Εν Άνδρω

 

Ανδριώτικο "μπρίκι" κατασκευής 1847 στη Σύρο (φώτο: Ιστιοφόρα της Άνδρου).

 

(Το γράμμα του αναγνώστη εξαιρετικά ενδιαφέρον. Μια ακόμα οικογενειακή ιστορία της Άνδρου στενά συνδεδεμένη με τις διαδρομές του νησιού μας στον χρόνο και στον χώρο. Μια ακόμα ιστορία προσώπων, επαγγελμάτων, διαδρομών, που σχετίστηκαν άμεσα με τις διαδρομές της Άνδρου. Από τα ιστιοφόρα του 1857 μέχρι την Κωνσταντινούπολη του 19ου αιώνα όπου άνθησε οικονομικά λόγω και της ναυτιλίας σημαντική ανδριώτικη παροικία.

Αλλά και μια ακόμα μαρτυρία της εξαιρετικής ιστορικής χρησιμότητας του βιβλίου "Άνδρος - 200 χρόνια", που επιμεληθήκαμε πέρσι με μεράκι - με την αρωγή του συνεργάτη μας Ι.Π. Άλκη. Το βιβλίο αναφερόταν τόσο στα πρόσωπα και γεγονότα της ελληνικής επανάστασης στην Άνδρο, όσο και στη ναυτιλία και κοινωνία της Άνδρου στον 19ο αιώνα μέσα από τις αναλύσεις μας των τριών εκλογικών καταλόγων του 19ου αιώνα του ΕΙΕ, αλλά και αποδελτίωση της ανδριώτικης ιστιοφόρου ναυτιλίας από τον Ευάγγελο Δερτούζο στο Ανδριώτικό Ημερολόγιο του το 1957. Διαβάστε το γράμμα του Ανέστη Ροβή, που αναφέρεται στους προγόνους του και περιηγηθείτε μαζί του στην ιστιοφόρο ναυτιλία της Άνδρου του 19ου αιώνα και στις κοινωνικές και ιστορικές διαδρομές των κατοίκων του από τότε μέχρι σήμερα - ΕΝ ΑΝΔΡΩ) 

 

 

 

Κύριε Μπασαντή καλησπέρα,

Μόλις γύρισα από την Άνδρο και στο λιμάνι του Γαυρίου πήρα το βιβλίο σας ''Άνδρος - 200 χρόνια'' για να το διαβάσω στην επιστροφή μου στην Αθήνα. Όπως το ξεφύλλιζα στο βαπόρι στα γρήγορα, είδα με μεγάλη μου χαρά και συγκίνηση το όνομα ενός συγγενούς μου, του Ιωάννη Ροΐδη ως πλοίαρχου του ιστιοφόρου πλοίου  ''ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ'' του Γουλανδρή και Κωττάκη το 1857.

Από τα λεγόμενα του παππού μου, Ανέστη Ιωάννη Ρόβη που απεβίωσε το 2014 σε ηλικία 100 χρόνων, ο παππούς του ήταν ο Ιωάννης Ροΐδης (μετέπειτα Ρόδης όταν έφυγαν για τη Κων/πολη) πλοίαρχος και πλοιοκτήτης ιστιοφόρων που πολέμησε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, όπου εμβολίστηκε και σκοτώθηκε από τους Τούρκους το 1897. Δε γνωρίζω εάν είναι ο ίδιος που αναφέρετε στο βιβλίο ως πλοίαρχος το 1857.

Στη συνέχεια ο γιος του (ο προ-παππούς μου έφυγε για τη Κων/Πολη όπου άλλαξε το όνομα από Ροΐδης σε Ρόδης και μετέπειτα Ρόβης (δε γνωρίζω το λόγο - προφανώς για ευκολία ανάγνωσης από τους Τούρκους). 

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν συνεχίσετε το βιβλίο με Β' Τόμο που θα καλύπτει από το 1890 και έπειτα μήπως μπορέσω να βρω περισσότερες πληροφορίες. Ότι γνωρίζω τα γνωρίζω από το παππού μου, που κάναμε κουβέντες τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς καθότι έχει αποβιώσει είναι πολύ λίγες οι πήγες που θα μπορούσα να βρω κάτι σχετικό.

Είχα προσπαθήσει το 2012 επί δημαρχίας Γλυνού να βρω περισσότερες πληροφορίες από Μονές και Ληξιαρχεία. Στη συνέχεια έφυγα για δουλειά στο εξωτερικό και δε μπόρεσα να το συνεχίσω την έρευνα. 

Ελπίζω να μη σας κούρασα, αλλά η συγκίνηση μου που επιτέλους βρήκα κάτι, έστω και από σπόντα είναι μεγάλη.

Πολλά μπράβο για το βιβλίο σας και συνεχίστε την εξαιρετική δουλειά που κάνετε.

Με εκτίμηση,

Ανέστης Σ. Ροβής

37 ετών