεύθερου" establishment. Αυτών που έφτιαξαν την "αραβική άνοιξη" και κόντεψαν να κάνουν όλη τη Μέση Ανατολή Λιβύη (Χίλαρυ και λοιποί "δημοκρατικοί" που έκαναν εξαγωγή "δημοκρατίας" στηρίζοντας τους ακραίους "αδελφους μουσουλμάνους" που κατέληξαν στο "ισλαμικό κράτος".
Αγνοείτε παντελώς όλους τους σημαντικούς αμερικάνους θεωρητικούς των Διεθνών Σχέσεων της ρεαλιστικής σχολής. Μερτσχαιμερ, Κισιγκερμ Κέναν, Κέννεντι κλπ. Σας εξήγησα πως όλοι αυτοί δεν είναι φιλορώσοι αυτονομιστές, είναι αμερικάνοι ρεαλιστές. Δεν σας ενδιαφέρει. Σας αρκεί η main stream Αμερικάνικη προπαγάνδα περί "δημοκρατικής" Ουκρανίας.
Όταν ο πληθωρισμός φτάσει το 10% στις ΗΠΑ και το 13% στη Γερμανία λόγω "απεξάρτησης" από το ρωσικό αέριο θα αντέξουν; Άραγε πόσο είναι διατιθεμένοι οι Ευρωπαίοι να πληρώσουν την ενέργεια εξ Απερικής ή από αλλου; 3 ή 8 φορές πάνω; Και με πόσο πληθωρισμό ή μάλλον στασιμοπληθωρισμό αντέχουν πριν διαλυθούν οικονομικά; Σκεφτείτε το ενδεχόμενο η Ρωσία να αντέξει την φτωχοποίηση της. Η Ευρώπη όμως με τα τόσα διαφορετικα εθνικά συμφέροντα θα αντέξει;
Όσο για τα περι δημοκρατίας στην Ουκρανία που απαντάτε στον άλλο αναγνώστη αφήστε τα δεν τα ξέρετε. Καλύτερα να τα μάθετε. Όπως να μάθετε πως δόθηκε η ρωσική Κριμαία "δώρο" στην Ουκρανία πριν 60 χρόνια. Τα εσωτερικά σύνορα αλλάζουν κατά το δοκούν. Όμως τα εξωτερικά χρειάζονται διαπραγματεύσεις ή πόλεμοι. Διαπραγματεύσεις μετά τον πόλεμο του 2014 ΕΓΙΝΑΝ. Υπάρχουν οι συμφωνίες του ΜΙΝΣΚ που προσυπέγραψε και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ποιοι Ουκρανοί δεν τις τηρησαν; Οι "δημοκράτες" που έχουν 11 κόμματα απαγορευμένα σαν φιλορωσικά σε μια χώρα που το 48% μιλούσε ρωσικά;;;;
Αυτά τα λίγα αρκούν.

Το σχόλιο επεξεργάστηκε περίπου 1 χρόνο πριν από το χρήστη enandro enandro
This comment was minimized by the moderator on the site

Όσον αφορά τον ανώνυμο σχολιαστή...

ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Κάποια, και όχι όλα, κόμματα της αντιπολίτευσης τέθηκαν σε αναστολή λειτουργίας ως φιλορωσικά δια νόμου μετά την εισβολή. Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης που είναι φυλακή, αλλά γνωρίζω ότι είναι στην φυλακή πολιτικοί αντιπολιτευόμενοι στην φιλική προς τους Ρώσους κυβέρνηση, οι οποίοι απλώς συμμετείχαν σε διαδηλώσεις και αρκετοί αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι στην ίδια την Ρωσία.
Το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε από ακροδεξιούς χούλιγκανς το 2014. Στις επιχειρήσεις του Ντονμπάς κατηγορήθηκε για ακρότητες, όπως και οι φιλορώσοι αντίπαλοι του (έκθεση ΟΗΕ). Πριν τον παρόντα πόλεμο ελάχιστη πολιτική ισχύ είχε. Σήμερα πολεμάει με τον Ουκρανικό στρατό. Θα αντιστρέψω το ερώτημα. Πόσοι είναι αυτοί στο σύνολο του Ουκρανικού στρατού; Αποτελεί σκόπιμη υπερβολή ή όχι ο χαρακτηρισμός της παλλαϊκής Ουκρανικής αντίστασης βάσει των πεπραγμένων του τάγματος Αζόφ;
Γνωρίζουμε ότι η διαφθορά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης είναι μεγάλη. Δεν έχει σημασία εάν κάποια είναι μερικές θέσεις παραπάνω ή παρακάτω. Είναι όμως επιχείρημα υπέρ του εκδημοκρατισμού τους, ο οποίος μπορεί να συντελεστεί με την ισυρότερη πρόσδεση τους στο άρμα της Ενωμένης Ευρώπης.

ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Όντως οι Ευρωπαϊκές, αλλά και οι παγκόσμιες οικονομίες δεν αντέχουν, χωρίς σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή, ένα νέο οικονομικό σοκ. Θα αντέξουν πολύ λιγότερο στο μέλλον εάν συνεχίσουν την ενεργειακή τους εξάρτηση από την Ρωσία που επιχειρεί να κερδίσει μέρος των παλιών της κεκτημένων και να αναδιαμορφώσει τον χάρτη των γεωπολιτικών επιρροών. Το κόστος της αντίδρασης τότε θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Κυρίως γιατί θα έχει αθροιστεί και το ταπεινωτικό ηθικό κόστος.
Οι ΗΠΑ είχαν εγκαίρως ειδοποιήσει την Γερμανία για την μεγάλη εξάρτηση της από το Ρωσικό φυσικό αέριο.
Τα σφάλματα του παρελθόντος δεν διορθώνονται με νέα.

This comment was minimized by the moderator on the site

Όσον αφορά το άρθρο...

Όλα τα ζητήματα στην εξωτερική πολιτική έχουν δύο αναγνώσεις.
Εάν το επιχείρημα υπέρ της Ρωσίας είναι η άσκηση πολιτικής ως μεγάλης δύναμης, με έμφαση στην αντίδραση των ΗΠΑ στην Κούβα το 1962, αυτό ισχύει και αντίστροφα υπέρ των ΗΠΑ, η οποία προσπαθεί να βάλει εμπόδια στην ανατροπή του Status Quo που διαμορφώθηκε μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και η οποία απειλεί τους συμμάχους της στην Ευρώπη.
Πιθανότατα οι ΗΠΑ φοβούνται ότι εάν η Ρωσία επιτύχει τώρα τους στόχους της, θα της ανοίξει η όρεξη προβάλλοντας νέες επιδιώξεις. Οι απειλές στην ασφάλεια και άλλων χωρών αυτό δείχνουν.
Επομένως η δικαιολόγηση της μίας ή άλλης πλευράς δείχνει την επιλεκτική προτίμηση σε έναν από αυτούς.
Ένα δεύτερο ζήτημα όμως, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των κρατών. Η Ουκρανία δικαιούται να ενταχθεί όπου θέλει και να έχει οποιαδήποτε κυβέρνηση εκλέγεται δημοκρατικά.
Το επιχείρημα βέβαια του ότι η Ρωσία επιθυμεί μόνο μία φιλική προς αυτή κυβέρνηση και αυτό δεν ισοδυναμεί με κατάληψη της χώρας, είναι παράλογο. Ο ορισμός κυβέρνηση ισοδυναμεί με την δημιουργία κράτους δορυφόρου. Τα μέλη του ΝΑΤΟ δεν είναι δορυφόροι των ΗΠΑ, τα μέλη των Συμφώνου της Βαρσοβίας ήταν. Επομένως η συμπεριφορά της Ρωσίας απέναντι και στους δικούς της συμμάχους είναι
γνωστή. Όσο παραμένουν οι μνήμες στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει έναν λαό ή μια κυβέρνηση που αποστρέφεται τον Ρωσικό επεκτατισμό.
Θα πρότεινα πάντως να βλέπουμε το μεγάλο αυτό θέμα σαν Ευρωπαίοι και όχι σαν υποστηρικτές κάποιας υπερδύναμης.
Είναι ξεκάθαρο ότι η διασάλευση της ειρήνης και οι ωμές παρεμβάσεις πλήττουν την Ευρωπαϊκή οικονομία και αμφισβητούν το αίσθημα ασφάλειας που έχει κατακτηθεί εδώ και δεκαετίες.
Εάν κρατάμε για τον εαυτό μας το δικαίωμα αντίδρασης στον επιθετικό γείτονα που επιχειρεί να μας Φινλανδοποιήσει, το δικαίωμα αυτό το κρατάνε και οι Φινλανδοί και οι Μολδαβοί και οι Ουκρανοί.

