Μια κεφάτη παρέα ανθρώπων με διάθεση για ζωή και καλλιτεχνική δημιουργία, αποτελούν τον Χορευτικό Όμιλο Υδρουσας, που προωθεί με κέφι την λαϊκή παράδοση και τον πολιτισμό της Άνδρου. Τις επόμενες μέρες οι ανδριωτες χορευτές από την Υδρούσα θα βρεθούν στην λίμνη Πλαστήρα και θα πάρουν μέρος στο 28ο διεθνές φεστιβάλ «Μενελαΐδια» παρουσιάζοντας ένα εντυπωσιακό μουσικό θέαμα με παραδοσιακές στολές.

Δεν σταματά να μάς εκπλήττει αυτό το νησί. Βράδυ πρωτομαγιάς. Το φεγγάρι στη χάση του. Η κίνηση περιορισμένη στους δρόμους. Οι πιο πολλοί φευγάτοι για να προλάβουν τις δουλειές τους την επόμενη μέρα. Μια νυχτερινή διαδρομή μέχρι το Κόρθι. Στην παραλία η θαλάσσια άρμη πλημμύρίζει τις αισθήσεις (φωτ. Εν Άνδρω).

Υπάρχουν 1000 περίπου μοναστήρια στην Ελλάδα. Από αυτά το κανάλι History της Cosmote επέλεξε 12. Για 12 ωριαία επεισόδια με αναφορά την μοναστηριακή κουζίνα. !2 εντυπωσιακά μοναστήρια τα οποία ο σκηνοθέτης, ο δημοσιογράφος/παρουσιαστής και το επαγγελματικό συνεργείο επισκέφθηκε και έμεινε 2-3 μέρες κάνοντας τα σχετικά γυρίσματα για την μοναστική κουζίνα ενός εκάστου. Και συνάμα παρουσίασε και την καθημερινότητα του, αλλά και τον τόπο στον οποίο βρισκόταν.

   Το κτίριο του δημοτικού σχολείου στο Συνετί ξεχωρίζει από μακριά με την όμορφη νεοκλασική γραμμή του. Είναι ένα από τα σχολεία που έφτιαξε ο Συγγρός στην Ελλάδα. ιατηρεί λοιπόν κάτι από την πατίνα της εποχής του. Μιας εποχής που ταίριαζε το νεοκλασικό - που ήταν τότε το μοντέρνο - με το λαϊκό-παραδοσιακό, που ήταν κυρίαρχο τότε στο χωριό. "Πως τα κατάφερναν οι άνθρωποι τότε και έφτιαχναν τόσο ωραία κτήρια, αλλά και τα ταίριαζαν χωρίς πολεοδόμια είναι να απορείς" σκέφτεσαι μπροστά στο όμορφο κτίριο του παλιού σχολείου του Συνετίου (φωτ. Εν Άνδρω). 

Η πρόσκληση για το πανηγύρι στο Συνετί ήρθε από τον παπα-Μανώλη. Τον κρητικό φίλο και ιερέα του όμορφου και ξεχασμένου Συνετίου, που καλύπτει και τα Λειβάδια. Ήταν η δεύτερη φορά που μάς προσκαλούσε και δεν ήταν δυνατόν να μην πάμε (φωτ. Εν Άνδρω).

 Πάσχα στην   Αμοργός: η Παναγιά η Χοζοβιότισα Αμοργός: το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων. Ένας βράχος ριγμένος στο γαλάζιο πέλαγος. Ένα νησί που αναζητά την μοίρα του στα κύματα του Αιγαίου. Αμοργός: ένα νησί που φέρνει στο νου δύο μεγάλες καλλιτεχνικές δημιουργίες. Την διάσημη και πρωτοποριακή ποιητική συλλογή του μεγάλου στιχουργού και ποιητή της γενιάς του ’30 Νίκου Γκάτσου και το υπέροχο γαλλικό φιλμ “LeGrandBlue” (το μεγάλο μπλε), που στα ελληνικά αποδόθηκε: Το Απέραντο Γαλάζιο.

  Μοιάζει με "όνειρο στο μέλλον" το άσκεπο επί μισό αιώνα κτίριο της Φάμπρικα Εμπειρίκου να ξανασκεπαστεί και να σωθεί. Και να γίνει μουσείο της ανδριώτικης επιχειρηματικότητας κι αγάπης για τον τόπο. Εμείς σε αυτό το site επιμένουμε να ονειρευόμαστε το μέλλον. Ή, όπως έγραψε ο σεμνός ποιητής Μιχάλης Γκανάς "εγώ το μέλλον νοσταλγώ"... (φωτ. Εν Άνδρω). Είναι να απορεί κανείς με μια αυτοκαταστροφική διάθεση που κυριαρχεί στην Άνδρο. Έχουμε ένα πολύτιμο ιστορικό μνημείο. Έχει αναγνωριστεί επίσημα και με την βούλα του κράτους και του υπουργείου Πολιτισμού. Όμως το αφήνουμε και καταστρέφεται. Κανείς δεν ενδιαφέρεται επί δεκαετίες, πέρα από μερικούς «περίεργους» επιστήμονες – τα τελευταία χρόνια - που τρέχουν, πιέζουν, κάνουν ημερίδες.

   Δεν είμαι σίγουρος ότι όλα τα παρακάτω ενδιαφέρουν μεγάλο μέρος των αναγνωστών του Εν Άνδρω. Η βασική θεματολογία του site είναι κυρίως θέματα, καταστάσεις, περιγραφές, αναφορές, τοπικού ενδιαφέροντος. Ως εκ τούτου η αναφορά σε μια σημαντική επιτυχία του διαχειριστή του site σε πανελλήνιο επίπεδο ίσως να μην ενδιαφέρει. Όμως όπως και να το κάνουμε είναι μια επιτυχία και του διαχειριστή και του site, αλλά και της Άνδρου στην οποία αναφέρόμαστε καθημερινά.

  Ο Ακάθιστος Ύμνος. Μια τελετουργία αιώνων. Μια τελετουργία που πάει πίσω στην ιστορία και συνοψίζει μνήμες, εικόνες, αποτυώσεις μιας κοινωνίας και ενός πολιτισμού. Ο Ακάθιστος Ύμνος στην Άνδρο. Μέρος κι αυτός της μακράς ιστορικής και πνευματικής παραδοσης του ελληνικού πολιτισμού, του ορθόδοξου δόγματος. Μέσα του γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, φτάσαμε μέχρι σήμερα (φωτ. Εν Άνδρω).