Κάποιοι πονάνε τον τόπο τους όσο μακριά κι αν είναι. Κι άλλοι όχι κι ας είναι εδώ…
Στην πρώτη φωτογραφία δεν είδαμε τα σκουπίδια που κάποιος ασυνείδητος πέταξε... στο πουθενά. Τα μυρίσαμε! Τα "είδε" όμως... η μηχανή! Και τα αποτύπωσε...
Απομεσήμερο. Ώρα 4:20. Το τηλέφωνο του σάιτ χτυπούσε. "Απόκρυψη" έγραφε η οθόνη. Το σηκώσαμε απορημένοι. Μια φωνή ηλικιωμένου ανθρώπου από μακριά άρχισε να λέει:
- «Σας παίρνω για το δημοσίευμα σας για τα σκουπίδια στην περιοχή Αγίου Φανουρίου στο Κόρθι. Είναι παλιά ιστορία. Πάει πίσω 20 χρόνια. Με στενοχωρεί που διαβάζω πάλι γι’ αυτά. Δεν ξέρω τι, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Τα ρίχνουν ιδιώτες. Κάτοικοι. Ο Δήμος Άνδρου πρέπει να αρχίσει να βάζει πρόστιμα. Μόνο έτσι θα σταματήσουν…»
Τον ρωτήσαμε ποιος ήταν κι από που τηλεφωνεί. Η απάντηση του: «Σας τηλεφωνώ από την Αμερική, τη Νέα Υερσέη. Mε λένε Στέλιο Τηνιακό κι είμαι από το Κόρθι...»
Νέα Υερσέη έλεγαν οι παλιοί εξελληνισμένο το New Jersey. Μου άρεσε που το άκουσα. Του είπα πως βρέθηκα κι εγώ κάποτε στο New Jersey, στο Princeton University, υπότροφος, Visiting Fellow το 1988. Ενθουσιάστηκε. Ζούσε εκεί κοντά.
Μετά συνέχισε:
- «Σας διαβάζω καθημερινά. Και το σημερινό δημοσίευμα με στεναχώρησε. Γι’ αυτό σας πήρα τηλέφωνο. Ο Δήμος τα μαζεύει, αλλά κάποιοι συνεχίζουν να πετάνε μπάζα, σκουπίδια. Γράψτε κάτι μήπως σταματήσει αυτή η κακή συνήθεια που έχουμε…»
Στη δεύτερη φωτογραφία εστιάσαμε σε αυτά. Κι αναρωτηθήκαμε: Ποιος ασυνείδητος κάτοικος σκέφτηκε να πληγώσει έτσι το τοπίο; Ας πάει ο εργατικός κι ακάματος αντιδήμαρχος Δημήτρης Τηνιακός μια μέρα να τα μαζέψει. Κι ας ξεκινήσουν τα πρόστιμα όπως λέει ο αναγνώστης από την Αμερική...
Του είπα πως θα γράψω και ρώτησα αν ήθελε να δημοσιοποιήσω το όνομα του και το τηλεφώνημα του. Δέχθηκε ευχαρίστως. Και να που γράφω σήμερα. Για το ενδιαφέρον και την αγάπη αυτών που έφυγαν κάποτε αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Αμερική. Αλλά ποτέ δεν ξέχασαν την πατρίδα τους. Και τους πονάει να διαβάζουν αυτές τις απερίσκεπτες κινήσεις κάποιων στο νησί.
Με αυτές τις σκέψεις κατά νου και με μια διάθεση εκδρομική αποφάσισα να πάω το απόγευμα στο Κόρθι. Λίγο πριν το Συνετί σε μια ανηφόρα σταμάτησα κοιτώντας το υπέροχο τοπίο. Η Χώρα, ο Κάβο Σταράς, το ελικοδρόμιο, το Λύδι… Βγήκα με τη μηχανή να βγάλω μια φωτογραφία. Την ώρα που την έβγαζα μια άσχημη μυρωδιά με χτύπησε στη μύτη. Λίγα μέτρα πιο κάτω κάποιος ασυνείδητος είχε πετάξει σκουπίδια. Στο πουθενά…
Συνέχισα να φωτογραφίζω, ενώ ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ σχηματίστηκε μέσα μου…
Δ. Μπασαντής
