Σχόλια για το δημοσίευμα του Στρόφιλα ή έτσι τελειώνει ο κόσμος όχι με έναν πάταγο, αλλά με ένα λυγμό...
Του Διαμαντή Μπασαντή
Οι ανασκαφές στον Στρόφιλα το 2014 που αναδείχθηκαν στις σπουδαιότερες της χρονιάς από την Αρχαιολογική Εταιρεία
(α) Χρονικό μιας δημοσιεύσης
Τις πρώτες 6 ώρες το κείμενο για τον Στρόφιλα, που ασκούσε κριτική στα λεχθέντα από τον δήμαρχο και στα προτεινόμενα από τον επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης, ενώ συνάμα παρουσίαζε την σπουδαία αρχαιολογική της Άνδρου είχε δεκάδες σχόλια στο f/b και στην ιστοσελίδα μας.
Όμως οι αναγνώστες λίγοι (λόγω πρωινού Σαββάτου) σχετικά με τους σχολιάζοντας (περισσότερα από 20 σχόλια και μόλις 200 αναγνώστες)! Η ανάγκη κάποιων να δημιουργήσουν «κλίμα» εμφανής. Ήταν προφανές πως τα «στελέχη» είχαν πιάσει τα πληκτρολόγια (οι θεωρούμενοι «opinion makers» ή όσοι τέλος πάντων παρεμβαίνουν σε αυτές τις συζητήσεις)…
Τα σχόλια άπλωναν στο f/b του «εν Άνδρω» (2550 φίλους), στους «Πολίτες Άνδρου» (4260 μέλη), αλλά και στην ιστοσελίδα «εν Άνδρω» (περίπου 1900 επισκέπτες κάθε μέρα αυτή την εποχή).
Αργά το βράδυ το κείμενο είχε ξεπεράσει πια τους 500 αναγνώστες. Και τα σχόλια αύξαναν. Ενδεικτικό μιας μεγάλης συζήτησης που άπλωνε παντού. Τώρα διάβαζαν το κείμενο πολλοί και από υπολογιστές. Προφανώς ο κόσμος είχε γυρίσει στο σπίτι. Το πρωί της Κυριακής δεν υπήρχαν σχόλια. Κυριακή πρωί γαρ. Αλλά το κείμενο συνέχισε να «σκαρφαλώνει». Υπήρχε επισκεψιμότητα και από Αμερική. Το κείμενο είχε πια βρει γόνιμο έδαφος. Λογικό: ο Στρόφιλας πλέον ενδιάφερε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, κάθε ευαισθητοποιημένο Ανδριώτη. Οι προβλέψεις (με βάση τα δεδομένα της εποχής) της ιστοσελίδας είναι για 1000 αναγνώστες μέχρι αργά το βράδυ της Κυριακής.
Καθόλου άσχημα αν αναλογιστούμε πως η πρώτη ανάρτηση ενός βίντεο τον Ιανουάριο του 2014 έφτασε μόλις τους 130 θεατές σε δύο μέρες, ενώ σήμερα ένα κείμενο με φωτογραφίες φτάνει 1000 αναγνώστες σε 30 ώρες! Εκείνο δε το παλαιό βίντεο έχει πια φτάσει κοντά 4000 θεατές!!! Ο Στρόφιλας έχει συναντήσει το ευρύ ανδριώτικο κοινό και πάει πάρα πέρα όπως έδειξε η δημοσίευση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που είχε και αναφορά στο «εν Άνδρω» στις 22/8/2015…
Το αρχαίο τείχος και τα βράχια με τις διάσημες διεθνώς βραχογραφίες που αποδεικνύουν και το ναυτικό παρελθόν της Άνδρου από το 4000 π.Χ.
(β) Σχολιάζοντας …τα σχόλια!
Τα σχόλια για το κείμενο είναι δύο κατηγοριών:
- Στην πρώτη κατηγορία αυτοί που τονίζουν το γεγονός της σημαντικής αρχαιολογικής αξίας του Στρόφιλα και καταδικάζουν την συνύπαρξη του χώρου με οποιαδήποτε μορφή σκουπιδιών. Ο αριθμός τους μεγάλος. Ανάμεσα τους η Χ. Τελεβάντου (η αρχαιολόγος που ανακάλυψε τον Στρόφιλα το 1993-94 και εργάζεται μέχρι σήμερα), η Μ. Κορρέ (πρώην υπάλληλος τα αρχαιολογικής υπηρεσίας Άνδρου). Προηγουμένως είχε σχολιάσει το θέμα ο κ. Ν. Μουρτζάς (πρώην μέλος του ΚΑΣ), αλλά και ο Ν. Πετρόχειλος (αρχαιολόγος) και πολλοί άλλοι ειδικοί ή μη. Αρκετοί άλλοι ρωτούσαν και άλλοι διευκρίνιζαν κλπ.
