Είχαμε ακούσει πολλά για το πλοίο αυτό.. Τα εντυπωσιακά στοιχεία του δεν αφήνουν αδιάφορο κάποιον που ταξιδεύει με πλοία από μικρό παιδί. Έτσι την Δευτέρα 15/6 βρεθήκαμε στον κατάπλου του στην Ραφήνα. Το βλέπαμε να έρχεται από μακριά και θαυμάζαμε την ιταλική φινέτσα του. Τις γραμμές και τις νωχελικές κινήσεις του. Πλησιάζοντας διέγραψε δύο ημικύκλια για να προσεγγίσει το λιμάνι. Εκεί σκεφτήκαμε πως ο καπετάνιος του θα πρεπε να είναι ένας ήρεμος και σίγουρος μεσήλικας. Όταν τον γνωρίσαμε - μαζί με τον πρώτο μηχανικό του - λίγη ώρα αργότερα μάς περίμενε μια μεγάλη έκπληξη... (φωτ. Εν Άνδρω).

  Η Άνδρος ηλιόλουστη και καταπράσινη μπροστά σε ένα αστραφτερό Αιγαίο. Όλα παραπέμπουν στον ερχομό της γιορτής...  Η Άνδρος μπροστά στο Πάσχα του 2016. Μεγάλη Εβδομάδα σε ένα ηλιόλουστο νησί. Ας αφήσουμε στην άκρη σήμερα τα προβλήματα και ας σταθούμε για λίγο σε μερικά στιγμιότυπα του Πάσχα στην Άνδρο. Ας περιδιαβούμε δρόμους, πλατείες, πόλεις, χωριά, αγρούς, θάλασσες, τοπία, ανθρώπους, παρέες κλπ. Ας ξεφύγουμε μέσα απόένα φωτορεπορτάζ που θα παρακολουθεί τις γιορτινές μέρες που ξετυλίγονται ανάμεσα στην αιγαιοπελαγίτικη άνοιξη και στην πασχαλινή Άνδρο. - Εν Άνδρω... Ξεκινάμε με μερικές φωτογραφίες κάπως ασυνήθιστες... ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Ξεκινάμε από την Μεγαλη Δευτέρα ένα μικρό καθημερινό φωτογραφικό οδοιπορικό προς το επερχόμενο Πάσχα. Ξεκινάμε μια περιγραφή με εικόνες, αλλά και μια ενδοσκόπηση στο νησί που ανθισμένο και ηλιόλουστο περιμένει τον κόσμο του για να γιορτάσει μαζί του το Πάσχα...  Τα άλογα. Τα σκαφάκια του ΝΟΑ. Και κάτι από την Χώρα. Νειμποριός άνοιξη 2016.   Τριποδίζοντας το μόνιπο με φόντο τις Στενιές και κατεύθυνση τα Αποίκια... Μετά τον απογευματινό κάφε στον Νειμποριό. "Κανω και οικονομία στη βενζίνη" μας είπε ο αμαξάς με το μόνιπο και την σημαία του Ιππικού Ομίλου. Σαν από παλιά ταινία. Κι όμως είναι Άνδρος του 2016....   Χώρα, Μεσημέρι Μεγάλης Δευτέρας. Το αυτοκίνητο της χρηματαποστολής στον πεζόδρομο. Αρκετοί στην αγορά. Αδημονία για τον ερχομό περισσότερων τις επόμενες μέρες. Το Πάσχα ακόμα μια φορά μαζεύει όλους στις πατρογονικές εστίες...  Θαλασσινό νησί η Άνδρος. Κι ένα θαλασσινό κόσμημα μιας άλλης εποχής σε μια κατάφυτη πλαγιά μας το θυμίζει... ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ Συνεχίζουμε την Μεγάλη Τρίτη το μικρό πασχαλινό φωτογραφικό οδοιπορικό προς το Πάσχα του 2016. Μεγάλη Τρίτη χτες. Λίγο διαφορετική. Ακόμα ο κόσμος της Άνδρου δεν έχει έρθει. Περιδιαβαίνοντας την εξοχή και την Χώρα σε κυριεύει η έκδηλη ομορφιά της άνοιξης και η λανθάνουσα αναμονή της μικρής πόλης. Στο μοναδικό σκηνικό του απογεύματος και της βραδιάς λείπουν οι άνθρωποι για να αποκτήσει χρώμα η επερχόμενη γιορτή... ;Γερακώνες, Πανάχραντος, Φάλικα: απόγευμα... Ή, όπως έγραψε ο Σολωμός "μάγεμα η φύση κι όνειρο σε ομορφιά και χάρη"... Καράβια βγήκαν στη στεριά: Ποιος είδε βάρκα στον Ψηλορείτη ή έστω στο Υψηλού;...  