Τύπος και διαπλοκή ή ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι
Του Θόδωρου Σκυλακάκη
Προέδρου της Δράσης και ευρωβουλευτή
των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών
Η Ελλάδα επί κυβέρνησης Σαμαρά έπεσε 15 θέσεις, στην 99η θέση παγκοσμίως, στο δείκτη παγκόσμιας ελευθερίας του τύπου που εκδίδουν οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (1). Είμαστε στην ίδια γειτονιά με χώρες όπως η Γκαμπόν, το Κιργιστάν και η Ακτή Ελεφαντοστού και μαζί -από την υπόλοιπη Ευρώπη- μόνο με τη Βουλγαρία.
Ο σχετικός δείκτης εκτός από την άσκηση βίας περιλαμβάνει ως θεμελιώδες στοιχείο ελευθερίας του τύπου το βαθμό διαπλοκής και αυτολογοκρισίας των δημοσιογράφων στην υπηρεσία της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Η φετινή πτώση περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο έκλεισε η ΕΡΤ, την έλλειψη αντίδρασης των αρχών μέχρι πέρυσι τον Σεπτέμβριο στις πρακτικές της Χρυσής Αυγής έναντι δημοσιογράφων (που αντιλαμβανόμαστε πολύ καλύτερα αν λάβουμε υπόψη τον ρόλο Μπαλτάκου), τις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ στη διάρκεια διαδηλώσεων (και από διαδηλωτές) και βέβαια την κακή φήμη των ελληνικών ΜΜΕ λόγω των «πελατειακών σχέσεων» που τα χαρακτηρίζουν (ο περισσότερο δόκιμος όρος διαπλοκή δεν έχει ακόμα μεταφραστεί διεθνώς).
Όσοι έχετε αμφιβολία για το περιεχόμενο της Έκθεσης κάντε το ακόλουθο πείραμα. Ψάξτε να βρείτε στα συστημικά μέσα την ίδια την Έκθεση που τα αποκαλύπτει όλα αυτά. Δεν θα την βρείτε. Ή, δείτε τις αναφορές για την ποσοτική κάλυψη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στα τηλεοπτικά κανάλια που καταθέσαμε πριν το Πάσχα στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Ή, παρακολουθείστε το μοναδικό διεθνώς φαινόμενο φιλοκυβερνητικού σχολιασμού κάθε είδησης στα βραδινά δελτία συγκεκριμένων σταθμών, με καθημερινή παραβίαση και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας που απαιτεί διαχωρισμό σχολίου και είδησης και του συντάγματος που απαιτεί «αντικειμενική και επί ίσοις όροις μετάδοση ειδήσεων και πληροφοριών».
Όσο για τη Δράση και τη Δημιουργία Ξανά (που ενώθηκαν ως «Γέφυρες» και κατεβαίνουν μαζί στις εκλογές), καλύπτονται ραδιοτηλεοπτικά κατά το 1/20 του 1,6% που είχαν λάβει στις εθνικές εκλογές, όπως προκύπτει από την καταγγελία μας στο ΕΣΡ, που ακόμα να προσδιοριστεί ο χρόνος εξέτασής της. (Αναμένουν άραγε να περάσουν οι εκλογές;).
Έτσι λοιπόν πορευόμαστε προς τις εκλογές με μόνη ελπίδα το διαδίκτυο και τις ανεξάρτητες δημοσιογραφικές φωνές που αντιστέκονται στον κατακλυσμό της προπαγάνδας. Ποιος θα νικήσει; Οι ποσοτικοί συσχετισμοί λένε ότι κυριαρχούν οι θηριώδεις μηχανισμοί, η πραγματικότητα όμως που βιώνω περπατώντας (κυριολεκτικά) ανάμεσα στον κόσμο σε δεκάδες πόλεις και γειτονιές, στο κέντρο και την περιφέρεια, λέει κάτι εντελώς διαφορετικό.
Πιστεύω ότι έρχονται εκπλήξεις που θα αλλάξουν το σημερινό αδιέξοδο πολιτικό σκηνικό και θα αναγκάσουν τους μηχανισμούς προπαγάνδας να αναδιπλωθούν και να υποχωρήσουν. Και θα ανοίξουν το δρόμο για να απελευθερωθεί επιτέλους η πολιτική ζωή από το δίλλημα να κυβερνούν ή αυτοί που σε κατέστρεψαν ή αυτοί που θα σε καταστρέψουν ακόμα χειρότερα.
(1) Η συγκεκριμένη γαλλική οργάνωση που επί χρόνια καταρτίζει και εκδίδει το σχετικό δείκτη είναι από αυτές με το μεγαλύτερο κύρος στα θέματα ελευθερίας του τύπου παγκοσμίως έχοντας λάβει διεθνή βραβεία όπως το βραβείο Καρλομάγνου, το βραβείο Ζαχάρωφ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το βραβείο Emmy, το βραβείο για τη δημοσιογραφία και τη δημοκρατία από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη κ.λπ.
