Μάζεμα ελιάς στο Ατένι...

Η Άνδρος της ελιάς και του κυπαρισσιού, η Άνδρος των καραβιών και της αλμύρας. Η Άνδρος των ημερών του φθινοπώρου και των φίλων που είναι χαμένοι αυτές τις μέρες μαζεύοντας ελιές όταν δεν ταξιδεύουν και δεν ονειρεύονται το άλλο καλοκαίρι, ενώ οι πρώτες βροχές έφτασαν στο νησί. Όποιον και να ψάξεις αυτές τις μέρες... μαζεύει ελιές! Είναι ο καιρός της ελιάς στην Άνδρο. Της πλέον πατροπαράδοτης αγροτικής ενασχόλησης, σε ένα νησί που κάποτε... ήταν αγροτικό!!!..

Τα ξεχασμένα λιόδεντρα στις πλαγιές, αλλά κι περιποιημένες ελιές στις αιμασιές και στους κήπους δίνουν πάντα τον καρπό τους. Κι οι ανδριώτες ακόμα και σήμερα θυμούνται το αγροτικό παρελθόν τους και ξαμολιούνται και μαζεύουν τον ευλογημένο καρπό της Μεσογείου.  

Μαζεύοντας ελιές στο Ατένι

Κάπου στις αιμασιές από κάτω πέτυχα φίλο "ανταποκριτή" του Εν Άνδρω, ναυτικό και αγρότη, να μαζεύει ελιές... και να βρέχεται!!! 

- Έπαιρνες ώρα, ρώτησε. Μάζευα ελιές στο κτήμα στο Ατένι. Έριξε κάνα 20λεπτο μια γερή μπόρα και μας σταμάτησε. Όμως τώρα συνεχίζουμε. Αλήθεια στη Χώρα έβρεξε; 

- Στη Χώρα κάτι λίγο. Από ότι φαίνεται ο Μπάλλος πήγε βόρεια αυτές τις μέρες, απάντησα...

Έμεινα να σκέφτομαι την Άνδρο της ελιάς. Της αγροτικής παραγωγής που έχει μισοξεχαστεί. Τα λεμόνια λίγοι τα μαζεύουν. Τις ελιές πολλοί. Κάτι η τιμή του λαδιού. Κάτι η συνήθεια αιώνων. Κάτι που είναι μια φορά τον χρόνο και είναι φθινόπωρο που έχει πια κλείσει η τουριστική περίοδος. Και το κυριώτερο: η ελιά αποδίδει ακόμα κι απεριποίητη. Ευλογημένο δέντρο. Σήμα κατατεθέν της Ελλάδας από αρχαιοτάτων χρόνων.

Να γιατί ο Ελύτης έγραψε: Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Πράγματι ένα τόσο αληθινό απόφθεγμα και για την Άνδρο: μια ελιά, ένα αμπέλι, ένα καράβι... Γι' αυτό κι άντεξε με όλους τους καιρούς και σε όλες τις εποχές: από τον προϊστορικό Στρόφιλα μέχρι τα σημερινά χρόνια... 

Δ. ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ

ε