Νειμποριό: περιμένοντας τους πρώτους ανοιξιάτικους επισκέπτες... Θεοσκέπαστη: περιμένοντας τους πρώτους πασχαλιμούς πιστούς να φανούν... Μεγάλη Τρίτη σε μια άδεια εκκλησιά. Όπως φαίνεται το Πάσχα αργεί εφέτος... Το τροπάριο της Κασσιανής: Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή... Οι πρώτοι που έφτασαν για Πάσχα σκάνε μύτη στην αγορά... Όπως έλεγε κι ο Ν.Γ.: "τώρα πια το Πάσχα αργεί. Την Μεγάλη Πέμπτη έρχονται οι πολλοί...". ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ Από Μεγάλη Τετάρτη βράδυ άρχισαν να φτάνουν στο νησί τα μεγάλα κυβικά με τους εκατοντάδες ίππους. Όμως μια πρωινή βόλτα στην Πίσω Μεριά και η φωτογραφία ενός υπέροχου κανονικού αλόγου σου ανοίγει την ψυχή.... Όπως σου ανοίγει την ψυχή το σούρουπο μπροστά στον ξύλινο σταυρό που έστησαν, στην άκρη της ανακαινισμένης εισόδου της Μονής, οι μοναχοί της Παναχράντου. Ή, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής "πως η αιωνιότητα χώρεσε σε μια στιγμή'....  ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Φίλος, μόνιμος κάτοικος, γυρνά προχτές στο σπίτι του. Τσακισμένος από κάτι τρεχάματα στα βουνά της Άνδρου. Βγάζει τα παπούτσια του και ετοιμάζεται να ξεντυθεί. Ξαφνικά μπαίνει στο σαλόνι η τετράχρονη κόρη του αλαφιασμένη κλαίγοντας και λέει: -        Έφυε, έφυε…. Αυτός όπως ήταν κουρασμένος ακούει κάτι σαν «φίδι»!! Ορμάει στην κουζίνα βουτάει τον πλάστη κι αρχίζει να μετακινεί καναπέδες να βρει το καταραμένο φίδι να το σκοτώσει... Τον βλέπει η γυναίκα του και τα χάνει και λέει: -        Μα τι κάνεις χριστιανέ μου; Αλλά ο χριστιανός της αναστατωμένος μουρμουράει: -        Που να πήγε το άτιμο. Κάτω από κανέναν καναπέ θα χώθηκε… -        Μα τι λες, απαντά αυτή. Από το ανοικτό παράθυρο θα ξέφυγε… -        Τρελάθηκες, απαντά αυτός. Πως θα ξέφυγε από το παράθυρο! Κάτω από κανέναν καναπέ θα χώθηκε. -        Αδύνατον, φωνάζει αυτή. Πως θα μπορούσε να χωθεί κάτω από τον καναπέ… Εν τω μεταξύ η μικρούλα συνέχιζε το κλάμα λέγοντας: -        Έφυε, έφυε… Ο πατέρας με νέο ζήλο αρχλιζει να μετακινεί τα πάντα ψάχνοντας σε όλες τις γωνίες για το «φίδι»! Τα βλέπει η γυναίκα του και αγανακτισμένη λέει: -        Αδύνατον να είναι κάτω από τα έπιπλα. Μάλλον θα πέταξε από το ανοικτό παράθυρο. Ή, θα είναι πάνω σε καμία ντουλάπα! Κόκαλο ο πατέρας. Το μόνο που κατάφερε κάποια στιγμή να ψελλίσει ήταν: -        Μα τι ψάχνουμε ρε παιδιά; -        Τον παπαγάλο. Μας ξέφυγε και κάπου πήγε και η μικρή κλαίει και λέει «έφυγε, έφυγε»… Κάγκελο