200 χρόνια: Ο περιπετειώδης κα...
Του Ιωάννη Δ. Παπακωνσταντίνου  (John D. Pappas) ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: istorikathemata.com   H Yποδοχή του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι - ελαιογραφία Θοδώρου Βρυζάκη Ο Λόρδος Βύρων κατέπλευσε στην Αγγλοκρατούμενη Κεφαλληνία στις 4 Αυγούστου 1823. Εκεί παρέμεινε επί τεσσεράμισι μήνες (4 Αυγούστου - 15 Δεκεμβρίου 1823) προσπαθώντας να κατευνάσει τα εμφύλια πάθη των Ελλήνων πριν μεταβεί στο Μεσολόγγι. Συνόψισε δε ως εξής τη δυσκολία τής εθνοενωτικής αποστολής του στην Ελλάδα: «Ήλθα εδώ για να ενταχθώ όχι σε μία φατρία αλλά σε μία εθνότητα, και για να συνεργήσω με έντιμους ανθρώπους—όχι κερδοσκόπους και καταχραστές, όπως οι Έλληνες αλληλοαποκαλούνται καθημερινά μεταξύ τους. Πρέπει να είμαι επιφυλακτικός.» Στο πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου 1823, ο Λόρδος Βύρων, ως Αρχιεπίτροπος  (High Commissioner) της 5μελούς επιτροπής, που θα επέβλεπε αυτοπροσώπως επί του πεδίου την αποτελεσματική διάθεση του επικείμενου τότε α΄ Δανείου τής Ανεξαρτησίας προς χρηματοδότηση του Ελληνικού Στόλου και των ελληνικών στρατευμάτων, έλαβε επιστολές με καλά νέα από την Ελληνική Επιτροπή τού Λονδίνου: Η προεργασία για την έκδοση του πρώτου διεθνούς ομολογιακού δανείου τής Ελλάδος είχε ολοκληρωθεί, πριν καν φθάσουν οι Έλληνες αντιπρόσωποι στην Αγγλία, και η επιτυχία τής έκδοσης των ελληνικών ομολόγων θεωρείτο βεβαία λόγω του ενθουσιασμού ή και της κερδοσκοπικής μανίας που επικρατούσε υπέρ τής Ελλάδος στη χρηματαγορά τού Λονδίνου. Κατά συνέπεια, ο Λόρδος Βύρων έκρινε τότε ότι είχε επέλθει το πλήρωμα του χρόνου για τη μετάβασή του στην πρώτη γραμμή του πυρός, στο Μεσολόγγι. Ο Μαυροκορδάτος απέστειλε από το Μεσολόγγι το δικάταρτο Λεωνίδας για να παραλάβει τον Λόρδο Βύρωνα και τη συνοδεία του από το Αργοστόλι και να τους διαμετακομίσει στο Μεσολόγγι. Ο Λόρδος Βύρων όμως προτίμησε να μισθώσει ο ίδιος δύο επτανησιακά πλοία προς αυτόν τον σκοπό. Κατά συνέπεια, το δικάταρτο Λεωνίδας τού Ελληνικού Στόλου επέστρεψε στο Μεσολόγγι χωρίς τον Λόρδο Βύρωνα. Και εδώ έγινε μία επικίνδυνη παρεξήγηση, διότι οι Έλληνες θεώρησαν ότι ο Λόρδος Βύρων δεν τους εχρειάζετο για τη μετάβασή του στο Μεσολόγγι. Απεναντίας όμως ο Λόρδος Βύρων θεωρούσε ως αυτονόητο ότι θα μετέβαινε μεν με δικά του πλοία στο Μεσολόγγι αλλά σε κάθε περίπτωση υπό την κάλυψη του πολεμικού στόλου τής Ελλάδος, που κατά τις επόμενες μέρες και νύχτες υπετίθετο ότι θα περιπολούσε προς