Δημοτικό Σχολείο Συνετίου: ένα μουσείο λαογραφίας του χωριού.
Το κτίριο του δημοτικού σχολείου στο Συνετί ξεχωρίζει από μακριά με την όμορφη νεοκλασική γραμμή του. Είναι ένα από τα σχολεία που έφτιαξε ο Συγγρός στην Ελλάδα. ιατηρεί λοιπόν κάτι από την πατίνα της εποχής του. Μιας εποχής που ταίριαζε το νεοκλασικό - που ήταν τότε το μοντέρνο - με το λαϊκό-παραδοσιακό, που ήταν κυρίαρχο τότε στο χωριό. "Πως τα κατάφερναν οι άνθρωποι τότε και έφτιαχναν τόσο ωραία κτήρια, αλλά και τα ταίριαζαν χωρίς πολεοδόμια είναι να απορείς" σκέφτεσαι μπροστά στο όμορφο κτίριο του παλιού σχολείου του Συνετίου (φωτ. Εν Άνδρω).
Το 2000 το κτίριο του δημοτικού σχολείου του χωριού ξεκίνησε μια νέα διαδρομή. Από δημοτικό σχολείο έγινε λαογραφικό μουσείο του χωριού. Ανακαινίστηκε, μπήκαν εκθέματα, διαμορφώθηκαν οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί χώροι. Και το όμορφο κτίριο ξεκίνησε μια νέα διαδρομή (φωτ. Εν Άνδρω).
Η αυλή στο πίσω μέρος του σχολείου. Εδώ κάποτε τα παιδιά του δημοτικού έπαιζαν στο διάλειμμα. Όταν μεγαλωναν πήγαιναν γυμνάσιο στην Χώρα με τα πόδια! Δεν υπηρχε δρόμος. Η παλιά αυλή διαμορφώθηκε, ανακαινίστηκε και ετοιμάστηκε για τους νέους ρόλους της. Εκεί είναι το κάντρο των εκδηλώσεων του χωριού που σήμερα τον χειμώνα έχει πια 100 κατοίκους και το καλοκαίρι 950!
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της Άνδρου σήμερα. Και πάνω σε αυτή την σκληρή πραγματικότητα, χειμώνα-καλοκαίρι, κάνει ότι μπορεί ο αεικίνητος κρητικός ιερέας του χωριού, ο παπα-Μανώλης. Ο παπα-Μανώλης που εδώ και μερικά χρόνια ειναι ολοχρονίς η ψυχή αυτού του όμορφου και λησμονημένου ημιορεινού χωριού της Άνδρου. Και 'ηταν αυτός που μας προέτρεψε να πάμε να δούμε - εκτός του κτιρίου που είχαμε ήδη φωτογραφίσει - και το λαογραφικό μουσείο του χωριού (φωτ. Εν Άνδρω).
Ένας χώρος διαμορφωμένος δείχνει πως ήταν κάποτε μια αίθουσα διδασκαλίας του παλιού σχολείου. Με τα ξύλινα θρανία, τον πίνακα, τον χάρτη της Άνδρου κλπ. (φωτ. Εν Άνδρω).
Μια γενική άποψη του κυριως χώρου που δειχνει πως ήταν ένα παραδοσιακό σπιτι του χωριού κατά τον 19ο αιώνα. Σε πρώτο πλάνο ο φούρνος (φωτ. Εν Άνδρω).
Σε άλλο μέρος του σχολείου το τζάκι με τα σύνεργα του μαγειρέματος στον 19ο και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα στο χωριό (φωτ. Εν Άνδρω).
Το καθιστικό και η κουζίνα (φωτ. Εν Άνδρω).
Η κρεβατοκάμαρα με το παλιό σιδερένιο κρεβάτι (φωτ. Εν Άνδρω).
Όμως ένα μουσείο δεν είναι μόνο κάποια εκθέματα από το πως ήταν η ζωή καποτε στο χωριό. ίναι και οι άνθρωποι που το φροντίζουν και το στηρίζουν. Στην φωτογραφία δύο από τα στελέχη του λαογραφικού μουσείου Συνετίου που έχουν την έγνοια του και την φροντιδα του (φωτ. Εν Άνδρω).
Και η φωτογραφία του ανθρώπου που το σκέφτηκε, έτρεξε και στο τέλος το ίδρυσε. Ήταν ο πλοίαρχος Ε.Ν. Γιαννούλης Φακής (φωτ. Εν Άνδρω).
"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"
