Με τους δύο μικρούς ανδριώτες πρωταθλητές στη Ραφήνα…
Η μικρή παρέα στο λιμάνι της Ραφήνας ποζάρει για μια αναμνηστική φωτογραφία μπροστά στο πλοίο της Fast Feriies που ήταν χορηγός στα ταξίδια τους (φωτ. Εν Άνδρω).
Με τα δύο παιδιά, τον Λεωνίδα και τον Πέτρο, στο λιμάνι της Ραφήνας, λίγο πριν μπουν με τον πατέρα τους στο Androsγια το Γαύριο. Μαζί τους και ο προπονητής τους ο Γιώργος Φράγκος. Οι δύο μικροί πρωταθλητές χαμογελούσαν αμήχανα. Εκεί και ο έπαρχος, με πρωτοβουλία του βρέθηκε σημαντικός χορηγός, οι Φούρνοι Βενέτη, που μαζί με τον Ναυτικό Όμιλο Άνδρου συνέβαλαν να φτάσει σε σπουδαίο τέλος η φετινή τους προσπάθεια.
Μια περίεργη συγκίνηση. Ρωτήσαμε τον Λεωνίδα τι είναι αυτό που του έδωσε δύναμη να ξεκινήσει και να συνεχίζει τον πρωταθλητισμό, που είναι σκληρός για ένα 16χρόνο παιδί της ηλικίας του.
- -- «Ο προπονητής» λέει σεμνά. «Χωρίς αυτόν η προσπάθεια δεν θα ξεκινούσε και δεν θα έφτανε τόσο μακριά.»
Στη συνέχεια τον ρωτήσαμε για την αγάπη του προς τη θάλασσα και τον αθλητισμό. Κάτι θέλει να πει αλλά σταματα. Ξαφνικά γυρνά και λέει με εκείνο τον αυθορμητισμό που έχουν τα παιδιά στην ηλικία του: «θέλω να βρεθούμε στα πω…». Τον χαιρετώ φιλικά και του υπόσχομαι να τον βρω στο Κόρθι σε λίγες μέρες για να πει αυτά που θέλει…
Βγαίνω από το πλοίο που αναχωρεί. Προχωράμε με τον Γιώργο Φράγκο. Δεν θα πάει ακόμα Άνδρο. Έχει γεννήσει η γυναίκα του. Φτάνουμε στο αυτοκίνητο και μου λέει: «αυτή είναι η δουλειά μου να βρίσκω παιδιά και να φτιάχνω πρωταθλητές. Όμως να ξέρεις πρωταθλητές φτιάχνεις πιο εύκολα απ’ ότι φτιάχνεις σωστούς αθλητές και ανθρώπους…». Τον αποχαιρετώ και σκέφτομαι πως λείπουν από την κοινωνία μας άνθρωποι σαν τον Γιώργο Φράγκο…
«Εν Άνδρω»