- Στην δεύτερη κατηγορία αυτοί που προσπαθούσαν να βρουν την «σκοπιμότητα» του αρθρογράφου για το θέμα! Αν και λιγότεροι αρκετά αιχμηροί επιμένοντας: «Γιατί γράφει τώρα για το θέμα;» Δύο-τρεις εκτιμούσαν: " …για να πλήξει τον προτείνοντα την Σταυροπέδα Γ. Καπάκη!"
Έκαναν πως δεν έβλεπαν ότι το άρθρο έγραφε και για τις λεκτικές ακροβασίες και αστοχίες του Θ. Σουσούδη! Ή, δεν ήθελαν να το δουν! Και φυσικά ενοχλούσε που απαντήσαμε γραπτά στην δημόσια και γραπτά καταγεγραμμένη πρόταση του Γ. Καπάκη για επιτροπή για επαναφορά (της παλαιάς και μετ’ επαίνων απορριφθείσας από το 2008) πρότασης για ΧΥΤΥ στην Σταυροπέδα! Αλήθεια πως αλλιώς να απαντήσει κανείς σε μια δημόσια καταγεγραμμένη πρόταση; Προφορικά;
Φυσικά δεν ήξεραν πως είχαμε ήδη μιλήσει και διαφωνήσει προφορικά εντελώς με την πρόταση του φίλου Γιάννη. Όμως πώς να απαντήσεις στα γραπτά του; Να σιωπήσεις; Να σιωπήσεις όταν το «εν Άνδρω» έχει κάνει σημαία (δες το σήμα μας) από την πρώτη μέρα εδώ και δύο χρόνια την βραχογραφία του Στρόφιλα); Να σιωπήσεις όταν γράφεις για τον Στρόφιλα εδώ και χρόνια; Αδύνατον…
Ανάμεσα σε αυτούς και 3-4 που θεωρούν πως γράφουμε για να πριμοδοτήσουμε την χωροθέτηση στην Πλούσκα! Αυτοί θεωρούν την Σταυροπέδα μια ανεξάντλητη …εφεδρεία παράτυπων και παράνομων παρατάσεων! Όσο παίρνουν παρατάσεις κερδίζουν χρόνο! Δεν τους ενδιαφέρει ο Στρόφιλας. Αλλά δεν μπορούν να το πουν ευθέως. Και το λένε έμμεσα ψάχνοντας για «σκοπιμότητες» …του αρθρογράφου!!!
Φυσικά ΔΕΝ απαντούν επί του θέματος. Δεν απαντούν για τον Στρόφιλα απλώς το στρίβουν «βρίσκοντας» σκοπιμότητες στους άλλους για να κρύψουν τις δικές μας… Παλιό παιχνίδι αυτό στην Άνδρο. Όταν κάποιος δεν μπορεί να αντικρούσει κάτι «εφευρίσκει» σκοπιμότητες των άλλων τραβώντας την συζήτηση αλλού για αλλού.Μόνο και μόνο για να κερδίσει χρόνο. Με κάτι τέτοια τερτίπια ΔΕΝ πήγαμε μακριά. Και τρώμε τα σκουπίδια μας κάθε τόσο (με όλους τους δημάρχους) στους δρόμους μας.
Όμως το ευτύχημα είναι πια πως είναι πολλοί που ξέρουν για τον Στρόφιλα. Πάνε κοντά δύο χρόνια όταν σε μια πρώτη συνεργασία με την Χ. Τελεβάντου της είπαμε πως το «εν Άνδρω» μπορεί με την εμπεριστατωμένη αρθρογραφία του να κάνει τον Στρόφιλα κτήμα της Άνδρου και των Ανδριωτών. Αμφέβαλε. Όταν συζητήσαμε τα πρώτα νούμερα των κειμένων και των βίντεο της ιστοσελίδας ήταν απογοητευμένη. Εμείς αντίθετα ήμασταν ακόμα περισσότερο γοητευμένοι …με τον Στρόφιλα για τον οποίο αυτή μας έμαθε περισσότερα. Σήμερα οι αριθμοί επαληθεύουν την στάση μας…
Η Χριστίνα Τελεβάντου μπροστά στον αρχαιολογικό χώρο. Διακρίνεται πίσω της το αρχάιο τείχος. Σεπτέμβριος 2014. Η Χ. Τελεβάντου ΔΕΝ είναι αυστραλιανή αρχαιολόγος (όπως νόμιζε κάποιος)!
(γ) Για τον Στρόφιλα στο παρελθόν...
