Να κάνουμε το επόμενο βήμα...
Της Κατερίνας Ρεμούνδου
Από την ημερίδα (5/10) για την αμπελουργία στο Μπατσί της δημοτικής κίνησης "Η Άνδρος της ζωής μας" και του Φιλοπρόοδου Ομίλου Γαυρίου
Με αφορμή τις πρόσφατες αναρτήσεις στο «εν Ανδρω» για το Συνέδριο Γυναικών στην Χώρα και την ημερίδα περί αμπελουργίας και οίνου στο Μπατσί, παραθέτω την άποψη μου ελπίζοντας να λειτουργήσει ως αρχή διαλόγου….
Ως γυναίκα αλλά και ως οινοπώλης, κυκλαδίτισα εξ Άνδρου και Τήνου, οινομαγείρισα κατ’ επάγγελμα, μόνιμη κάτοικος Άνδρου, υποδέχομαι με ευγνωμοσύνη οποιαδήποτε εκδήλωση ανακουφίζει το νησί μου από το σύνδρομο του ιδρυματισμού που το ρίχνει κάθε χειμώνα στο κρεβάτι. Πόσο μάλλον όταν αυτές οι εκδηλώσεις με ”εμπεριέχουν” …..Δηλαδή, με αφορούν! Δηλαδή, αγγίζουν τα ενδιαφέροντά μου, με επιμορφώνουν, λύνουν τις απορίες μου, καλύπτουν τις ανασφάλειες μου, εμπλουτίζουν την καθημερινότητά μου…
Μόνο που συχνά όταν συμμετέχω σε συνέδριο, σεμινάριο, συμπόσιο ή ημερίδα που γίνεται στην Άνδρο μερικές φορές στο τέλος έχω την αίσθηση ότι είδα παράσταση της Γενοβέφας από τριτοκλασάτο θίασο! Στα διαλλείματα δε πάντα σερβίρονται μπισκοτάκια και τυροπιτάκια, σφολιατίτσες και γαλλικός καφές αφού και το κέρασμα ήταν και είναι ένα κομμάτι της συνολικής προσέγγισης του θέματος.
Από το Πανκυκλαδικό Συνέδριο Γυναικών στην Χώρα (5/10) του Συλλόγου Γυναικών Άνδρου
Πάμε τώρα στο συνέδριο των γυναικών. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να γιορτάσουμε το γεγονός ότι έχουμε προοδεύσει, ότι επιτέλους κάποιος μπορεί να ξεχωρίσει την Άνδρο στο χάρτη της γαστρονομίας με τις εξαιρετικές τυροκόμους Λούβαρη και Στάμου, των εναλλακτικών δραστηριοτήτων με τις μοναδικές οικοσυνοδούς στις Κυκλάδες Καραγιάννη και Μασσέλου, την Αθηνά Κυρτάτα Αντωνοπούλου που πιστοποίησε τα λεμόνια της ως βιολογικά, την Ελένη Πέτσα Κουρτέση με τα σαπούνια ελαιολάδου σε πρωτοποριακές συσκευασίες και άλλες αντριώτισσες που προάγουν το τόπο μέσα από τη δουλειά τους και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Νομίζω πως αυτά θα έπρεπε να ήταν κεντρικά σημεία αναφοράς για την συμπεριφορά των γυναικών της Άνδρου και στην περίοδο της κρίσης. Με αυτά θα δίναμε μια αίσθηση της δράσης μας και της σημερινής πορείας μας…
Ήταν ευτύχημα που ο ηγούμενος Ευδόκιμος στην Μονή Παναχράντου, σταθερή αξία του νησιού, για άλλη μια φορά ήταν εκεί όπως πάντα και ανέλαβε ρόλο οικοδεσπότη αφού τόσο η προσωπικότητα του και οι γνώσεις του όσο και ο ίδιος ο χώρος του μοναστηριού προσφέρονται!!!!
Ακόμα να πούμε πως το ολοκαίνουργιο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης, δωρεά του Λευτέρη Πολέμη, με το εξαιρετικό πρωινό των γυναικών στα Αποίκια, λειτούργησε ιδανικά ως καλωσόρισμα.
Επειδή οι γυναίκες από τις Κυκλάδες είχαν έρθει από τη Παρασκευή το πρωί με διαφορετικά βαπόρια όμως ίσως να έπρεπε να υπήρχε στα δωμάτια τους και ένα καλωσόρισμα με προτάσεις για το τι μπορούσαν να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους. Δεν εννοώ το πρόγραμμα του συνεδρίου. Για το ποια είναι τα τοπικά προϊόντα και από πού μπορούν να τα προμηθευτούν.
Κατά τα άλλα ήταν ένα πολύ καλό συνέδριο στο οποίο μερικά θέματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα (εξαιρετική η Αφροδίτη η Πριμυκίρη!!!!! Θύτης-Θύμα-Σωτήρας. Είναι τρίγωνο, είπε αλλάζοντας και τον τρόπο που μετράμε στην οικογένεια…..). Ακόμα πολύ καλό το δείπνο στη Παρέα και εξαιρετικοί οι χοροί στο Παραπόρτι, άρεσαν πολύ…
Έγινε ένα βήμα. Μένουν να γίνουν και άλλα. Χρειαζόμαστε εξωστρέφεια. Γιατί μερικές φορές στην προσπάθεια μας να προβάλουμε και να επιδείξουμε τα επιτεύγματα μας στη μικρή μας κοινωνία, χάνουμε το δάσος! Δηλαδή χάνουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται για εξωστρέφεια, σύνδεση, επικοινωνία, δημιουργία, χαρά κλπ. Έτσι συχνά συνεχίζουμε μια αρνητική παράδοση του τόπου όπου υπάρχουν οι μεν και οι ΔΕΝ….
Για την ημερίδα της αμπελουργίας δεν έχω άποψη, δεν το έμαθα. Ενημερώθηκα και μετά για το τι έγινε. Όμως από ότι κατάλαβα ήταν μια πολύ σωστή κίνηση σε ένα νησί που κάποιοι καλλιεργούν ακόμα αμπέλια, αλλά δεν υπάρχει ούτε μια επιχείρηση εμφιάλωσης! Ενώ όλοι οι άλλοι γύρω μας έχουν… Έχουν και παραγωγή έχουν και εμφιάλωση κρασιού. Ή, όπως στην Τήνο που έχουν και εμφιάλωση ακόμα και μπύρας που κυκλοφορούν ευρύτερα…
Καιρός λοιπόν να κουβεντιάσουμε με όλους τους τρόπους για το που θέλουμε να πάμε το νησί. Καιρός να ξαναδούμε μερικά πράγματα. Να οργανωθούμε καλύτερα. Να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας με παραγωγικό τρόπο. Για να μην ρίξουμε το νησί μας σε ξέρα….