τώρα ο πατέρας. Κοίτα γύρω τους τραβηγμένους καναπέδες, τα ανακατεμένα έπιπλα. Κάθισε. Σκούπισε με το χέρι τον ιδρώτα από το μέτωπο του. Και μετά αρχίζει να ψάχνει για τον παπαγάλο!... Η ιστορία έχει «ευτυχισμένο τέλος»: ο παπαγάλος βρέθηκε… ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ  Γέμισε η αγορά ανθρώπους που έφτασαν για την μεγάλη γιορτή. Συναντήσεις από τα παλιά, ψώνια και χαρούμενες φωνές... ,  Όλα αυτά σε μια υπέροχη λιακάδα. Γέμισαν τα τραπέζια της πλατείας Καΐρη κόσμο. Άλλοι στον ήλιο κι άλλοι στη σκιά. Ο γέρο-πλάτανος είναι εκεί εδώ και αιώνες να αγκαλίζει όλους όσους κάθονται από κάτω του...  Μεγάλη Πέμπτη και επιλέξαμε να ξαναπάμε σε μια γωνιά που μας μάγεψε: στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο στο Κόρθι. Η στιγμή του απογεύματος μοιάζει ακίνητη στον χρόνο. Εδώ έφτασε ο χριστιανισμός τον 5ο μ.Χ αιώνα. Εδώ φύτρωσε το κυπαρίσσι στην άκρη της στέγης της αρχαίας εκκλησιάς. Και δλιπλα της η μεσαιωινική Θεοσκέπαστη. Εδώ ακούμπισε για 100 περίπου χρόνια η εικόνα της Παναγίας από την Χώρα όταν αυτή καταστράφηκε από τον Κραβελιέ τον 17ο αιώνα. Τόση ιστορία σε μια γωνιά του Κορθίου. Τόση ιστορία σε μια φωτογραφία ενός μοναδικού απογεύματος...  Μεγάλη Πέμπτη: η ημέρα της Σταύρωσης. Η ημέρα του μαρτυρίου. Τόσοι συμβολισμοί. Αλλά και τόση γλυκειά μοναχική κατάνυξη μπροστά στην σιωπηλή εκκλησιά μέσα σε μια μαγική φύση... Τι άλλο να πει ο άνθρωπος μπροστά στην μαγεία του σούρουπου στον Όρμο Κορθίου; Τι άλλο να πει ο άνθρωπος μπροστά στην μαγεία μιας φύσης ονειρικής. Τι άλλο να πει ο άνθρωπος μπροστά στον κύκλο της μέρας και της ζωής που συμβολίζει αυτή η μέρα;  Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Άγιος Νικόλαος - Όρμος Κορθίου.  Εν τω μεταξύ τα καράβια από την άλλη μεριά του νησιού, στο Γαύριο συνέχιζαν να φέρνουν κόσμο στο νησί. Μεγάλη Πέμπτη βράδυ στο Γαύριο το πλοίο δένει στην προβλήτα... ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Μέρα περισυλλογής. Μέρα μνήμης. Αλλά και μέρα συναντήσεων. Σχεδόν όλοι ήρθαν στην Άνδρο. Με μια βόλτα είδες τόσους παλιούς γνώριμους. Αλλά και φίλους από την Αθήνα που βρέθηκαν εδώ φιλοξενούμενοι φίλων τους. Είδαμε τον παλιό φίλο Νίκο Κιάο, πρώην πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και την κ. Κιάου πρώην υπηρεσιακή υπουργό Πολιτισμού. Είδαμε τον αειθαλή ανδριώτη και πάντα παρόντα στα ελληνικά δρώμενα Γιώργο Δαρδανό. Είδαμε φίλους καλούς από Αθήνα, είδαμε φίλους μοναδικούς από την Άνδρο... Μεγάλη Παρασκευή στην κατάμεστη εφέτος (σε σχέση με πέρσι που σχεδόν χιόνιζε) Άνδρο. Ή, το ξεχάσατε πως πέρσι έκανε πολύ κρύο την Μεγάλη Εβδμάδα; Όπως ξεχάσατε τις ανοησίες κάποιων "προβλέψεων" πως εφέτος το Πάσχα θα χιόνιζε...  