τούτο στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, μεταξύ Μεσολογγίου και ακρωτηρίου τού Αράξου, ώστε να απαγορεύσει κάθε έξοδο πολεμικών πλοίων των Τούρκων, που παρέμεναν ελλιμενισμένα στη Ναύπακτο. Ο Λόρδος Βύρων εξέπλευσε με δύο πλοία από το Αργοστόλι την 16 Δεκεμβρίου 1823 και κατέπλευσε στη Ζάκυνθο προκειμένου να παραλάβει 33.000 ισπανικά δολλάρια (£ 6.500) από τον τραπεζίτη του για να διαθέσει, αμέσως κατά την άφιξή του στο Μεσολόγγι, τα χρήματα που είχε δεσμευθεί να δανείσει στην Ελληνική κυβέρνηση υπέρ του Ελληνικού Στόλου (£ 4.000 ή 20.000 ισπανικά δολλάρια ή 200.000 γρόσια). Αμέσως στη συνέχεια, το απόγευμα της 17 Δεκεμβρίου (6 μ.μ.) τα δύο πλοία εξέπλευσαν από το λιμάνι τής Ζακύνθου και κατευθύνθηκαν πρόσω ολοταχώς με ευνοϊκό άνεμο προς το Μεσολόγγι.   O κόμης Peter Gamba Ο Λόρδος Βύρων επέβαινε στο ταχύπλοο πλοίο Μυστικό με 25.000 ισπανικά δολλάρια (£ 5.000), ενώ στο άλλο, σχετικά αργόπλοο, επέβαινε ο στενός του συνεργάτης κόμης Peter Gamba με 8.000 ισπανικά δολλάρια (£ 1.500). Όταν όμως πλησίασαν στα ρηχά νερά έμπροσθεν της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου, δύο ώρες πριν τα χαράματα της επομένης, 18 Δεκεμβρίου, 3 π.μ., συνάντησαν μία τουρκική φρεγάτα, η οποία εμφανίσθηκε μέσα στο σκοτάδι από το πουθενά. Ακόμη χειρότερα, πλοίαρχος της τουρκικής φρεγάτας ήταν ο μπέης Ζαχαριάς, εκτουρκισθείς ελληνογενής με καταγωγή από την Κέρκυρα, και πρώην καπετάνιος τής οθωμανικής ναυαρχίδας την οποία είχε ανατινάξει ο Κανάρης στη Χίο τον προηγούμενο χρόνο (1822). Ο μπέης Ζαχαριάς επιζητούσε να εκδικηθεί τους Έλληνες με ένα αντίστοιχο καίριο πλήγμα εναντίον τους, ώστε να εξιλεωθεί και αναβαθμισθεί ενώπιον του Σουλτάνου για την αποτυχία του να προστατέψει τη ναυαρχίδα τού στόλου τότε. Ένα τέτοιο πλήγμα, με αντίστοιχη στρατηγική σημασία, σε βάρος τής Ελλάδος αυτή τη φορά, θα ήταν η σύλληψη και παραδειγματική εκτέλεση του Λόρδου Βύρωνα, ή έστω η προσαγωγή του ως σιδηροδέσμιου αιμαλώτου-ομήρου στην Υψηλή Πύλη. Εντούτοις, το ταχύπλοο πλοίο όπου επέβαινε ο Λόρδος Βύρων κατόρθωσε να διαφύγει μέσα στη νύχτα—λόγω της ταχύτητάς του, σε συνδυασμό με την αδράνεια προς στιγμή τού Τούρκου πλοιάρχου, διότι αρχικά εξέλαβε το πλοίο τού Λόρδου Βύρωνα ως πυρπολικό—και κατέφυγε στο νοτιοδυτικό άκρο τής Αιτωλίας, στους βράχους Σκρόφες, όπου λόγω ρηχών νερών δεν μπορούσε να τα προσεγγίσει η τουρκική φρεγάτα. Από εκεί την επαύριο το πλοίο του Λόρδου Βύρωνα ανέπλευσε βορειότερα στο νησί Πεταλά και εντέλει στο Δραγομέστρι (Αστακό) ακόμα πιο βόρεια, στην Ακαρνανία. Το άλλο πλοίο όμως, με τον κόμη Gamba, συνελήφθη αύτανδρο από την τουρκική φρεγάτα κατά την ανατολή τού ηλίου (6:30 π.