Εν Άνδρω

Η Τουρκία έχει από καιρό εγκαταλείψει τον Δυτικό προσανατολισμό της και έχει συμμαχήσει με χώρες εχθρικές προς τα συμφέροντα της Δύσης (Ευρώπη-USA) όπως η Ρωσία, το Ιράν, η Κίνα. Ακόμα και μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ο ''επιτήδειος ουδέτερος'' νομίζει ότι είναι ελεύθερος να ισορροπεί ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση(εμφανιζόμενος-ο δάσκαλος του αναθεωρητισμού-και ως ειρηνοποιός!!!!), αντιτιθέμενος ακόμα και σ'αυτά τα ευρύτερα σχέδια-συμφέροντα της συμμαχίας του ΝΑΤΟ,προβάλλοντας εμπόδια στην είσοδο σε αυτό της Φινλανδίας-Σουηδίας (με σκοπό φυσικά να εξαργυρώσει το ΝΑΙ του με ανταλλάγματα) και κλείνοντας και πονηρά το μάτι προς τον άλλο νεοφανή ''εταίρο'' του τη Ρωσία. Και συν τοις άλλοις δράττεται της ευκαιρίας να υπενθυμίσει το ''λάθος'' της Τουρκίας όταν συμφώνησε στην επανένταξη Ελλάδος και Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.
Επιθυμεί διακαώς την είσοδο στην Ευρωπαική Ενωση(για να την πλημμυρίσει με εκατομμύρια φανατικούς Μουσουλμάνους που θα την υπονομεύσουν και θα την αποσταθεροποιήσουν) προσδοκώντας τα οικονομικά οφέλη αυτής της ένταξης ενώ ταυτόχρονα προσβάλλει τους ηγέτες των κρατών --μελών της.
Επιθυμεί την ΝΑΤΟική ομπρέλλα άσχετα αν το αγνοεί, αγοράζοντας οπλικά συστήματα από τον αντίπαλο του ΝΑΤΟ.
Επί εποχής Τραμπ η ανοχή των USA προς τον Ερντογάν θα μπορούσε να ήτο και παρεξηγήσιμη.Σήμερα πρέπει να του γίνει ξεκάθαρο από πλευράς συμμαχίας ότι δεν μπορεί ''αλλού να τρώει και να πίνει και αλλού να το δίνει'', τουτέστιν να τόχει δίπορτο ή τρίπορτο.
Η Τουρκία με την νέα ΝΑVTEX, πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η επίσκεψη του Ελληνα Πρωθυπουργού στην Αμερική, δοκιμάζει την νέα πραγματικότητα μετά τις συνομιλίες Μητσοτάκη--Μπάιντεν και την ομιλία του στο Κογκρέσο ανεβάζοντας τους επιχειρησιακούς τόνους στο Αιγαίο μια ανάσα απο τα Ελληνικά νησιά και με ιδιαίτερα επικίνδυνο και προκλητικό τρόπο αφού η άσκηση θα γίνει με πραγματικά πυρά.
Αυτή είναι η ευκαιρία για τη Δύση-ΝΑΤΟ, όχι να τρίξει τα δόντια στην Τουρκία με τα πάμπολλα ατοπήματά της και τις αμέτρητες παραβατικές-προκλητικές συμπεριφορές της, να της επισημάνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι τυγχάνει ανεπιθύμητη , διότι δυστυχώς είναι αδύνατη εκ του καταστατικού χάρτη του ΝΑΤΟ η αποβολή μέλους.
Και αυτό μπορεί να γίνει αν φερειπείν η συμμαχία μειώσει την ''παρουσία'' της στην Τουρκία με απόσυρση στρατηγικού εξοπλισμού, αν η Αμερική διακόψει την πώληση 3ης και 4ης γενιάς πολεμ.αεροσκαφών και οπλισμού γενικώτερα(αφού μέχρι σήμερα της χρειάσθηκαν μόνο για την κατάληψη της Β.Κύπρου,την εμπλοκή της στον πόλεμο στη Συρία,τον πόλεμο με τους Κούρδους,την εμπλοκή της στην Λιβύη κ.α) και αν τέλος η Ευρώπη(βλ.Γερμανία) επιβάλλει πραγματικές οικονομικές κυρώσεις στην ήδη χωλαίνουσα οικονομία της και αναστείλει οριστικά τις ενταξιακές συνομιλίες μαζί της.
Η παρουσία Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο και η ομιλία του στο Κογκρέσο αν μη τι άλλο έδειξε στην Αμερικάνικη διοίκηση αλλά και στην κοινή γνώμη οτι η Ελλάδα δεν είναι ένας ευκαιριακός εταίρος αλλά ένας πιστός σύμμαχος που βρέθηκε πάντοτε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας,
σε αντίθεση με την ''γείτονα'' Τουρκία που είναι ένας ιδιόρρυθμος εταίρος(ποτέ φίλος) παζαρεύοντας πάντοτε την εκάστοτε θέση της με ανταλλάγματα και αναθεωρητικές σκοπιμότητες.

ΣΧΟΛΙΟ ΕΝ ΑΝΔΡΩ
Εξαιρετική η ανάλυση σας. Μια μόνο παρατήρηση: δεν περιμένουμε να δούμε τι στάση τελικά θα κρατήσει η Αμερική. Ο Επιτήδειος Ουδέτερος εξακολουθεί πάντως να τους είναι χρήσιμος...

Όλοι χρειάζονται φίλους και συμμάχους ακόμη και εάν είναι απολύτως βέβαιοι για την παντοδυναμία τους. Είναι φυσικό σε αυτήν την 'συγκυρία της Ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, πολλά κράτη να σπεύσουν να βοηθήσουν την Ουκρανία, μεταξύ τους και η φιλικά προς αυτήν προσκείμενη Ελλάδα. Μήπως το "Εν Άνδρω" προτείνει ότι με το να συμπαραταχθούμε εμμέσως με την Ρωσία αρνούμενοι κάθε βοήθεια προς την Ουκρανία, η Ρωσία θα υπερασπιστεί τα δικά μας συμφέροντα εάν ποτέ χρειαστεί?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝ ΑΝΔΡΩ
Η πίστη μας στους εαυτούς μας προέχει όλων των άλλων. Ή, όπως είπε και ο Νετανιάχου "σε αυτή την περιοχή του κόσμου καθένας μάχεται μόνος τον δικό του πόλεμο"... Κάτι που βλέπουμε καθαρά καθώς ακόμα και το Ισραήλ έχει κόντρες συμφερόντων και στρατηγικής με τους Αμερικάνους για το Ιράν και την Συρία...
Άρα προέχει η δική μας στάση που κινητοποιεί τους συμμάχους μας. Και στον Έβρο αν δεν κλείναμε εμείς τα σύνορα δεν θα ερχόταν κανένας άλλος να τα κλείσει για εμάς. Συνεπώς "συν Αθήνα και χείρα κίνει..."

Αυτά συνέβαιναν πάντοτε και θα εξακολουθήσουν να συμ βαίνουν στο μέλλον. Πρέπει να συνεχιστεί η συνεπής διπλωματική πολιτική που εκθέτει την Τουρκία και δυναμώνει την διεθνή θέση της χώρας. Σε διαφορετική περίπτωση ας τα καταρρίψουμε. Ελπίζω ο αρθρογράφος να μην υπαινίσσεται κάτι τέτοιο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΝ ΑΝΔΡΩ
Μέχρι την κατάρριψη υπάρχουν πολλά βήματα. Δεν φτάνει κάποιος κατευθείαν στην κατάρριψη...