ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ: Άνθη ως αντίδωρα στην προσφορά της Μεγάλης Εβδομάδας
Του Βασίλη Μαλταμπέ
Σαν ήρθε η άνοιξη/ βάλανε οι άνθρωποι σε σίγαση/ τους ήχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά:
Το σπαρμένο πολύχρωμο χαλί στις αμασιές/ και στις μικρές χαράδρες των ρεμάτων τα σκυφτά σεβαστικά κυκλάμινα/ -παρότι που την φύση την είχαν αρνηθεί, στοιβάζοντας στάχτη και σκόνη στους δρόμους και τα σπίτια τους.
Και όταν στις παπαρούνες κρύψανε με τη γεύση των δαχτύλων, το κατακόκκινο αίμα,/ για τα πάψει των χειλιών η άσκοπη φλυαρία,/ είχαν ήδη αποξενωθεί με όσα η άνοιξη συμβολικά προσέφερε στον κόσμο:
Την αναγέννηση και την Ανάσταση./ Καθώς το αίμα και το νερό τρέξανε από του Ζωοδότου την πληγή/ κανένας για το αίμα δεν παραξενεύτηκε/ γιατί της θυσίας Του ήταν το αποτέλεσμα και οι άνθρωποι πολλά είχαν γνωρίσει για σφαγές και βιασμούς στην ιστορία,/ το νερό όμως ήταν πρωτόγνωρο να στάξει απ' την πληγή του Πεθαμένου,/ απ' την θανατηφόρα πληγή που το μίσος και η αλαζονεία επέφερε/ ανέτειλε η ζωή, που τέλος δεν έχει και τη νίκη φέρνει της ζωής πάνω στον θάνατο και τον Άδη.
Καλή Ανάσταση