μ.) έμπροσθεν της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και προσήχθη βιαίως στην Πάτρα. Κατά τη σύλληψη του κόμητα Gamba και του πληρώματός του, κατεδείχθη ο τεράστιος κίνδυνος που διέτρεχε ο Λόρδος Βύρων, οι συνεργάτες του και τα πληρώματα των δύο πλοίων: Όταν ο Σπύρος Βαλδαμάκης, καπετάνιος τού πλοίου όπου επέβαινε ο Gamba, επιβιβάσθηκε στην τουρκική φρεγάτα κατόπιν διαταγής των Τούρκων, τον υποδέχθηκε ξιφήρης ο μπέης Ζαχαριάς, μαζί με άλλους γιαταγανοφόρους  σωματοφύλακές του. Τότε ο Βαλσαμάκης άκουσε τη διαταγή “αποκεφάλισέ τον και βύθισε το πλοίο”. Κατά θεϊκή όμως σύμπτωση, ο μπέης Ζαχαριάς αναγνώρισε στο παρ’ ολίγο θύμα του τον σωτήρα τής ζωής του: Πριν από πολλά χρόνια ο Βαλσαμάκης με κίνδυνο της δικής του ζωής είχε περισυλλέξει και διασώσει στο πλοίο του τον μπέη Ζαχαριά, τον αδελφό του και άλλους 8 ναυτικούς, που χαροπάλευαν ως ναυαγοί στη Μαύρη Θάλασσα εν μέσω τρικυμίας. Κατά συνέπεια, ο μπέης Ζαχαριάς αποφάσισε να αυτοπεριοριστεί προς το παρόν στο να αιχμαλωτίσει τον κόμη Gamba και το πλήρωμά του,  προσάγοντάς τους στην Πάτρα. Αλλά και για τον Λόρδο Βύρωνα ο κίνδυνος δεν είχε παρέλθει: Το πλοίο του αποπειράθηκε να επαναπλεύσει από τον Αστακό νότια προς το Μεσολόγγι, αλλά ενεπλάκη σε τρικυμία με αποτέλεσμα να θαλασσοδέρνεται επί τρία μερόνυχτα (20-23 Δεκεμβρίου) μεταξύ Αστακού και Ιθάκης, ωσάν να το είχε καταραστεί κάποια Ομηρική θεότητα της Ελληνικής Μυθολογίας. Ο Λόρδος Βύρων κράτησε την ψυχραιμία του, αλλά είχε αρχίσει να περιέρχεται σε απελπιστική κατάσταση. Ενδεικτική τής φλεγματικότητας και της γενναιότητας του Λόρδου Βύρωνα είναι η κατεπείγουσα επιστολή την οποία απέστειλε (δια ξηράς) από τις μικροχερσονήσους Σκρόφες στον συνεργάτη και συνεπίτροπό του Stanhope (που ήδη ευρίσκετο στο Μεσολόγγι από την 30 Νοεμβρίου 1823) αμέσως μετά την απώλεια του ενός από τα δύο του πλοία: «Σκρόφερ [Σκρόφες] (ή κάποιο τέτοιο όνομα) επί του Κεφαλλονίτικου πλοίου Μυστικό 19 Δεκεμβρίου 1823 [παλαιό ημερολόγιο] Αγαπητέ μου Stanhope, Μόλις φθάσαμε εδώ, δηλαδή ένα μέρος των ανδρών μου και εγώ, με μερικά από τα πράγματά μου κ.τ.λ […].      