Η "απόδραση" και το τελευταίο ταξίδι του "Πηνελόπη"
Το "Πηνελόπη" έχει σπάσει τους κάβους κι έχει "αποδράσει" φύγει από την ντανα επιχειρώντας να ταξιδέψει...
Όταν ένα πλοίο με τεράστια θαλασσινή ιστορία δεν θέλει να «πεθάνει», κάνει ότι μπρορεί για να μην πεθάνει! Όσο καλά και να το δέσεις, όσο καιρό και αν το εγκαταλείψεις, όσο και αν το τρώει η σκουριά, κάποια στιγμή θα βρει την ευκαιρία να «δραπετεύσει» και να ξανοιχθεί στα πέλαγα…
Ο λόγος για το «Πηνελόπη Α.». Το δικό μας «Πηνελόπη». Το ανδριωτικο! Που για χρόνια - από το 1992 - εξυπηρετούσε το νησί χειμώνα-καλοκαίρι, με άγριους καιρούς, με ανοιξιάτικες μπουνάτσες, με καλοκαιρινά μελτέμια.
Μετέφερε την χαρά και την λύπη μας. Πάντα στην ώρα του με φτηνά εισιτήρια, ακόμα και στα τελευταία του, δεν έπαψε να είναι ένα αγαπημένο βαπόρι για όλους τους Ανδριωτες.
Στην ντάνα που ήταν μεχρι προχθές, πριν ειχειρήσει την "απόδραση" χτες...
Μετά στην «αποστρατεία» του, το έστειλαν… εξορία στην ντάνα των παροπλισμένων πλοίων στην Ελευσίνα, μέχρις ότου πάρει τον δρόμο για τα διαλυτήρια της Τουρκίας, για να γίνει παλιοσίδερα.
Από το στενό της Μάγχης, το Ντόβερ και το Καλαί, στα γαλανά νερά του Αιγαίου και των Κυκλάδων και ύστερα το σιωπηλό τέλος…
Άλλη μια σκηνή από την "απόδρααη" του "Πηνελόπη" προς το πέλαγος...
Κι όμως χθες, το «Πηνελόπη» έδειξε ότι ακόμα έχει ψυχή και ζωή. Βρήκε ευκαιρία μέσα στην κακοκαιρία και την κοσμοχαλασιά, έκοψε τους κάβους και την αλυσίδα της άγκυρας, αποχαιρέτησε τον «σύντροφο» του, το επίσης παροπλισμένο «Μυτιλήνη», που κι αυτό περιμένει το ίδιο τέλος δίπλα του και… «απέδρασε».
Ξημερώματα είδαν την σιλουέτα του από την στεριά, να βγαίνει σιγά προς την ανοιχτή θάλασσα. Να το παρέσερναν ο δυνατός βοριάς και τα κύματα. Λίγο αργότερα το παρέλαβαν τα ρυμουλκά και το γύρισαν πίσω. Όμως, πρόλαβε να κάνει το τελευταίο του ταξίδι…
Χ.
