Το μεγάλο μας Τσίρκο
Της Δανάης Α. Μπασαντή
25η Μαρτίου 2013. Το πολύβουο τσίρκο της πολιτικής σκηνής φόρεσε πάλι τα γιορτινά του για να τιμήσει κι εφέτος την εθνική μας επέτειο. Οι τοπικοί και περιφερειακοί άρχοντες έβαλαν το λαοφιλές χαμόγελο τους και ανέβηκαν στις εξέδρες των επισήμων. Οι μαθητές με τον χαμένο βηματισμό τους και οι στρατευμένοι με τον σταθερό συγχρονισμό τους, έδωσαν τον τόνο στην «μεγάλη μέρα». Ούτε εφέτος βέβαια δεν έλειψαν τα επεισόδια. Έχουν μπει πια για τα καλά στο πρόγραμμα του εορτασμού της ημέρας οι βίαιες συμπλοκές πριν, κατά και μετά τη λήξη της παρέλασης. Όπως οι μαθητές σηκώνουν τις σημαίες τους έτσι και οι αγανακτισμένοι υψώνουν για οτιδήποτε αγανακτούν τα πανό τους.
 |
Στην Αθήνα αποφεύχθηκαν οι εντάσεις χάρη στα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για την καθιερωμένη παρέλαση των ενόπλων δυνάμεων με την επιστράτευση πάνω από 4.000 αστυνομικών. Αντιθέτως, στη Ρόδο μια γυναίκα, η οποία συμμετείχε σε συγκέντρωση ολιγομελούς ομάδας αγανακτισμένων που φώναζαν συνθήματα εναντίον των πολιτικών, τραυμάτισε, λίγο μετά τη λήξη της παρέλασης, με μαχαίρι έναν δημοτικό σύμβουλο!!! Στο Μεσολόγγι φοιτητές των ΤΕΙ μπήκαν στην πορεία και διαμαρτυρήθηκαν για το σχέδιο «Αθηνά» που πλήττει τις σχολές τους!!! Και στο Λουτράκι έγιναν τα πλέον κωμικοτραγικά επεισόδια με βουλευτή της Χρυσής Αυγής, αλλά και με τον διοικητή του τοπικού αστυνομικού τμήματος που πέταξε ένα στεφάνι την ώρα της κατάθεσης…
Και μη χειρότερα να λέμε. Πάει η τιμή του ‘21… Σε όλη την Ελλάδα αντίστοιχα περιστατικά. Συγκρούσεις, διαμαρτυρίες. Μέχρι και ένα αυγό που προοριζόταν για την εξέδρα των επισήμων στη Ραφήνα έπεσε στο κεφάλι μαθητή που παρέλαυνε! Ο έρμος συνέχισε να παρελαύνει με τον κρόκο και τα τσόφλια στο κεφάλι… Την ίδια στιγμή στην δοκιμαζόμενη σκληρά, οικονομικά και εθνικά Κύπρο, όλες οι εθνικές παρελάσεις στην Λευκωσία, στην Λάρνακα, στην ελεύθερη Αμμόχωστο και στην Πάφο έγιναν με όλες τις καθιερωμένες τιμές και δοξολογίες για το 1821… Δύο ελληνικές πατρίδες. Δύο ελληνικοί λαοί. Δύο εντελώς διαφορετικές νοοτροπίες και στάσεις ζωής. Τι να πει κανείς και τι να ομολογήσει; Αρκεί η παράθεση των γεγονότων. Για να δούμε ποιοι έχουν συνείδηση του πολιτισμού. Γιατί κάποτε Έλληνας σήμαινε πολιτισμένος. Και πολιτισμένος ήταν αυτός που είχε συναίσθηση της ιστορίας, της παράδοσης, της ιερότητας των στιγμών και το ουσιαστικότερο όλων: Ήξερε να διαχειρίζεται την ελευθερία του…
