Κάτι κινείται στην Άνδρο: "Πρόκλεια", ο 2ος ετήσιος αγώνας δρόμου
Ο πρώτος που ανέβηκε την ανηφόρα του Υψηλού από τους λίγους ηρωικούς που έτρεξαν τα 13 χιλιόμετρα (Νειμποριό-Υψηλού-Στραπουργίες-Μένητες-Χώρα).
Συνήθως λέμε αρκεί η συμμετοχή. Και φωτογραφίζουμε τους αθλητές στην εκκίνηση ή στον τερματισμό. Και λέμε και δύο καλές κουβέντες για την προσπάθεια τους. και σωστά κάνουμε. Γιατί η συμμετοχή είναι που μετράει. Η συμμετοχή στον αθλητικό αγώνα. Η συμμετοχή στον αγώνα της ζωής. Καθένας με το κέφι του και στη διάθεση του. Και όλοι μαζί μια μεγάλη παρέα για το καλό. Για να δείξουμε πως είμαστε κι εμείς εκεί. Αυτοί τρέχοντας. Οι άλλοι φωτογραφίζοντας ή αστειυόμενοι. Το γεγονός μετράει. Ο αθλητισμός μετράει. Η ζωή μετράει.
Ο δεύτερος, λίγο πιο πίσω, που ακολούθησε με πείσμα στην ανηφόρα μέχρι την ευθεία για το Υψηλού.
Πριν προχωρήσουμε να θυμήσουμε πως οι αγώνες είναι ετήσιοι και πήραν το όνομα τους από το όνομα ανδριώτη Ολυμπιονίκη της αρχαίας εποχής που το όνομα του αναφέρει ο ιστορικός Δημήτρης Πασχάλης. Και πάμε τώρα στα του αγώνα.
Το "εν Άνδρω" αποφασισε να τιμήσει αυτή τη συμμετοχή των αθλητών με μερικά στιγμιότυπα από την προσπάθεια. Την μεγάλη προσπάθεια αυτών των λίγων που επέλεξαν να τρέξουν 13 χιλιόμετρα μέσα στο πρωινό της Κυρικαής. Να τους περιμένουμε εκεί που δεν υπάρχουν χειροκροτήματα. Εκεί που δεν υπάρχουν χαμόγελα. Εκεί που δεν υπάρχουν θεατές. Στο τέλος μια μεγάλης ανηφόρας τριών χιλιομέτρων. Εκεί που υπάρχει μόνο η θέληση ενός εκάστου. Το πείσμα. Η προσπάθεια. Ο αγώνας κόντρα στον ευατό καθενός.
Αυτοί ζεστάθηκαν λίγο στην ανηφόρα!! Όμως δεν έχασαν το χιούμορ και την βεβαιότητα πως "θα νικούσαν"!!!
Εκεί στην άκρη ένος δρόμου δύο-τρεις οδηγοί χειροκράτησαν αυτους που ανέβηκαν μέχρι κεέι τον αγώνα τον καλό. Κάτι σαν χειροκρότημα δικό μας αυτές οι λίγες φωτογραφίες για μερικούς από τους λίγους που επέλεξαν τον πιό δύσκολο, μακρύ και πιο μοναχικό δρόμο του αγώνα...
Μια ακόμα ομάδα που επέλεξε τα 13 χιλιόμετρα!!!
Και τώρα πάμε στα κλασικά που μπορεί να μοιάζουν κοινότυπα. αλλά δεν είναι. Δεν είναι κοιτοπία να τρέξεις για το καλό όπως μας είπε ο Ηλίας Μπληζιώτης. Είναι συμμετοχή ση ζωή και στον αγώνα της. Είμαι μάθημα. Και αυτό μας το δίνουν καλύτερα τα παιδιά που προθερμαίνονται και οι χαμογελαστοί συμμετέχοντες στην αφετηρία που ξεκινούν όλοι μαζί πολύχρωμοι και φρέσκοι. Και μετά φτάνουν στον τερματισμό. Αλλοι ξέπνοι. Άλλοι με φίνις. Καθένας με τις δυνάμεις του και με τον αγώνα του. Και βεβαίως εκέι έχουμε και εκπλήξεις όπως η Σοφία Βαλμά (κάποτε αθλήτρια στις Κυκλάδες στα 800 μέτρα) που απροπόνητη και τρέοχντας "για το καλό" τερμάτισε στους πρώτους με στυλ αφήνοντας μερικους έκπληκτους...
Λιγο πριν την εκκίνηση
Προθέρμανση των πιτσιρικάδων στην πεζογέφυγ=ρα
Πολύχρωμες σκηνές από την εκκίνηση...
Η μικρούλα λατεβαίνει με φίνις την αγορά της Χώρας για να τερματίσει στην πλατεία Καΐρη...
Ο τερματισμός και οι αναμένοντες τους αθλητές...
"εν Άνδρω"