Αλλά ο Gamba, και τα άλογά μου, ο νέγρος, ο οικονόμος, το (τυπογραφικό) πιεστήριο, και όλα τα πράγματα [έγγραφα] της Επιτροπής [Ελληνικής Επιτροπής τού Λονδίνου], και επίσης περί τα 8.000 δολλάρια από τα χρήματά μου—αλλά δεν πειράζει, μας έχουν απομείνει περισσότερα, καταλαβαίνεις;—τα πήραν οι Τουρκικές φρεγάτες, ενώ η δική μου ομάδα και εγώ ο ίδιος, σε ένα άλλο πλοίο, καταφέραμε να διαφύγουμε με πολύ δυσκολία χθες βράδυ, όπως επίσης και αυτό το πρωΐ. [...]      Μάλλον θα έπρεπε να μου στείλεις τον φίλο μου George Drake [Σουλιώτη οπλαρχηγό Γιώργο Δράκο] και ένα σώμα Σουλιωτών να μας συνοδεύσουν διά ξηράς μέσω των καναλιών, το ταχύτερο δυνατόν.     Υποθέτω ότι ο Gamba και η βομβάρδα [το αργόπλοο πλοίο] μας προσήχθησαν στην Πάτρα. Και πρέπει να μεθοδεύσουμε την απελευθέρωσή τους. Αλλά που στο διάολο πήγε ο στόλος;—εννοώ, ο Ελληνικός στόλος, που μας άφησε να προσπλεύσουμε χωρίς την παραμικρή επιμέλεια [προς κάλυψή μας], ώστε  οι Μουσουλμάνοι εξέπλευσαν και πάλι [στο Ιόνιο].     Υπόβαλε τα σέβη μου στον Μαυροκορδάτο, και πες του ότι βρίσκομαι εδώ στη διάθεσή του. […] Είμαστε όλοι πολύ καλά. Νόελ Βύρων» Προφανώς, ο Λόρδος Βύρων στην προσπάθειά του να προσπλεύσει στο Μεσολόγγι διέτρεχε μέγιστο κίνδυνο αφού είχε εισέλθει σε εμπόλεμη ζώνη χωρίς στοιχειώδη κάλυψη από τον Ελληνικό Στόλο. Εάν τον συνελάμβαναν οι Οθωμανοί, τότε κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να του εγγυηθεί ότι δεν θα τον αποκεφάλιζαν αμέσως (όπως παρ’ ολίγο να συμβεί στον καπετάνιο τού συλληφθέντος πλοίου όπου επέβαινε ο κόμης Gamba) ή ότι δεν θα τον ανασκολόπιζαν ζωντανό (όπως συνέβη σε Φιλέλληνες στην Άρτα και κυρίως στην Πρέβεζα το 1822), και μάλιστα αμέσως, πριν η  Βρετανική Κυβέρνηση  προλάβει να   παρέμβει   προς   σωτηρία  τού Άγγλου λόρδου.  Το πιο πιθανό όμως ήταν ότι ο Λόρδος Βύρων θα αφαιρούσε ο ίδιος τη ζωή του λίγο πριν συλληφθεί, αφού είχε δηλώσει εγγράφως στον Stanhope (στην παραπάνω επιστολή του) ότι “προτιμώ να  κατακόψω αμέσως τον εαυτό μου σε κομμάτια παρά να φονευθώ από αυτούς τους βαρβάρους” (I would sooner cut myself in pieces than have [me] taken out by those barbarians). Αυτός μάλιστα ο κίνδυνος ήταν ακόμα μεγαλύτερος τότε, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων: Όπως διαπίστωσαν οι συλληφθέντες υπό τον κόμη Gamba καθώς εισέπλεαν αναγκαστικώς στο λιμάνι τής Πάτρας υπό τη διαρκή απειλή των κανονιών τής τουρκικής φρεγάτας, εκεί ευρίσκετο σε ετοιμότητα και ο υπόλοιπη τουρκική μοίρα τού Οθωμανικού Στόλου, με 14 πολεμικά πλοία, η οποία προφανώς είχε εκπλεύσει από τη Ναύπακτο προς άμεση κάλυψη της φρεγάτας σε περίπτωση που αυτή ενεπλέκετο σε ναυμαχία με τον Ελληνικό Στόλο. Δηλαδή επρόκειτο περί συντονισμένης ναυτικής επιχειρήσεως των Τούρκων, η οποία επεσυνέβη “συμπτωματικά” κατά τη νύχτα ακριβώς (17-18 Δεκεμβρίου) που προσέπλεαν στο Μεσολόγγι τα δύο πλοία τού Λόρδου Βύρωνα. Προφανώς, ο απόπλους τού Λόρδου Βύρωνα από τη Ζάκυνθο προς το Μεσολόγγι είχε προδοθεί.   