Μεγάλη Παρασκευή. Μεσίστιες οι σημαίες στις εκκλησίες. Θαμπός λίγο ο ουρανός αργά το απόγευμα. Έτσι, για να ταιριάξει στη μέρα κι αυτός για λίγο... Από τους ωραιότερους επιταφίους αυτός της Θεοσκεπάστου. Πως τα καταφέρνει τόσο καλά ο παπα-Μιχάλης και η ομάδα του άγνωστο... Αλλά και ο επιτάφιος στα Λάμυρα (Λάμυρο το έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρικος) εξαιρετικός. Εδώ ο λόγος στον παπα-Φιλάρετο και στην δική του ομάδα... Δεν πήγε πίσω ο επιτάφιος στον Άη Γιώργη. Εδώ ήταν ο παπα-Λεωνίδας και η παρέα της μητρόπολης. Το ωραίο ήταν όπως μας περιέγραψαν αυτοί που ακολούθησαν μετά την περιφορά τον επιτάφιο πίσω το τελετουργικό της εισόδου στο ναό του παπα-Λεωνίδα. Ήταν εξαιρετικό...  Κατά τα άλλα ο κόσμος πολύς κάτω από τον πλάτανο. Έστω και με λιγη συνεφιά... Και το βράδυ στη συνάντηση των τριών επιταφλιων στην πλατεία Καΐρη ήταν το αδιαχώρητο όπως φαίνεται και στην εικόνα...  Φυσικά ήταν εκεί και η φιλαρμονική. Πάντα είναι εκεί η φιλαρμονική. Και η επιβλέπουσα αστυνομία... Η φιλαρμονική ως σύνολο, αλλά και η φιλαρμονική ως άτομα...  Από πίσω ακολουθούσε ο επιτάφιος που επέστρεφε στην Παναγία στους ώμους των πιο ψηλών. Για να φαίνεται... ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ Ανθισμένη αυλή στο Κόρθι... Φωτογραφία με συμβολισμό μέρα που είναι...   Το λεμόνι με τους δικούς του συμβολισμούς και τη δική του ιστορία στην Άνδρο... Η πρώην υπηρεσιακή υπουργός Πολιτισμού στις κυβερνήσεις του 2012 και 2015 Φρόσω Κιάου με τον σύζηγό της Νίκο Κιάο πρώην πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ στο Κόρθι Και μια "συμπαθητική" ποικιλία για τη "νηστεία"   Εδώ κλείνει το μικρό οδοιπορικό στην Άνδρο με αυτή τη θέα στο Αιγαίο...   Copyright φωτογραφιών Εν Άνδρω...

Ραφήνα, ώρα 16:07', Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017. Άνεμος 5 μποφόρ. Το Paros Jet φτάνει με ταχύτητα να δέσει, να αποβιβάσει και να επιβιβάσει επιβάτες. Και να φύγει αμέσως για το δρομολόγιο του προς Παροναξία. Εδώ το βλέπουμε να κάνει τον ελιγμό πρόσδεσης. Πίσω καταφτάνουν και δύο συμβατικά πλοία. Λιγότερο από ένα μίλι το Andros και πάνω από 1 μίλι το SuperFerry... (φωτ. Εν Άνδρω).   Εδώ τα καταπλέοντα πίσω σε σχετική απόσταση: Andros & SuperFerry (φωτ. Εν Άνδρω). Πρώτη απόπειρα πρόσδεσης του Paros Jet. Δεν κατέστη δυνατή λόγω των 5 μποφόρ!. Ήδη όμως κατέφτασε το Andros. Κι αυτό θα δέσει θα αποβιβάσει και θα επιβιβάσει και θα φύγει (φωτ. Εν Άνδρω).  