Εν Άνδρω

Γράφει ο Ι.Π.- Άλκης 

 

Τα ερείπια του αρχοντικού του καπετάν Δημήτρη στο Φελλό

      Προ 20ετίας μια γιαγιά μού διηγήθηκε 2 ιστορίες:

      Η πρώτη ήταν για το αρχοντικό του Καπετάν-Δημήτρη στον Κάτω Φελλό που και σήμερα ακόμη φαίνεται μεγάλο με πολλούς χώρους και μια πολύ μεγάλη δεξαμενή σαν πισίνα. Στην εποχή του – λένε – ήταν το πιο μεγάλο. Όταν όμως γύρισε από ένα ταξίδι του στο σπίτι του αιφνιδιαστικά - και καλά έκανε λένε – βρήκε την γυναίκα του με τον ‘’φίλο’’ της.  Χωρίς να πει τίποτε, μάζεψε γύρω-γύρω από το αρχοντικό, πολλά ξερά ξύλα, στερέωσε τις πόρτες και  έβαλε φωτιά. Από τότε δεν τον είδε κανείς  και το σπίτι ερήμωσε και δεν ξανακατοικήθηκε ποτέ, - λένε...

Ότι απέμεινε από το αρχοντικό του καπετάν Δημήτρη στο Φελλό.

      Η δεύτερη ήταν για το ‘’φευγομούνι’’.  Έτσι – με εντελώς φυσικό τρόπο – λέγαν  την απομονωμένη και δυσπρόσιτη παραλία,  που μάλλον σήμερα έχει ένα υποσταθμός της ΔΕΗ μετά τον Πισωλιμιώνα . Τα παράνομα ζευγαράκια που θέλαν να κλεφτούν και να φύγουν προς την Εύβοια με ένα βαρκάκι – μιλάμε για 70-100 χρόνια πιο παλιά -  κάποια σκοτεινή βραδιά - έφευγαν από το ‘’φευγομούνι’’.  Όλοι το ξέραν, αλλά κανείς δεν το μαρτυρούσε...

Η μόνη "πλατεία" του χωριού είναι ο μεγάλος αυλόγυρος της εκκλησιάς στον Αμόλοχο.

      Πριν από 24  χρόνια κάναμε μια αναγνωριστική εκδρομή προς τον Αμμόλοχο, έχοντας ακούσει πάρα πολλά καλά λόγια.  Προγραμματίσαμε να τριγυρίσουμε στις γειτονιές του χωριού και στο τέλος να κάτσουμε στην πλατεία και να τσιμπήσουμε ότι βρούμε. Είμασταν καινούργιοι στην Άνδρο και δεν γνωρίζαμε τον τύπο των χωριών της Βόρειας Άνδρου. Αραιά σπίτια, μια εκκλησία και τίποτε άλλο. Φανταστείτε την έκπληξη του χωρικού που συναντήσαμε όταν τον ρωτήσαμε  που είναι  πλατεία του χωριού…

Το πυργόσπιτο του Μαστρογιαννούλη στον Αμόλοχο.

Αποζημιωθήκαμε όμως όταν ανεβαίνοντας προς το Πυργόσπιτο του Μαστρογιαννούλη για να το δούμε από κοντά και τριγύρω (και για να κόψουμε κατακόκκινα μικρά μήλα), βγήκαμε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Ήταν οι τότε ιδιοκτήτες του και μας προσκάλεσαν να τον δούμε και από μέσα.  Μας κέρασαν τσίπουρο και γλυκό και από το πατάρι που ήταν γεμάτο μήλα, μας έδωσαν και μια σακούλα για το δρόμο. Το  σπίτι είχε παλαιά έπιπλα. Μας έδειξαν ένα μπαούλο πολύ παλιό καλοσυντηρημένο και μας είπαν ότι το πουλάνε για να μπορέσουμε να ζήσουν. Το συζητήσαμε. Τελικά μάθαμε ότι τα εφοδιάζονταν από έναν παλαιοπώλη του Πειραιά που τα κατασκεύαζε σαν παλαιά, και όταν πουλούσαν ένα, αμέσως τους το αντικαθιστούσε…

Τα σπίτια χτίζονται με δωμάτια εν σειρά.

Αργότερα, όταν ξαναπήγα στον Αμμόλοχο, μου έκανε εντύπωση, η διαρρύθμιση δύο σπιτιών που μπήκα μέσα. Μετά το αρχικό σπίτι που το 'χτιζαν οι γονείς, την επέκταση την κάναν τα παιδιά μόνο τους με τους γείτονες. Τα δωμάτια ήταν σε σειρά, το ένα μετά το άλλο, συνεχόμενα.

14/1/2021