Επιταγή £4.000 Λόρδου Βύρωνα για χρηματοδότησητου Ελληνικού Στόλου Όταν ο Stanhope ενημέρωσε τον Μαυροκορδάτο την 21  Δεκεμβρίου για τα τεκταιθέντα έμπροσθεν της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και του επέδειξε την επιστολή τού Λόρδου Βύρωνα—αφού η επιστολή προορίζετο προδήλως να διαβαστεί από τον Μαυροκορδάτο—ο Μαυροκορδάτος μόνον που δεν υπέστη αποπληξία: Το μέλλον τής Ελλάδος εκρέμετο από μία κλωστή! Εάν οι Τούρκοι συνελάμβαναν, κακοποιούσαν και εκτελούσαν τον Φιλέλληνα Άγγλο λόρδο, τότε πιθανόν το α΄ Δάνειο τής Ανεξαρτησίας δεν θα εξεδίδετο, διότι θα είχε προαποδειχθεί εκ των πραγμάτων ότι ήταν ιδιαιτέρως επισφαλές, αφού ο Ελληνικός Στόλος θα εφαίνετο τότε διεθνώς ως ανίκανος να προστατέψει τον Αρχιεπίτροπο του αγγλικού δανείου στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια, ο Ελληνικός Στόλος θα παρέλυε μετέπειτα ελλείψει χρηματοδότησης. Επί πλέον, χωρίς τον εθνοενωτικό, χρυσοφόρο και ευρωπαϊστή Λόρδο Βύρωνα, ο εθνικός στρατός τής Ελλάδος ήταν πρακτικά αδύνατον να συγκροτηθεί από την εμφυλιακώς παραπαίουσα και οικονομικώς χρεωκοπημένη Ελληνική Πολιτεία, η οποία μάλλον συνεθλίβετο κάτω από το βάρος τής εμφυλιακής εντοπιότητας πολλών οπλαρχηγών. Υπό το βάρος εκείνων των εφιαλτικών σκέψεων, ο Μαυροκορδάτος σήμανε συναγερμό στο Μεσολόγγι. Αμέσως εξέπλευσε στολίσκος πέντε (5) Σπετσιωτικών πλοίων, ηγουμένου τού δικάταρτου Λεωνίδας υπό τον Γεώργιο Πραΐδη, εις αναζήτηση του πλοίου τού Λόρδου Βύρωνα στο τότε τρικυμιώδες Ιόνιο πέλαγος. Τα υπόλοιπα (9) πλοία τής Ελληνικής μοίρας έλαβαν θέσεις μάχης στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, εν μέσω θαλασσοταραχής. Η υποδοχή τού Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο στο Πόλεμο τής Ελληνικής Ανεξαρτησίας, όπως έχει απαθανατίσει ο Θεόδωρος Βρυζάκης στον ομότιτλο πίνακά του: Ένα τεράστιο πλήθος Ελλήνων για τα δεδομένα τής εποχής, 5.000 ένοπλοι και 4.500 άμαχοι, υποδέχοντο τον Άγγλο λόρδο, ως πλέον τον “δικό τους” πρίγκιπα, τον εθνοενωτικό απελευθερωτή όλης τής Ελλάδος. Ταυτόχρονα, στρατιωτικά αποσπάσματα Σουλιωτών έσπευδαν από το Μεσολόγγι προς τις ανατολικές παραλίες τής Ακαρνανίας και στις νοτιοανατολικές παραλίες τής Αιτωλίας, εις αναζήτηση