Εν Άνδρω

Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου

14 Φεβρουαρίου, των ερωτευμένων – λένε (λες και όσοι αγαπιούνται γιορτάζουν μόνο μια μέρα τον χρόνο…). Τηρώντας το έθιμο και επειδή η εποχή μας είναι πεζή, μίζερη και σκοτεινή, ας ταξιδέψουμε σήμερα, με χρώματα ροζ και γαλάζια, μέσα από ιστορίες αγάπης, που όσο «παραμυθάκια» κι αν ακούγονται, είναι και όμορφες και αληθινές. Άλλωστε ποιος δεν έχει ανάγκη να ακούσει ωραία πράγματα.

Αυτό που θα διηγηθώ το έζησα προσωπικά πριν από χρόνια και είπα μπράβο στο πρωταγωνιστή της ιστορίας. Ήταν αληθινός άνδρας, λεβέντης και ριψοκίνδυνος…

Τέλη Ιουλίου. Το καλοκαιράκι στα καλύτερα του. Παρασκευή απόγευμα και το «Επτάνησος» ετοιμάζεται για το απογευματινό δρομολόγιο, με προορισμό την Άνδρο. Στην Ραφήνα κόσμος και κακό. Όλοι θέλουν να αποδράσουν από μια Αθήνα που καίγεται και να δροσιστούν με το κυκλαδίτικο μελτέμι.

Στις 7.15, το πλοίο σαλπάρει γεμάτο από ταξιδιώτες και αυτοκίνητα. Οι περισσότεροι στα καταστρώματα απολαμβάνουν το δειλινό, που σιγά-σιγά αρχίζει να βάφει την θάλασσα με χρώματα υπέροχα.

Ο πλοίαρχος του Επτάνησος...

Είμαι στην γέφυρα και συζητώ με φίλους και τον καπεταν Κώστα Τζώρτζη. Το «Επτάνησος» μόλις εχει περάσει γιαλό-γιαλό τους Πεταλιούς, όταν ξαφνικά ακούγεται ένας δυνατός και χαρακτηριστικός θόρυβος. Από το πουθενά δίπλα στην γέφυρα, λίγα μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, έρχεται και αιωρείται ένα ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού. Είναι τόσο κοντά στο βαπόρι που διακρίνονται οι πιλότοι του που χαμογελούν.

Στο VHF, ακούγεται μια φωνή:

-Επτάνησος ακούει το ελικόπτερο;

Ο καπεταν Κώστας απαντά:

-Καλησπέρα σας, ακούμε.

-Καλησπέρα και σε σας κ. πλοίαρχε. Μπορώ να σας ζητήσω μια χάρη;

-Βεβαίως απαντάει ο Τζώρτζης. Ότι θέλετε.

-Ανάμεσα στους επιβάτες σας βρίσκεται και μια κυρία ονόματι….. Μπορείτε να την καλέσετε να ανέβει στην γέφυρα;

Ο καπεταν Κώστας σκοτεινιάζει. Ανήσυχος ρωτάει:

-Τι συμβαίνει; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;

-Όχι, όχι τίποτα το κακό. Απλώς κάντε μου την χάρη. Όταν την εντοπίσετε και έρθει επάνω, ξανακαλέστε με παρακαλώ στην ίδια συχνότητα.

Αμέσως μετά το ελικόπτερο του Ναυτικού, παίρνει ύψος και απομακρύνεται. Σε λίγο ακούγεται από τα μεγάφωνα του πλοίου η χαρακτηριστική αναγγελία:

-Προσοχή παρακαλώ. Η κυρία……  παρακαλείται να επικοινωνήσει με την ρεσεψιόν.

Σε λίγα λεπτά ανοίγει η πόρτα της γέφυρας και εμφανίζεται ο αρχικαμαροτος, που συνοδεύει μια εντυπωσιακή κοπέλα: ψηλή, μελαχρινή, πανέμορφη. Είναι εμφανώς τρακαρισμένη και τα έχει χαμένα.

-Τι συμβαίνει, ρωτάει…

Ο Τζωρτζης χαμογελάει και της ζητά να κάνει λίγο υπομονή. Μετά με το VHF καλεί το ελικόπτερο. Σε δευτερόλεπτα εμφανίζεται ξανά και από τον θόρυβο της μηχανής του αναγκάζει σχεδόν όλους τους επιβάτες να βγουν στα καταστρώματα.

-Κύριε πλοίαρχε, λέτε παρακαλώ στην κυρία να βγει στο αριστερό φτερό της γέφυρας, ακούγεται η φωνή του πιλότου.

Το κορίτσι βγαίνει και τότε γίνεται το ανεπανάληπτο. Το ελικόπτερο φτάνει πάνω από το πλοίο, χαμηλώνει, ανοίγει το παράθυρο του cockpit και μια τεράστια ανθοδέσμη πέφτει στην γέφυρα ενώ ο… ερωτοχτυπημένος «ιπτάμενος και τζέντλεμαν» αξιωματικός, χαιρετά στέλνοντας φιλιά.

Ο Τζώρτζης αρχίζει τα σφυρίγματα, ο κόσμος χειροκρότει, η κοπέλα δακρύζει. Μια ατμόσφαιρα μεσοπέλαγα πανέμορφη και μεγαλειώδης, αφού περιέχει τα πάντα: ρομαντισμό, πρωτοτυπία, απίστευτο ρίσκο, δύναμη και τρυφεράδα μαζί.

Τα σφυρίγματα του πλοίου και το χειροκρότημα δεν σταματούν. Το ελικόπτερο παίρνει ύψος και χάνεται στα βουνά της Ευβοίας. Η κοπέλα ξαναμπαίνει στην γέφυρα ψιθυρίζοντας:

-Μόλις παντρευτήκαμε…

Ωραία ιστορία θα πείτε για να φτιάξει την μέρα. Δεν είναι η μόνη ωστόσο.

Η κανονιοφόρος του ΠΝ που σταμάτησε το υπερωκεάνιο στον Κάβο Μαλιά...

Αυτοί οι «ναυταίοι» του Πολεμικού Ναυτικού έχουν παράδοση… «ηρωικών πράξεων» στα πεδία των ερωτικών μαχών. Από γενιά σε γενιά αξιωματικών περνάει το κατόρθωμα του Θ.Μ., που πολλά χρόνια πριν έκανε το εξής εκπληκτικό:

Ερωτευμένος μέχρι τα μπούνια με την κόρη ενός διπλωμάτη, όταν είδε το κορίτσι του να φεύγει από την Ελλάδα, επειδή οι γονείς του ήθελαν να το απομακρύνουν από αυτόν, πήρε το πλοίο που κυβερνούσε, μια κανονιοφόρο και έστησε καρτέρι στον Κάβο Μαλιά.

Μόλις εμφανίστηκε το υπερωκεάνιο, διέταξε τον καπετάνιο του να κάνει «κράτει» μεσοπέλαγα. Κι έστειλε βάρκα με άγημα ναυτών και επικεφαλής τον ύπαρχο, να της παραδώσουν λουλούδια και μια φλογερή επιστολή.

Έγινε μεγάλο σούσουρο, αλλά επειδή στο Ναυτικό η αγάπη δεν τιμωρείται, αλλά επιβραβεύεται, ο νεαρός υποπλοίαρχος, συνέχισε την καριέρα του και έφτασε ναύαρχος.

Στιγμές πελαγίσιας αγάπης προς τιμήν της σημερινής μέρας…

Στην σύντροφό μου...