Εδώ το Andros κάνει τον ελιγμό για την πρόσδεση. Πίσω του καταφθάνει ήδη το SuperFerry (φωτ. Εν Άνδρω). Δεύτερη απόπειρα πρόσδεσης του Paros Jet. Αποτυχημένη κι αυτή λόγω των 5 μποφόρ. Το Andros ηδη αρχίζει να κάνει πίσω να δέσει στο λιμάνι (φωτ. Εν Άνδρω). Το Andros έχει πια δέσει. Θα ακουμπίσει ο καταπέλτης και θα ξεκινήσει η αποβίβαση. Κατέβηκαν σχετικά λίγοι επιβάτες και αυτοκίνητα και περισσότερα φορτηγά. Προφανώς από Μύκονο. Το Paros Jet κάνει ελιγμούς και περιμένει... (φωτ. Εν Άνδρω). Ήδη έφτασε και το SuperFerry και ξεκινά τον ελιγμό πρόσδεσης. Το Andros αποβιβάζει κανονικά κόσμο και αυτοκίνητα. Το Paros Jet έχει μετακινηθεί ακόμα πιο έξω (διακρίνεται πίσω από τα δεμένα πλοία). Να σημειώσουμε πως τα συμβατικά δένουν εύκολα γιατί ο άνεμος είναι μόνο 5 μποφόρ. Αν ήταν 7 ή 8 - κάτι συνηθισμένο το καλοκαίρι - προφανώς θα έδεναν πιο δύσκολα και οι καθυστερήσεις θα ήταν πολύ μεγαλύτερες. Και φτσικά όπως βλέπουμε επειδή είναι Δευτέρα το λιμάνι δεν έχει κίνηση. Αν ήταν Κυριακή και είχε 7 ή 8 μποφόρ θα γινόταν χαμός... (φωτ. Εν Άνδρω). Δένει, όπως βλέπουμε, εξίσου γρήγορα και χωρίς πρόβλημα και το SuperFerry. Βιάζεται να αποβιβάσει να επιβιβάσει γιατί θα φύγει κι αυτό για το επόμενο δρομολόγιο του. Το Paros Jet πάντα αλάργα έξω από το λιμάνι περιμένει να τελειώσουν τα συμβατικά τις μανούβρες και τα δεσίματα για να δει τι θα κάνει (φωτ. Εν Άνδρω). Και περιμένει να φύγει και το Θεολόγος για το τοπικό δρομολόγιο του για Άνδρο. Δίπλα το SuperFerry έτοιμο να κατεβάσει σχετικά λίγους επιβάτες και αυτοκίνητα. To Paros Jet ξεκινά για την τελική προσεγγίση όπως βλέπουμε... (φωτ. Εν Άνδρω). Τέλος πάντων τέλειωσαν τα τρία συμβατικά τις μανούβρες, τις αφίξεις και τις αναχωρήσεις. Και ξεκινά το Paros Jet την προσπάθεια να δέσει ώστε να αποβιβάσει τους επιβατες του και να πάρει τους επόμενους. Το Θεολόγος, όπως βλέπουμε στο βάθος - έχει πια περάσει την μέση του στενού και πλησιάζει τους Πεταλιούς!!! (φωτ. Εν Άνδρω).  Το Paros Jet δένει. Ώρα 16:52!!! Μετά από 45 λεπτά καθυστέρηση και αποβιβάζει τουε επιβάτες του. Έξω περιμένουν οι επόμενοι για να επιβαστούν και να φύγουν (φωτ. Εν Άνδρω). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ήταν μια συνηθισμένη καθημερινή μέρα πολύ πριν κορυφωθεί το καλοκαίρι με τέσσερα πλοία να καταπλέουν ή να αποπλέουν σχεδόν όλα μαζί. Να λάβουμε υπόψη πως τα μποφόρ δεν ήταν πολλά. Πως δεν ήταν Κυριακή. Πως δεν είχε κίνηση. Πως το λιμάνι δεν είχε προβλήματα. Και παρόλα αυτά οι επιβάτες του ταχύπλοου καθηστέρησαν κοντά μια ώρα να αποβιβαστούν και να επιβιβαστούν. Προφανώς με τέτοιες καθυστερήσεις πλησιάζει τους χρόνους των συμβατικών!!! Βεβαίως όλα αυτά συνέβησαν με δύσκολο καιρό για το ταχύπλοο και εύκολο για τα συμβατικά. Και φυσικά σε μια εύκολη μέρα για όλους. Απλή αριθμητική είναι. Ας την καταλάβουν στο ΣΑΣ και στο υπουργείο Ναυτιλίας, που τα έχουν κάνει θάλασσα. Οι αναχωρήσεις και οι αφίξεις που επέτρεψαν οδηγούν σε τρελές καταστάσεις που θα δοκιμάσουν τα όρια των