του (χρηματοφόρου) Λόρδου Βύρωνα, για την προστασία του τόσον από Τούρκους καταδρομείς ή τουρκίζοντες Έλληνες, όσον και από Έλληνες ληστές. Επιτέλους οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις υπό τον Μαυροκορδάτο ενεργοποιούντο κατά ξηρά και κατά θάλασσα. Και το Μεσολόγγι και η Ελλάδα κρατούσαν την αναπνοή τους. Μετά από τρεις μέρες εναγώνιας προσμονής, που πρέπει να φάνηκε αιώνας στους Μεσολογγίτες, ένα πλοίο τού Ελληνικού Στόλου προσέπλευσε στο Μεσολόγγι την παραμονή των Χριστουγέννων, 24 Δεκεμβρίου 1823, και ανήγγειλε τα χαρμόσυνα νέα: Οι Σπετσιώτες είχαν καταφέρει να εντοπίσουν το πελαγοδρομούν πλοίο τού Λόρδου Βύρωνα, το οποίο θα προσέπλεε εντός ολίγου στο Μεσολόγγι με τη συνοδεία τού Λεωνίδα, και και των άλλων τεσσάρων Σπετσιωτικών πλοίων. Το Μεσολόγγι και η Ελλάδα μπορούσαν να αναπνέουν και πάλι. Εκ μέρους όλου τού Ελληνισμού, οι Μεσολογγίτες καλωσόριζαν τον Λόρδο Βύρωνα στην ελεύθερη Ελλάδα, αλλά και στην πρώτη γραμμή τού πυρός, μέσα σε μία πρωτοφανή ατμόσφαιρα[5] που επάλλετο από τον ενθουσιασμό πραγματικών ηρώων και τη μέθεξη των επίσης ηρωϊκών αμάχων τού Μεσολογγίου: Καθώς ο Λόρδος Βύρων αποβιβάζετο στο Μεσολόγγι, χιλιάδες τουφεκισμοί, δεκάδες κανονιοβολισμοί, φωνές, μουσικές, ψαλμωδίες, δάκρυα χαράς και βλέμματα αγαλλίασης,[6] γιόρταζαν την αναβάθμιση του Μεσολογγίου σε πολεμική πρωτεύουσα της Ελλάδος και επίσης σε γεωστρατηγικό προμαχώνα τής Ευρώπης, που τον σηματοδοτούσε η άφιξη και μόνιμη εγκατάσταση του στρατηγείου τού Φιλέλληνα Άγγλου λόρδου στην πόλη τους.  
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΖΑ: ΝΑΙ ΜΕΝ, Α...
Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρουδής Συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων   Κύπρος, 1948. Όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και εστάλησαν εκεί οι 50.000 Εβραίοι που ήταν κλεισμένοι σε αγγλικά στρατόπεδα στην Κύπρο.  Η σύγκρουση στη Γάζα με την τραγική εκατόμβη της όχι μόνο δείχνει, αλλά και είναι ατελεύτητη. Η ανθρωπότητα παρακολουθεί σε ζωντανή σύνδεση τον αλληλοσκοτωμό, λίγο πριν το βιβλικό παρανάλωμα στο λαβύρινθο κάτω απ’ την πόλη. Ένας άλλος λαβύρινθος κυριαρχεί μέχρι τώρα. Γεμάτος αδιέξοδα θρησκευτικά, ιδεολογικά, πολιτικά, με το νήμα της εξόδου κομμένο στα δυο. Ο διχασμός είναι συναισθηματικός κι εκεί δίνεται μια επίσης αδιέξοδη μάχη. Πρέπει να υπάρξει τέλος, μα πώς; Ποιος φταίει, τι φταίει, ποιος έκανε την αρχή (ποια αρχή απ' όλες;), υπάρχει λύση;
ANDROS MENTOR: Κινέζος λαθρεπι...
Του καπετάν - Ευάγγελου Καλογήρου   Ή παρακάτω αφήγηση μου ,αφορά ένα σημαντικό ναυτικό γεγονός που συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Έχει την σημασία του, διότι ενεπλάκησαν σε επικοινωνίες τα Υπουργεία Εξωτερικών της Ελλάδος και της Κίνας. Κάναμε ταξίδια από τα λιμάνια του Κόλπου του Μεξικού προς τον λιμάνι Τσάμκονγκ της Κίνας. Πηγαίναμε στάρι και από Τσάμκονγκ φορτώναμε Μινεράλι για Κόλπο Μεξικού. Το πλοίο ήταν το φορτηγό Andros Μentor της Orion.
Ground Zero, 11/9: Που ήσουν κ...
Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ   Πετώντας με πάιπερ το 1988 πάνω από το άγαλμα της Ελευθερίας. Στο φόντο η Νέα Υόρκη και οι δίδυμοι πύργοι... Κάθε χρόνο τέτοια μέρα στην σκέψη κλωθογυρίζει η φράση που είπαν οι Αμερικάνοι το 1963 και έγινε σλόγκαν στις ΗΠΑ. Αναφερόταν στην πρώτη μεγάλη απευθείας τηλεοπτική μετάδοση ενός ιστορικού και δραματικού γεγονότος όπως ήταν η δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, που έγινε στο Ντάλας του Τέξας στις 22 Νοεμβρίου 1963. Ήταν τέτοιο το σοκ της ζωντανής μετάδοσης της δολοφονίας του προέδρου τους που άρχισαν να αναρωτιούνται: "που ήσουν και τι έκανες την ώρα που δολοφονήθηκε ο Κένεντι;" Και κάθε χρόνο αυτή την μέρα θυμάμαι πως το έμαθα και τι έκανα όταν είδα ζωντανά στην τηλεόραση την κατάρρευση των δίδυμων πύργων του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου. Τους είχα γνωρίσει από κοντά δύο φορές το 1988. Την πρώτη τον Οκτώβριο... αεροπορικώς!!! Την δεύτερη, όταν ανέβηκα στην ταράτσα τους, τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Φάροι της Ελλάδας: Οι γοητευτι...
Την Κυριακή 20 Αυγούστου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων και 29 πέτρινοι φάροι ανά τη χώρα ανοίγουν για λίγες ώρες για το κοινό. Το μεγάλο αφιέρωμα της Καθημερινής ξεκινά με τον πανέμορφο και μοναδικό φάρο Τουρλίτη της Άνδρου. Τον μοναδικό φάρο στην Ελλάδα κτισμένο σε βράχο μέσα στη θάλασσα. ο φάρος κατασκευάστηκε το 1887 όταν η Άνδρος ανερχόταν ταχύτατα στην εμπορική ναυτιλία. Βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς το 1843. Ανακατασκευάστηκε πλήρως το 1994 από τον Αλέκο Γουλανδρή. Το ελληνικό δίκτυο αριθμεί 144 πέτρινους φάρους και φανούς που θεμελιώθηκαν από το δεύτερο μισό του 19ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα. Με συνολικά 1.600 «πυρσούς», η χώρα μας έχει από τα μεγαλύτερα, πυκνότερα και πιο οργανωμένα δίκτυα φάρων διεθνώς. Φωτ. Shutterstock.