Για τον Στρόφιλα έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη στην Ανδριακή από το 2009 μέχρι το 2013. Ψάξαμε και βρήκαμε ένα ποιητικό κείμενο μας του 2012 που ξεκίναγε με τους στίχους του T.S.Eliot. Τότε το ΚΑΣ είχε δώσει μια ακόμα παράτυπη παράταση στην χωματερή που κατέστρεφε τον αρχαιολογικό χώρο! Το φλογερό αυτό κείμενο είχε γραφτεί από καρδίας τον Φεβρουάριο του 2012 και είχε δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδο στην μηνιαία εφημερίδα Ανδριακή τον Μάρτιο του 2012! Ούτε ίχνος χωροθέτησης ΧΥΤΥ τότε στον ορίζοντα. Αυτά για να μην αμφισβητούν επιπόλαια κάποιοι όψιμοι αναγνώστες μας το διαχρονικό ενδιαφέρον μας για τον Στρόφιλα που ιδιωτικά ξεκινά από το 2006 και δημόσια από το 2009! Ή, όπως θα τους έλεγε γνωστός έλληνας δημοσιογράφος: «κύριοι μη βάζετε στοιχήματα γιατί ενίοτε χάνονται»…
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Ανδριακή – Μάρτιος 2012)
Αντίο Στρόφιλα…
Του Διαμαντή Μπασαντή
«Έτσι τελειώνει ο κόσμος, όχι με έναν πάταγο, αλλά με έναν λυγμό». Με τον στίχο αυτόν καταλήγει το ποίημα «κούφιοι άνθρωποι», που σημάδεψε την πνευματική εξέλιξη μιας ολόκληρης εποχής. Πρόκειται για τον πιο διάσημο στίχο, του σημαντικότερου ίσως αγγλόφωνου ποιητή του 20ου αιώνα, του T.S Eliot.
Ο στίχος ήρθε στη σκέψη αυθόρμητα όταν άκουσα την απίστευτη απόφαση του Δήμου Άνδρου και του ΚΑΣ: Να συνεχίσουν να ρίχνουν τα σκουπίδια της Άνδρου για ενάμιση ακόμα χρόνο στον Στρόφιλα. Στον αρχαιότερο οικισμό της ύστερης νεολιθικής περιόδου στην Ευρώπη. Με τις μοναδικές βραχογραφίες καραβιών, οι οποίες αποδεικνύουν πως μεταξύ 4.500 και 3.200 π.Χ. υπήρχε στην Άνδρο ένας μοναδικός πολιτισμός με σπουδαία ναυτική παράδοση.
Όμως η Ιστορία και ο Πολιτισμός δεν ενδιαφέρουν τη σημερινή ανερμάτιστη δημοτική αρχή της Άνδρου. Όπως δεν ενδιαφέρει και η ζωή των ανθρώπων στο νησί πριν 6.000 χρόνια. Όπως δεν ενδιαφέρει και η θέση της Άνδρου στον ευρωπαϊκό χάρτη. Αλλά ούτε το λαμπερό και καταγάλανο Αιγαίο που θα συνεχίσει (ποιος ξέρει πόσο ακόμα) να πνίγεται στα σκουπίδια.
Ζούμε σε μια χθαμαλή εποχή που επικρατούν κούφιοι άνθρωποι. Ότι ενδιαφέρει είναι μόνο το πολιτικό μέλλον φθαρμένων 60ντάρηδων και 70ντάρηδων. Αυτούς που ο Σεφέρης αποκάλεσε: «Ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες». Όλοι αυτοί παραγοντίζουν ασύστολα χρόνια τώρα κερδίζοντας απλά πολιτικό χρόνο. Αυτή τη φορά στόχος τους οι εκλογές του 2014! Otemporaomores…
Όλα αυτά τα ιστορώ για όσους αγάπησαν την Άνδρο. Αλλά και για κάποιους επομένους. Κάποια μέρα κάποιοι άλλοι, καλύτεροι από εμάς, ίσως αναρωτηθούν: «Μα δεν βρέθηκε κανείς να αντιδράσει στο έγκλημα»;
Γράφω για να αντιδράσω. Για να μην είμαι “συνένοχος στο φόνο”! Γράφω και αντιγράφω τον ποιητή παρατηρώντας πως ζούμε «στο βασίλειο του λυκόφωτος». «Αυτή είναι η νεκρή χώρα/ Αυτή είναι του κάκτου η χώρα…»! Εκεί πορεύεται παραπατώντας η Άνδρος των σκουπιδιών…
Αν γινόταν έστω και μια στιγμή να βλέπαμε τη ζωή μας από μακριά ίσως να καταλαβαίναμε πως δεν όλα είναι μια εφήμερη κοντόθωρη καθημερινότητα. Αν γινόταν έστω και μια στιγμή να βλέπαμε την εποχή μας από μακριά ίσως δεν θα είμαστε τόσο αδιάφοροι για τις συνέπειες των πράξεων μας. Όμως αυτά τα «αν» συνήθως ακολουθούν όταν έχει συντελεστεί το μέγα λάθος…
……………
«Πέφτει η Σκιά/
Η ζωή σου είναι πολύ μακριά/
Μεταξύ πόθου και σπασμού/
Μεταξύ δύναμης και ύπαρξης/
Μεταξύ ουσίας και πτώσης/
Πέφτει η Σκιά/
……………….
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος/
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος/
Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος/
Όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό».
……………….
Αντίο Στρόφιλα…