Το σχόλιο επεξεργάστηκε περίπου 1 χρόνο πριν από το χρήστη enandro enandro
This comment was minimized by the moderator on the site

Παρακαλώ επικεντρώστε την προσοχή σας στο άρθρο όπου μεγάλοι αμερικάνοι θεωρητικοί των Διεθνών Σχέσεων και πολιτικοί και διπλωμάτες των ΗΠΑ επισημαίνουν και τις ευθύνες της Δύσης στον πόλεμο. Δεν τα λένε αυτά τίποτα φιλορώσοι αυτονομιστές. Ο Μεισχαιμερ, ο Κίσινγκερ και ο Κέναν τα λένε...

This comment was minimized by the moderator on the site

ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ: Αντέχουν κύριε Λέκκα οι δημοκρατίες της Ευρώπης πληθωρισμό 9% και η Αμερική 8% και η Ελλάδα 10,2% μόνο και μόνο για να "κυρώνουν" τον δικτάτορα σας βουλιάζοντας τις οικονομίες τους μόνες τους; Νομίζετε πως μπορεί να υπάρξει ανταγωνιστική οικονομικά Ευρώπη χωρίς το φθηνό και πολύ καλής ποιότητας ρωσικό αέριο και πετρέλαιο;
ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: Πως γίνεται να λέτε δημοκρατία την Ουκρανία του Ζελένσκι με 11 αντιπολιτευτικά κόμματα εκτός νόμου και τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης σιδεροδέσμιο και φυλακισμένο; Μήπως έχετε μπερδέψει λίγο τα πράγματα; Όσο για τους ΑΖΟΦ/ΑΖΟΡ (τα τάγματα των λύκων που έκαιγαν ανθρώπους το 2014) από πότε έγιναν δημοκράτες; Μετά την ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης ουκρανικής κυβέρνησης το 2014 στην οποία συνέβαλαν; Ή, όταν έκαψαν τους 44 ρωσόφωνους στην Οδυσσό όταν έβαλαν φωτιά στο κτίριο των συνδικάτων το 2014; Αφήστε λοιπόν τα περί δημοκρατία και αξιών σε μια χώρα όπως η Ουκρανία που ήταν και είναι πιο κάτω στους καταλόγους διαφθοράς και από τη Ρωσία κατά 4 σκάλες! Μήπως δεν πήρε το αυτί σας τίποτα για ουκρανούς ολιγάρχες αντίστοιχους των Ρώσων;

This comment was minimized by the moderator on the site

Ε ναι, ψιλοπράγματα ζητά ο δικτάτορας. Και για κάποιο περίεργο λόγο ενώ αυτός είναι αναμφισβήτητα ο εισβολέας, πάλι μερικοί δεν μπορούν να κρύψουν την απέχθεια τους για τη Δύση ως συνήθως. Το τι ζητά και τι θέλει η Ουκρανία βέβαια ούτε λόγος. Η αξία της αυτοδιάθεσης ενός κράτους φαίνεται πως χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Άρα, για να επέλθει η ειρήνη, σύμφωνα με τα στρογγυλεμένα σχόλια που δεν το λένε ξεκάθαρα, η μόνη λύση είναι να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί ο βαλλόμενος!
Αλλά το πιο αστείο που γράφτηκε είναι οι "ελεύθερες εκλογές"...με τους πολιτικούς αντιπάλους να διώκονται και το Ναβάλνι στη φυλακή.

This comment was minimized by the moderator on the site

Τέσσερα πράγματα ζητά ο πυτιν.
1. Ελεύθερες εκλογές.
2. Να σταματήσει πυροβολισμών η Ουκρανία και την ίδια στιγμή θα σταματήσει το πυροβολισμών η Ρωσία.
3. Να αναγνώριση το Δτονμπας και την Κριμεα σαν Ρωσική. βέβαια διότι η γλώσσα που ομιλούν εκεί 95% είναι Ρωσικά.
4. Να Υποσχεθεί η Ουκρανία να μην γήινη ένα με το NATO διότι τα πυρηνικά όπλα θα κινδυνεύουν τα σύνορα της Ρωσίας.

Απλά η συνθήκες.
Η Δύση θέλει πόλεμο ωμός γιατί η τράπεζες και το χρηματιστήριο της Ευρώπης θα βύθιση.