Διακοπές στην Άνδρο το 1958!!!...
  Αρχείο Ν. Αθανασόγλου.  (Λάβαμε και δημοσιεύουμε ένα εντυπωσιακό φιλμ από διακοπές μιας οικογένειας στην Άνδρο τον Αύγουστο του 1958! Δηλαδή ακριβώς πριν 65 χρόνια! Διαβάστε την περιγραφή του φιλμ, όπως την έστειλε η ιστοσελίδα AYLON PRODACTIONS. Και μετά δείτε το μικρό αυτό φιλμ. Και ταξιδέψτε στην Άνδρο μιας άλλης εποχής. Στο καλοκαίρι του 1958. - ΕΝ ΑΝΔΡΩ) 
Το ιστιοφόρο-μουσείο "Ευαγγελί...
 Καλοκαίρι 1991. Το "Ευαγγελίστρια" φτάνει στη Μύκονο μετά από ένα νυχτερινό ταξίδι, που έμοιαζε με όνειρο. Ή, μήπως ήταν όνειρο; (Πριν λίγες μέρες ο Δήμος Μυκόνου έστειλε ένα εκτενές δελτίο τύπου για την επιστροφή του ιστορικού ιστιοφόρου "Ευαγγελίστρια" - μετά από εκτενή συντήρηση του στη Μύκονο. Αξίζει την προσοχή μας η ιστορία του, γιατί είναι κομμάτι της μακράς ιστορίας του Αιγαίου. Αξίζει όμως να σταθούμε και στα προσωπικά βιώματα που έχουμε κι εμείς από αυτό το ιστορικό πλοίο. Ήταν καλοκαίρι του 1991. Βράδυ μεσάνυχτα Ιουλίου με την κοπέλα μου και μια φίλη ης βρεθήκαμε προσκεκλημένοι φιλόξενων Μυκονιατών στο κατάστρωμα του ιστιοφόρου στον Πειραιά. Το πλοίο θα αναχωρούσε μέσα στη νύχτα για Μύκονο. Μόλις είχε ολοκληρώσει την πρώτη του συντήρηση μετά την διάσωση του το 1989.
Ο Άνθιμος Μαλταμπές, το Μπατσί...
Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου   Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν στις μέρες μας κάποιοι που γνωρίζουν πως το Μπατσί από γραφικό και ήσυχο ψαροχώρι, μεταμορφώθηκε σε πολύχρωμο, πολύβουο και κοσμοπολίτικο καλοκαιρινό θέρετρο, όπως είναι σήμερα…
Golden Princess: Ημερολόγιο Γέ...
Απόπλους από Σουηδία Σε ένα ηλιόλουστο ανοιξιάτικο βόρειο πρωινό, Κυριακή 30 Απριλίου, το Golden Princess των αδελφών Στεφάνου, με το νέο του όνομα και την ελληνική σημαία στην πρύμη, ξεκίνησε από το αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης το μακρύ ταξίδι του για την Ελλάδα. Θα παρουσιάσουμε σε δύο αφιερώματα - με την βοήθεια συνεργάτη μας - την μακρά και ποικιλόμορφη πρώτη διαδρομή από την Βαλτική στη Βόρεια Θάλασσα, από το Στενό της Μάγχης (ή του Ντόβερ, ανάλογα με το ποια μεριά του καναλιού κοιτά κανείς) μέχρι τον Ατλαντικό και την Πορτογαλία. Θα ακολουθήσει η δεύτερη διαδρομή από το Γιβραλτάρ στη Μεσόγειο και στην Ελλάδα, όπου αναμένεται να φτάσει την Τρίτη 9 Μαΐου. Στην παραπάνω - πρώτη φωτογραφία της διαδρομής - το πλοίο πλέει στο αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης, ενώ ένα ελικόπτερο κατεβάζει κάποιο εξάρτημα στο κατάστρωμα...