Εν Άνδρω

 

Τι θα μπορούσε να προσθέσει κανείς για το 35^ο μνημόσυνο του ΧΡΗΣΥ ΑΥΓΗ όταν εδώ και δύο χρόνια ως site έχουμε κάνει δύο αφιερώματα στη σειρά; Λίγα πράγματα.. Λίγα σεμνά και περιεκτικά. Λίγα σαν σπονδή στη μνήμη εκείνων των ανθρώπων που χάθηκαν μια αγριεμένη νύχτα στις 23 Φλεβάρη 1983 στην υγρή αγκαλιά της θάλασσας στον Κάβο Ντόρο.

Στο άρθρο μας δώσαμε και δύο στοιχεία για το «ταξίδεμα» των αφιερωμάτων μας. Γιατί δείχνουν πως οι άνθρωποι όταν τους παρακινήσεις θυμούνται και συγκινούνται. Και μια τέτοια τραγική αναφορά πρέπει να ενεργοποιεί τη μνήμη και να φέρνει όλους κοντά σαν και μεγάλη αγκαλιά. Γιατί ο πόνος πρέπει να μοιράζεται για να απαλύνεται. Γιατί ο πόνος πρέπει να ενώνει για να ξεπερνιέται.

Δυστυχώς μερικοί κάτω από το κείμενο μας έβαλαν σχόλια με πολιτικές αναφορές που διαχωρίζουν στα δύο την Υδρούσα. Πικρόχολες αναφορές εναντίον 2-3 προσώπων που έχουν τις πρόσκαιρες καρέκλες της τοπικής εξουσίας. Τι κρίμα ο πόνος να διαιρεί αντί να ενώνει. Τι κρίμα ο πόνος να χρησιμοποιείται για πολιτικούς λόγους. Τι κρίμα που η μικρή τοπική κοινωνία της περιοχής βγάζει τέτοιο αρνητικά συναισθήματα και πολιτικά πάθη.

Ας σκεφτούν αυτοί που έγραψαν αυτά τα σχόλια όχι τι δεν έκαναν μόνο οι 2-3 "κακοί" τοπικοί άρχοντες, αλλά τι δεν έκαναν οι ίδιοιγια το ίδιο ακριβώς θέμα! Και τι δεν έκαναν αυτά τα χρόνια και οι άλλοι οι "καλοί", τα ίδια ακριβώς χρόνια! Σε αντίθεση με αυτούς ο  πατήρ-Αντώνιος δεν περίμενε κανέναν για να κάνει ότι κάνει τόσα χρόνια. Δεν του είπε κανείς να κάνει κι εφέτος ότι έκανε στο Κόρθι. Ότι έκανε και κάνει το κάνει μόνος του

Δυστυχώς αγαπητοί «κακοί» και «καλοί» σε αυτό το ωραίο νησί σε ένα καζάνι βράζουν. Με τα πάθη τους και τις αδυναμίες τους. Με τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες τους. Με τα σωστά και με τα λάθη τους. Άραγε πότε θα το καταλάβουμε αυτό; Πότε ένα μνημόσυνο θα καταφέρουμε να ενώνει αντί να χωρίζει; Πότε μια τραγωδία θα φέρνει κοντά αντί να γίνεται ευκαιρία διαχωρισμών σε αυτό το όμορφο νησί;

Κατά τα άλλα σήμερα το πρωί στον Άγιο Νικόλαο Κορθίου ο πατήρ Αντώνιος τέλεσε – παρουσία μερικών δεκάδων ανδριωτών – το ετήσιο μνημόσυνο για τους χαμένους ναυαγούς του ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Εφέτος το μνημόσυνο επειδή συμπίπτει με την πρώτη εβδομάδα της Σαρακοστής δεν κατέστη δυνατό να γίνει με ολονυκτία στην Πανάχραντο. Έγινε, λοιπόν, με λιτό τρόπο στον Άγιο Νικόλαο Κορθίου.Παρόντες ήταν ο Γέροντας Ευδόκιμος – πιστός συμπαραστάτης κάθε πονεμένου στο νησί μας εδώ και δεκαετίες – και η αδελφότητα της Παναχράντου που δεν λείπει από κανένα κοινωνικό γεγονός του νησιού μας.

«Εν Άνδρω»