Με 8άρι στον Κάβο Ντόρο...
Φύγαμε από το Γαύριο με 4-5 μποφόρ. Ο καιρός χάλαγε. Μπήκαμε στον Κάβο Ντόρο με 8άρι. Τα πρώτα τρία μίλια τα κύματα μεγάλα έσπαγαν στην πλώρη και περιλούζανε με αφρούς το καράβι. Στην Κάρυστο ο καιρός έπεσε. Μετά τoυς Πεταλιούς βρήκαμε 6αρι. Αυτά για όσους βλέπουν το λιμάνι και βγάζουν συμπεράσματα για το πέλαγος και τα περάσματα.
Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες από την γέφυρα. Μετά αρχίσαμε να βιντεοσκοπούμε για μερικά λεπτά. Τα κύματα βουβά, ισχυρά, δυνατά. Η πλώρη σταθερή. Καλοτάξιδο βαπόρι, παρά τα κύματα, το κούνημα περιορισμένο.
Όμως ο αφρός σύννεφο τριγύρω από το καράβι. Ο κόσμος - γύρω στα 400 άτομα - αδιάφορος. Νησιώτες βλέπεις. Συνηθισμένοι στους καιρούς. Τι να τους πουν τα 8 μποφόρ;
Δεν ήταν το ίδιο με το πάνω γκαράζ του πλοίου με τα ανοιχτά παράθυρα στα πλάγια. Όλος ο αφρός έμπαινε μέσα και "ψέκαζε" τα 100 περίπου ΙΧ. Οι 30 νταλίκες στο κάτω γκαράζ την είχαν βρει καλύτερα.
Το αστείο. Φτάνοντας Ραφήνα με βλέπει ο Σταύρος, ο υποπλοίαρχος από την Άρνη και μου λέει γελαστός: "είδα το αυτοκίνητο σου. Σε βάλαμε κάπως περίεργα μιας και σάς στριμώξαμε. Είσαι πίσω. Κοιτάς τους κάβους. Όμως είσαι τυχερός. Όλα τα αυτοκίνητα είναι βρεγμένα ή γεμάτα αλάτι από τον αφρό του Κάβο Ντόρου. Το δικό σου και δύο τρία άλλα που τα στριμώξαμε πίσω είναι καθαρά. Μόνο εσείς δεν θα πάτε πλυντήριο αύριο!... "
Είχε δίκιο. Ακόμα και τα τζάμια ήταν καθαρά με εξαίρεση ένα που μάλλον το πέτυχε κάποια ριπή. Γουστόζικο το 8αρι. Αδιάφορο σχεδόν για καπετάνιο και πλήρωμα. Αδιάφορο και για τους νησιώτες. Όμως ο αδρός των ημερών καθόλου αδιάφορος. Εκτός από εκείνους που στριμώχτηκαν ανάποδα. Βγήκαν τελευταίοι. Αλλά στεγνοί από αφρούς κι αλάτι. "Κάθε εμπόδιο για καλό", που έλεγαν οι παλιοί. Ή, "ουδέν κακόν αμιγές καλού", που έλεγαν οι πολύ παλαιότεροι...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ
