Στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας ή στην Παναγιά των Κυπρίων...

Το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στ' Αποίκια ξεπροβάλει στον ορίζοντα καθώς πλησιάζεις μέσα στο πρωινό σαν αντικατοπτρισμός από ένα βυζαντινό παρελθόν που δεν υπήρξε. Το μοναστήρι ανακατασκευάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες και ορθώθηκε ένα ξεχωριστό πέτρινο κτίσμα, σε παραδοσιακή βυζαντινή μορφή, που θυμίζει κάτι από Μυστρά, εκεί που κάποτε υπήρχε ένα μικρό μοναστήρι κι ο ναός της Αγίας Μαρίνας. Είχαμε να πάμε καιρό και το ξάφνιασμα ήταν μεγάλο όταν μέσα στο ισχυρό φως του πρωινού καρφωμένο στην αετοφωλιά των Αποικίων είδαμε από μακριά το πέτρινο κτίσμα με τις βυζαντινές πολεμίστρες και τους δυό ναούς στην κορυφή του να ξεχωρίζουν και να ορίζουν την εικόνα...

Το μέγα κτίσμα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πίστη και στην προσφορά των Κυπρίων στο μοναστήρι των Αποικίων. Πολλές χιλιάδες οι Κύπριοι επισκέπτες και προσκυνητές, πολλοί οι Κύπριοι ευεργέτες πρόσφεραν τον οβολό τους και χτίστηκε το μοναστήρι ξεπερνώντας κατά πολύ την αρχική του μορφή. Συνδετικός κρίκος Άνδρου - Κύπρου η Αγία Μαρίνα. Και η πίστη των Κυπρίων στην Παναγία, που την βλέπουν στη μορφή της Αγίας Μαρίνας. Κινητήριος μοχλός αυτής της σχέσης ο αεικίνητος Χερουβείμ...

Κτήτορες της νέας ουσιαστικά Μονής της Αγίας Μαρίνας ο ηγούμενος Κυπριανός και ο μοναχός Χερουβείμ. Ο Κυπριανός από την Σαλαμίνα της Αττικής και ο Χερουβείμ από την Αγία Νάπα της Κύπρου. Όταν έφτασαν ο ένας μετά τον άλλο στο παλιό μισο-ερειπωμένο μοναστήρι κανείς δεν πίστευε πως μερικές δεκαετίες αργότερα θα υπήρχε στη θέση του ένα περίοπτο βυζαντινό κτίσμα πάνω από τ' Αποίκια, το οποίο με τον τρόπο του πλέον ορίζει μια στενή σχέση Άνδρου και Κύπρου. 

Περιτριγυρίσαμε το μοναστήρι. Ανεβήκαμε στις ταράτσες του. Φωτογραφίσαμε πλευρές του. Για πρώτη φορά είχαμε τόσο καλή εικόνα. Με την αρωγή του Κύπριου υπεύθυνου "από την Αμμόχωστο και τη Λεμεσό"  όπως μας είπε. Θυμίζοντας μας μέρες που είναι τη διχοτόμηση του νησιού εκείνον τον τραγικό Ιούλιο του 1974 όταν η χούντα των Αθηνών άνοιξε την Κερκόπορτα στους Τούρκους με το άφρων πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Από τότε πολλοί Κύπριοι απέκτησαν διπλή αναφορά καταγωγής. Ο πρώτος η χαμένη πατρίδα. Ο δεύτερος η νέα πατρίδα, μέσα στο ίδιο νησί. Αυτά ως μνήμες για τους αμνήμονες, που δεν κάνουν πως δεν θυμούνται την εθνική καταστροφή της χούντας...

Η στενή σχέση Κύπρου και Άνδρου μέσω της Αγίας Μαρίνας ξεκίνησε όταν ο ηγούμενος της Μονής Κυπριανός έγινε γνωστός μέσα από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα ευρείας ακροαματικότητας και μια συνέντευξή του σχετικά με τους χαρισματικούς ανθρώπους και την επικοινωνία με τα παιδιά (Εκπομπή «Με Αγάπη», 2013). Όπως έγραψε το 2015 στο Εν Άνδρω η Αναστασία Ασλανίδου (Γιατί οι Κύπριοι επισκέπτονται το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο): "μπορεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα να είχε άλλο σκοπό και το θέμα του να απευθυνόταν στις απαιτήσεις του πολυάριθμου κοινού του. Φαίνεται όμως να έχει λειτουργήσει σαν ένα συμπλήρωμα στους νοητικούς συσχετισμούς και το σύνολο των εικόνων που έχουν ήδη οι Κύπριοι για την Άνδρο και την Αγία Μαρίνα της."