υποδομών και της ασφαλείας των λιμανιών, των πόλεων και των επιβατών. Ιδίως αν οι συνθήκες δεν είναι καλές και εύκολες όπως χτες... Το μόνο που βλέπουμε από την μεριά του υπουργείου εδώ και δύο χρόνια τώρα είναι προχειρότητα, παντελή έλλειψη ναυτικής πολιτικής, πλήρη αδυναμία κατανόησης της ακτοπλοΐας. Πέρσι ο προηγούμενος υπουργός, Θ. Δρίτσας, δεν κατάφερε να υπογράψει τα χειμερινά δρομολόγια και αυτά ξεκίνησαν χωρίς υπογραφές!!! Κόντεψαν να μείνουν τα νησιά χωρίς πλοία αρχές Νοεμβρίου!!! Ο εφετεινός υπουργός, Π. Κουρουπλής - με ευθύνη του ανύπαρκτου ΣΑΣ - έδωσε δρομολόγια "αβέρτα-κουβέρτα" που δεν αντέχουν τα λιμάνια... Δυστυχώς όλοι τους ήταν περαστικοί και στεριανοί. Θα πείτε εδώ δεν ήιερε ο πρωθυπουργός ποια είναι η Χίος (η πόλη) και ποια η Μυτιλήνη! Όμως τι να περιμένεις όταν μέχρι το 2015 οι του ΣΥΡΙΖΑ τριγύρναγαν τα νησιά και μίλαγαν για "κρατική ακτοπλοΐα"!!!  Αυτά είπαν και στην πλατεία Γηροκομείου της Άνδρου πρόπερσι όπου "παραμίλαγαν" λέγοντας αστειότητες. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι δίνουν άδειες αναχωρήσεων "αβέρτα-κουβέρτα" σε όποιον εφοπλιστή ή καϊκτσή τους το ζητήσει...  Κι όποιος αντέξει!!! Ο λόγος περί αντοχής αναφέρεται στα νησιά, στις υποδομές των λιμανιών και στους επιβάτες! Δεν λέμε για τους ακτοπλοούς γιατί και αυτοί εφέτος "βρήκαν και κάνουν" απίστευτα πράγματα. Πρώτη φορά στην ακτοπλοΐα έχουμε άκραίο ανταγωνισμό χωρίς... επιβάτες!!! Και εδώ επίσης όποιος αντέξει. Πάντως η κυβέρνηση της στρατηγικής "λέμε ότι θέλουμε κάθε εβδομάδα" αντέχει. Και αντέχει επειδή οι 153, που την στηρίζουν, έχουν το "ηθικό πλεονέκτημα" "νομής και κατοχής" της εξουσίας!!!... "Εν Άνδρω"                                 

Στην Άνδρο έχουμε δει πολλά παράξενα και εντυπωσιακά. Όμως οι αναγνώστες μας έχουν δει ακόμα πιο παράξενα και πιο εντυπωσιακά. Από τις φωτογραφίες που μας έστειλαν τις τελευταίες μέρες επιλέγουμε μερικές πραγματικά και παράξενες και εντυπωσιακές και τις παρουσιάζουμε σε ένα μικρό φωτορεπορτάζ περιδιάβαση στα "ενδότερα" της Άνδρου. Απολάύστε το...

Σούρουπο στον Κάβο Ντόρο. Το Superferry II κάνει τοπικό δρομολόγιο για Άνδρο. Στη γέφυρα ο καπετάνιος ρωτά τον ύπαρχο: "για δες προλαβαίνουμε να περάσουμε μπροστά από εκείνο το φορτηγό. Διαφορετικά στρίβουμε για Φάσα. Αν μας πετύχει θα μας κόψει στα δύο. Είναι ice-class απ' ότι βλέπω". "Περνάμε απαντά ο ύπαρχος" μετά από κάτι υπολογισμούς στο ραντάρ. Η περιέργεια ξυπνά: "τι είναι ice-class", ρωτάμε. "Δες την πλώρη του είναι ενισχυμένη. Σπάει πάγους στη Βόρεια Θάλασσα" απαντά ο καπετάνιος. Στην φωτογραφία βλέπουμε το Superferry II, που έχει ήδη περάσει μπροστά από την ρότα του άλλου πλοίου, ενώ ένα ψαράδικο κατηφορίζει νότια... (φωτ. Εν Άνδρω). 

