Άνδρος: διασχίζοντας το απέραντο λευκό
Του Διαμαντή Μπασαντή
"Ποιος είδε βάρκα στον Ψείλορίτη..." λέει το τραγούδι. Γράψτε λάθος: στο Υψηλού λέμε τώρα με φόντο τους χιονισμένους Γερακώνες!
Ξεκινήσαμε με τον Αντώνη και το ηρωικό ταξί του κατά τις 8.10 το πρωί στις 8/1 από το Υψηλού για να προλάβουμε το μοναδικό καράβι, τον Θεολόγο, που συνδέει αυτές τις δύσκολες μέρες το νησί μας με τον έξω κόσμο. Ξεκινήσαμε είναι μια κουβέντα. Γιατί για να κατέβει μέχρι την διασταύρωση για τα Αποίκια χρειάστηκε αλυσίδες, ενώ κατέβαινε με 15 χιλιόμετρα και δευτέρα!
Δεν είναι Ελβετία είναι το ...Υψηλού (!) πάνω από τη στροφή της Ασημόλευκας!!!
Οι Στενιές όπως ίσως δεν τις έχετε δει ποτέ. Κι ίσως αργήσετε να τις ξαναδείτε έτσι...
Δεν είναι οι Άλπεις, ο Πιτροφός είναι, χωμένος στο χιόνι μέχρι ...τον λαιμό!
Από την Αγία Τριάδα (διασταύρωση για Στενιές) και κάτω προς Χώρα ο δρόμος ήταν καλός. Και μέχρι τον Πιτροφό όλα καλά. Πριν τον Πιτροφό λίγο τα δύσκολα. Μετά τον Πιτροφό τα δυσκολότερα. Στην Σταυροπέδα μέχρι και παρατημένα αμάξια δεξιά και αριστερά. Και μέχρι την Παλαιόπολη πάλι δύσκολα. Ένα ταξί με αλυσίδες βγήκε στην άκρη του δρόμου. Το προσπέράσαμε και βγήκαμε μπροστά προς μεγάλο άγχος του Αντώνη που μουρμούραγε: καλύτερα δεύτερος να πατάει πρώτα ο άλλος τον παγωμένο χιόνι. Με δευτέρα, χωρίς αλυσίδες, μέσα σε ένα αρκτικό τοπίο. Αρίστερά μας η μαβιά θάλασσα μέσα σε ομίχλη.
Η πινακίδα εξηγεί πως εδώ είναι το όριο όπου αρχίζει ο ..."αρκτικός κύκλος" Πιτροφού-Παλαιόπολης!
Σταυροπέδα, ώρα 9.00 το πρωί. Δεξιά και αριστερά παρατημένα μέσα στα χιόνια αυτοκίνητα . Στο ορίζοντα βαριά η θάλασσα. Αυτά για όποιον δεν ετυχε να δει Νορβηγικό φιόρδ τον χειμώνα! Να πάρει και μια ιδέα ο άνθρωπος τι τραβάνε και οι Νορβηγοί της ...Άνδρου!!!
Η Παλαιόπολη χιονισμένη για ...το νέο έτος!!!
Η Αλπική Παλαιόπολη το όριο του ..."αρκτικού κύκλου" της Άνδρου...
Η Παλαιόπολη ήταν το επόμενο "μεγάλο ορόσημο". Χιονισμένη σαν Ελβετία. Όμως ο δρόμος από εκεί και μετά ήταν πατημένος. Και μετά στο Απρόβατο ήταν ακόμα πιο βατός. Το Μπατσί εκτός εποχής, αδειο, κλείστο, απόμακρο.
Για όσους δεν έχουν δει χιόνι δίπλα στην θάλασσα δεν χρειάζεται να πάνε ...Τήνο! Μπορούν να το δουν και στην Άνδρο!!!
Λίγο πριν το Γαύριο, κάτω από το ξενοδοχείο του Περάκη το χιόνι άπλωνε πάνω στην άμμο και εντυπωσιακά και έφτανε μέχρι την θάλσσα. Σκηνή από έργο επιστημονιής φαντασίας. Και μετά το στεγνό Γαύριο. Ή, τουλάχιστον έτσι έδειχνε στον οικισμό. Γιατί όταν το καράβι ξεκίνησε το χιονισμένο τοπίο πάνω από το Γαύριο έμειαζε με σκηνή από την Βόρεια Ευρώπη (την πολύ βόρεια εννοώ). Χιονισμένα ψηλά βουνά. Μια σκούρα πράσινη λωρίδα δίπλα στην ακτή και μετά η μαβιά θάλασσα. Πάνω μας ένας ουρανός βαρύς, μολυβένιος. Και ο Κάβο Ντόρος σκοτεινός.
Χαίρε Γαύριο με τα χιονισμένα βουνά σου που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτά ...της Χώρας!!!
Η χιονισμένη Άνδρος από τον μολυβένιο Κάβο Ντόρο. Τελευταία εικόνα μιας διαδρομής από τον Ανδριώτικο "αρκτικό κύκλο" στην Αττική εύκρατη ζώνη!...
Απέναντι η Εύβοια χαμένη μέσα σε μια νέα καταιγίδα σχεδόν δεν φαινόταν. Το πλοίο άφησε πίσω του την Κάρυστό. Και συνάμα άρχισε να αφήνει πίσω του και την κακοκαιρία. Στην Ραφήνα ένας ήσυχος χειμωνιάτικος ήλιος. Ο αέρας λίγο παγωμένος. Οι δρόμοι στεγνοί. Οι άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους. Είχαμε φτάσει σε μιαν άλλη χώρα.
Μέσα σε τέσσερις ώρες, με ένα ταξί και ένα πορθμείο είχαμε περάσει από τον βαρύ χειμώνα και τον λευκό αρκτικό κύκλο Πιτροφού και Παλαιόπολης στην εύκρατη Αττική. Άντε να το πιστέψεις. Κάποτε χρειαζόμασταν δύο-τρεις ώρες με το αεροπλάνο να δούμε τόσες εναλλαγές. Τώρα αρκεί ο Αντώνης, το ταξί και το καράβι της γραμμής. Τουλάχιστον έτσι το ταξίδι στο απέραντο λευκό κοστίζει φθηνότερα. Κάτι είναι κι αυτό...
