Καθαρές και τίμιες εξηγήσεις
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
(υποψήφιου δημοτικού σύμβουλου με τον ιατρό Θεοδόση Σουσούδη)
Τώρα που φτάσαμε στην τελική ευθεία πριν παραμερίσουμε το παραβάν και βρεθούμε μπροστά στην κάλπη, δηλαδή αντιμέτωποι με την ωριμότητα και τις ευθύνες μας, νοιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω πάλι μαζί σας για να ξεκαθαρίσω κάποια απλά μα ουσιαστικά ζητήματα.
Η Άνδρος δεν μου χρεωστάει τίποτα. Αντίθετα εγώ της χρωστάω πολλά. Και πρώτα απ’ όλα την καταγωγή μου και την περηφάνια που νοιώθω όταν με ρωτούν από που είμαι και εγώ απαντώ: "Απ την Άντρο".
Δεν είμαι ούτε νοιώθω “πολιτικάντης" και πολύ περισσότερο σωτήρας. Δεν υπόσχομαι τίποτα και σε κανένα... Σαράντα χρόνια στην μάχιμη δημοσιογραφία, γνώρισα πολλά και πολλούς. Ήρθα αντιμέτωπος με μέτριες, άχρηστες και διεφθαρμένες εξουσίες και αγωνίστηκα τίμια να αποκαλύψω τον ρόλο τους. Έκανα λάθη και τα πλήρωσα. Μέσα από αυτά τα λάθη - μιας ολόκληρης γενιάς, της δικής μου - που ευθύνεται για το σημερινό χάλι, απέκτησα γνώση και δύναμη.
Στο νησί δεν έχω το παραμικρό συμφέρον. Ούτε νοιάζομαι να αποκτήσω ξαφνικά. Πιστεύω ότι έχω μόνο φίλους που μοιραζόμαστε τις ίδιες χαρές και ανησυχίες. Το μοναδικό μου προσόν και όπλο είναι η φωνή μου. Που είναι - πιστεύω - πάντα δυνατή να υποστηρίξει το δίκιο και να καταγγείλει το άδικο. Αυτή η φωνή - σαν ρομαντική φιλοδοξία - θα ήθελα τα επόμενα χρόνια να ακούγεται στα κέντρα λήψης αποφάσεων, εκεί που θα σχεδιάζεται το μέλλον του τόπου μας.
Με το Θεοδόση ξενυχτήσαμε πολλά βράδια κάνοντας στρατηγικά πλανά για την επικοινωνιακή πολιτική, τις διεκδικήσεις, τα άμεσα και μακροπρόθεσμα έργα, το περιβάλλον, τους νέους που ψάχνουν διεξόδους, τις υποδομές, τον τουρισμό, τις επενδύσεις. Δύσκολα θέματα χωρίς αμφιβολία και ιδιαίτερα στο σκληρό και ανταγωνιστικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί. Η Άνδρος όσο κοντά κι αν φαίνεται ότι είναι στην Αθηνά, στην ουσία έχει απομακρυνθεί και έχει απομονωθεί από την κεντρική εξουσία.
Αδιαφορία ετών, λάθος επιλογές ανθρώπων, φοβίες, αδυναμία χάραξης εξωστρεφούς πολιτικής, κακές δημόσιες σχέσεις, έλλειψη οράματος, μέτρια μυαλά χωρίς στοιχειώδη πολιτική σκέψη, έφεραν το νησί στην σημερινή κατάσταση. Περιθώρια δεν υπάρχουν. Οι "Μαυρογιαλούροι" ανήκουν στο παρελθόν. Πόλεις, χωριά και νησιά ευημερούν όταν τις τύχες τους αναλαμβάνουν μάνατζερ, τεχνοκράτες, ανοιχτόμυαλοι, θαρραλέοι, χορτασμένοι, με ανοιχτούς ορίζοντες, που προβλέπουν τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις. Καθαρά και τίμια πράγματα...
Σε μια τέτοια "ομάδα" θέλω να ενταχτώ. Το ξανάλεω, δεν υπόσχομαι τίποτα και σε κανένα. Ούτε μ’ ενδιαφέρουν οι τίτλοι και τα προνόμια. Να δω την "Άντρο" να ομορφαίνει και να προκόβει θέλω κι αυτό μου φτάνει... Στα σχέδια μου - αν έχω το δικαίωμα να κάνω σχέδια -είναι να εργαστώ στους τομείς που γνωρίζω καλά. Επικοινωνία, δημόσιες σχέσεις, διεκδίκηση πόρων, επαφές με τις υπηρεσίες του Κέντρου, χάραξη τουριστικής πολιτικής.
Κι επειδή - για να πάμε ξανά στην πρώτη παράγραφο αυτού του κειμένου - είμαι και εγώ ψηφοφόρος μοιράζομαι μαζί σας το τρόπο που επέλεξα να ψηφίσω αυτή τη φορά. Δεν θα ψηφίσω αυτούς που μιλάνε πολύ, αυτούς που στο παρελθόν με πλήγωσαν, αυτούς που φοβάμαι ότι αν δεν τους ψηφίσω θα μου κάνουν κακό, αυτούς που δεν με κοιτάνε στα μάτια, αυτούς που υπόσχονται, τους ανεπάγγελτους, αυτούς που ξαφνικά πλούτισαν, αυτούς που δεν έχουν αισθήματα.
Αντίθετα θα επιβραβεύσω με την ψήφο μου, τους σεμνούς, τους λιγομίλητους, τους χορτασμένους, τους επιτυχημένους, τους αξιοπρεπείς, τους ρομαντικούς και εκείνους που έχουν καθαρή ματιά.
Αυτά και καλή ψήφο...