Του Διαμαντή Μπασαντή "Λίγες οι νύχτες με φαγγάρι που μ' αρέσουν..." έγραφε ο Σεφέρης. Έτυχε και μ' αρέσουν οι φεγγαρόφωτες νύχτες της χειμωνιάτικης Άνδρου. Μου άρεσε, λοιπόν, και η επόμενη νύχτα της ¨παγωμένης πανσελήνου". Αν και είχε κρύο και φυσούσε. Τα σύννεφα έφευγαν γοργά στον ουρανό. Δύσκολο να κάτσεις πώρα έξω. Ο χειμώνας είναι πια εδώ.

Ο καπετάν Τάσος Τρέσσος μπήκε σήμερα το μεσημέρι στο Γαύριο με αέρα 8 μποφόρ. Στο ρεμέτζο οι σπηλιάδες (ριπές που κατέβαιναν από το βουνό) έφταναν 50 κόμβους την ώρα (10 μποφόρ)!!! Ο πίνακας έγραφε Storm (θύελλα)!!! Ο συνεργάτης του Εν Άνδρω ήταν εκεί να καταγράψει ένα ρεμέτζο υπόδειγμα της ναυτικής τεχνικής. Και μετά να στείλει τις φωτογραφίες σαν σχόλιο για το θεότρελο σημερινό καλοκαιρινό μελτέμι που χτύπάει την ανεμοδαρμένη Άνδρο από το πρωί...

Της Ρώνιας Μπίρου Το φανάρι της Ραφήνας μέσα από το παράθυρο του Σούπερφερρυ Την ώρα που οι Ανδριώτες αφήνουν πίσω το νησί τους στη χειμωνιάτικη μοναξιά του και συναντιούνται όλοι μαζί στην Αθήνα, για να κόψουν εκεί τις πίτες τους, εμείς οι «ξένοι» και πάντα ερωτευμένοι με το νησί ξεκινάμε αυτό το Σαββατοκύριακο για την αντίστροφη πορεία: από Αθήνα στην Άνδρο! Φτάνουμε το πρωί στην παγωμένη και βροχερή Ραφήνα. Λίγοι επιβιβαζόμαστε στο καράβι  - κάποιοι είναι γνώριμες πια φυσιογνωμίες. Μετά από ένα ήσυχο ταξίδι, μας υποδέχεται το μελαγχολικό και έρημο Γαύριο. Το κρύο τσουχτερό, οι νιφάδες πέφτουν κατά διαστήματα, ο αέρας σε παγώνει, αλλά το νησί στέκεται ήρεμο, αγέρωχο και πιο γοητευτικό από ποτέ, μακριά από τη βουερή κίνηση της τουριστικής περιόδου. -        - «Δε φοβηθήκατε τον καιρό και ήρθατε;», μας ρωτούν κάποιοι φίλοι. -        - «Τι ακριβώς να φοβηθούμε;», απαντάμε. «Η Άνδρος είναι το καταφύγιό μας, είναι σαν να γυρίζουμε σπίτι μας κάθε φορά που ερχόμαστε. Και τούτο το νησί είναι ακόμα πιο σαγηνευτικό στα χρώματα και στα καιρικά φαινόμενα του χειμώνα. Ήταν αδύνατο να μην το απολαύσουμε… Μας καλούσε…  Άσε που μπορεί και να χιονίσει και να επισκεφτούμε το χιονοδρομικό κέντρο στον …Αμμόλοχο ή στον Άνω Πιτροφό!!!» Από το Λιόπεσι Γελάμε με την ιδέα ενός χιονοδρομικού στην Άνδρο (δε θα ήταν κακή ιδέα μετά τα περσινά αλλά και τα τελευταία χιόνια!) και ξεκινάμε την περιήγηση σε μέρη γνώριμα και αγαπημένα. Βέβαια όσες φορές κι αν περάσεις απ’ αυτά, κάθε φορά είναι διαφορετικά… Αυτό ο τόπος έχει να σου αποκαλύψει και από ένα μυστικό κάθε φορά που τον επισκέπτεσαι. Δε φανερώνεται μεμιάς, αλλά