Να σημειώσουμε ακόμα πως (σύμφωνα με την Αναστασία Ασλανίδου) η κυπριακή παράδοση αποπνέει μεγάλο σεβασμό προς την Αγία και Μεγαλομάρτυρα Μαρίνα. Πέντε χωριά της Κύπρου και πάνω από 110 εκκλησίες είναι αφιερωμένες στην Αγία. Πολλά είναι κατά την παράδοση τα αναφερόμενα θαύματα της Αγίας Μαρίνας. Και υπάρχει και μια ιστορία του 2000 που μιλά για θαύμα στην Κύπρο με αναφορά την Άνδρο. Τέλος, όπως καταλήγει το άρθρο της Ασλανίδου υπάρχει και η παράδοση της μαρωνίτικης χριστιανικής κοινότητας της Κύπρου, η οποία είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με την Αγία Μαρίνα.

 Εκεί που κάποτε δεν υπήρχε παρά μόνο μια λευκή χαμηλή μάντρα, ερείπια και μια εκκλησιά τώρα πια ορθώνεται πάνω από τ' Αποίκια το μεγάλο πετρόχτιστο μοναστήρι. Περίβλεπτό από το χωριό, αλλά απαρατήρητο από τις άλλες πλευρές. Εικόνα ξεχωριστή. Αετοφωλιά εντυπωσιακή. 

Με αυτές τις πληροφορίες και τις πρωινές εικόνες του μοναστηριού ολοκληρώσαμε την πρωινή περιδιάβαση μας στην Αγία Μαρίνα ανήμερα της γιορτής της 17 Ιουλίου 2021. Η ώρα όταν αρχίσαμε την κάθοδο από το νότιο πύργο της Μονής ήταν 7:43. 

Κατεβήκαμε τις ατέλειωτες σκάλες και φτάσαμε στο εσωτερικό προαύλιο. Αν και νωρίς ο κόσμος είχε αρχίσει να φθάνει από πολλά μέρη της Άνδρου.

Όχι όμως τόσος πολύς όπως πριν την πανδημία. Τότε υπήρχε το αδιαχώρητο. Τώρα τα πράγματα ήταν πολύ πιο ήσυχα...

 

Η λειτουργία ήταν σε εξέλιξη.

Οι Κύπριοι προσκυνητές - σαφώς λιγότεροι - είχαν ήδη φτάσει από τις προηγούμενες μέρες και φιλοξενούντο στις κάμαρες, που έχουν φτιαχτεί για τον σκοπό αυτόν στο μοναστήρι. 

Η μεγάλη εικόνα της Παναγίας ντυμένη με χρυσό κι ασήμι είναι αντίγραφο της Παναγίας Παραμυθίας από τη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

 

Η προσέλευση της μέρας  ολοκληρώθηκε επισήμως στις 8:15 με την έλευση του μητροπολίτη Δωρόθεου που τον υποδέχτηκε στην είσοδο του μοναστηριού ο ηγούμενος Κυπριανός και ο μοναχός Χερουβείμ. 

"ΕΝ ΑΝΔΡΩ"

 

 

 

 

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

@XΡΗΣΤΟΣ
Το πιο φιλόξενο μοναστήρι , αυτό της Αγίας Μαρίνας, πάντα καλοδέχεται τους προσκυνητές του.
Ισως επειδή ήταν μόνον δύο μοναχοί την εποχή που το επισκεφθήκατε, πιθανόν
να είχαν εκτός μονής κάποια δουλειά και να έτυχε και τις δύο φορές που το επισκεφθήκατε να συμβεί αυτό.

This comment was minimized by the moderator on the site

Μεγάλη η χάρη της Αγίας Μαρίνας για όλο τον κόσμο. Αυτό όμως πρέπει να το καταλάβουν και οι καλόγεροι της μονής. Πέρσι το καλοκαίρι που δεν είχαμε καραβιες Κυπρίων προσπάθησα να επισκεφθώ (οπως κάθε χρόνο που έρχομαι) δύο φορές το μοναστήρι και ήταν δυστυχώς ήταν κλειστό και τις δυο. Μάλιστα η δεύτερη ήταν στις 10.30 παραμονή Δεκαπενταύγουστου. Κρίμα!!!