σαν τις Σειρήνες αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις και το νου, για να μην μπορείς να του αντισταθείς… Από το ύψος της Παλαιόπολης Παίρνουμε τον παραλιακό δρόμο με κατεύθυνση προς Χώρα. Δύσκολα συναντάμε άλλον άνθρωπο ή αυτοκίνητο. Κλεισμένοι όλοι στα σπίτια τους λόγω καιρού. Συνοδεία μας σε όλη τη διαδρομή είναι τα βαριά σύννεφα που ενίοτε αφήνουν μια μικρή χαραμάδα στις αχνές ακτίνες του ήλιου, για να φωτίζουν λιγάκι το Αιγαίο. Μπροστά μας αραιές νιφάδες αρχίζουν να στροβιλίζονται, ενώ στο ύψος της Παλαιόπολης το χιόνι πέφτει πιο πυκνό. Πέρα το πέλαγος απλώνεται σαν πίνακας ζωγραφικής. Στο Νειμποριό το κύμα μαστιγώνει τον Τουρλίτη, που στέκει ατάραχος, χτυπάει την Αγία Θαλασσινή, δέρνει τα βράχια του Κάστρου. Στις Στενιές ο πύργος του Μπίστη φαντάζει στην ερημιά του τρομακτικός… Προς τη Μονή του Αγίου Νικολάου. Στο βάθος διακρίνονται τα Άχλα. Στο δρόμο για τη Μονή του Αγίου Νικολάου δε χιονίζει, αλλά τα σύννεφα μάς κυκλώνουν απειλητικά και δημιουργούν ένα απόκοσμο τοπίο. Την Κυριακή ξημερώνει μια πιο φωτεινή μέρα και χαράζουμε πορεία για τη βορειοδυτική πλευρά του νησιού. Ο αέρας έχει κοπάσει και το Κάβο ντόρο διασχίζουν ήσυχα τα καράβια κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Φάσας και τα χιονισμένα βουνά της Καρύστου. Το τοπίο μαγευτικό… Όσο για το πού θα φάμε στη χειμωνιάτικη Άνδρο: Ο Κόσσης στον Άνω Φελλό, η Ασημόλευκα στα Υψηλού ανοιχτά σε υποδέχονται με τις σόμπες και τα τζάκια να καίνε.  Και βέβαια το Καραβοστάσι στο Γαύριο.  Και όλοι ευγενικοί και ομιλητικοί. Γινόμαστε μια παρέα οι χειμερινοί επισκέπτες του νησιού. Έρχεται η ώρα του γυρισμού… Το καράβι περιμένει στο λιμάνι για να μας πάρει. Την ώρα που οι καμπάνες του Αγίου Νικολάου χτυπούν, λύνουμε κάβους. Αχ, πώς να αφήσεις πίσω τόση ομορφιά; (Κείμενο και φωτογραφίες:  Ρώνια Μπίρου)

  Πως μπορεί να μεταφερθεί μια ιστορική εικόνα από το μοναστήρι της Παναχράντου στην Άνδρο στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Άνω Δευτερά της Κύπρου; Πως άραγε μπορεί να συνδυαστεί η θρησκευτικότητα της ελληνικής κοινωνίας με την ασφάλεια και τον σεβασμό στο ιδιο το κειμήλιο που έφτασε στις μέρες μας διατρέχοντας δεκάδες αιώνες; Που μπορεί να περιμένει μια εικόνα μερικές ώρες μέχρι να επιβιβαστεί μαζί με τους επιβάτες στο αεροπλάνο για Κύπρο. Που μπορεί να την βάλλουν ώστε να συνδυάσουν την θρησκευτικότητα της κυπριακής κοινωνίας με την ασφάλεια και τον σεβασμό στο αρχαίο κειμήλιο;