Εν Άνδρω

 

 

(ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΝ ΑΝΔΡΩ: Όπως σημειώνουν οι ειδικοί εφέτος είχαμε τον δεύτερο κατά σειρά χειμώνα όπου είχαμε μειωμένες ακόμη και στο 50% βροχοπτώσεις σε σχέση με άλλες χρονιές. Έτσι δεν έγινε, καταλήγουν, η απαιτούμενη αναπλήρωση των υπόγειων υδροφορέων, ούτε των φραγμάτων, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε τα ικανά εκείνα αποθέματα που θα καλύψουν τη ζήτησή του νησιού. Ενδεικτικό πως  στη Νάξο λόγω λειψυδρίας στέρεψε ο μεγαλύτερος ταμιευτήρας του νησιού. Πλέον όλοι μιλάνε για μόνη διέξοδο στα νησιά των Κυκλάδων (και στην Άνδρο) για αφαλάτωση. Εξαίρεση αποτελούν οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Άνδρου που είτε σιωπούν από άγνοια είτε νομίζουν πως λύση είναι οι υδρομετρητές είτε έχουν μείνει σε προγενέστερες περιόδους που τα νερά έτρεχαν στις κοιλάδες. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε τμήματα συνέντευξης του προϊστάμενου διεύθυνση Υδάτων Νοτίου Αιγαίου Ηλία Νόκα.)

Συνέντευξη στο CNN Greece της Καλλιρόης Πεπονή 

 

Απέλπιδα προσπάθεια ύδρευσης με υδροφόρες στα χωριά της Άνδρου από το 2016-17 μέχρι σήμερα. Οι τοπικοί άρχοντες και πολλοί κάτοικοι ενθυμούμενοι τις εποχές των νερών δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στην εποχή της λειψυδρίας. Ακόμα μιλάνε για νερά που τρέχουν, τα οποία πλέον δεν φτάνουν στη θάλασσα! Έχουμε μείνει με τις μνήμες και τις... φωτογραφίες!!! 

Οι ελάχιστες βροχοπτώσεις, οι υποδομές, αλλά και η αύξηση των αναγκών σε νερό λόγω τουρισμού έχουν «στερέψει» τα αποθέματα νερού στα ελληνικά νησιά, ορισμένα από τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για το πρόβλημα μίλησε  στο CNN Greece ο προϊστάμενος διεύθυνσης Υδάτων Νοτίου Αιγαίου, Ηλίας Νόκας. 

Εξηγώντας, πόσες βροχές χρειάζονται τα νησιά για να επιβιώσουν, ο κ. Ηλίας Νόκας σημειώνει πως «για να μπορέσει το νερό της βροχής να εισχωρήσει στον υπόγειο υδροφορέα, θα πρέπει πρώτα να καλυφθεί το εδαφικό έλλειμμα. Το εδαφικό αυτό έλλειμμα - κατά προσέγγιση - αρχίζει να καλύπτεται μετά τα 250-300 χιλιοστά βροχής, ώστε έπειτα να μπορέσει να εισχωρήσει στο υπέδαφος και να ενεργοποιηθεί η διαδικασία της κατείσδυσης».

«Εάν οι βροχές μας είναι κατά μέσο όρο 400 χιλιοστά, όταν από αυτά έχουμε 50% μείωση, δεν αναπληρώνεται το υπόγειο νερό. Εάν η μείωση φτάσει στα 30%, δηλαδή στα 280 περίπου χιλιοστά βροχής τότε παρατηρείται μια μικρή αναπλήρωση» συμπληρώνει. «Το περασμένο έτος είχαμε βροχές, αλλά δεν είχαμε αναπλήρωση» αναφέρει, μιλώντας για τα νησιά Νοτίου Αιγαίου.

Αναφέροντας τις περιοχές που εμφανίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα ύδρευσης, ο κ. Νόκας σημειώνει πως «σε οριακή κατάσταση βρίσκονται όσα μέρη δεν διαθέτουν μονάδες αφαλάτωσης. Αυτά είναι πολλά χωριά της Τήνου, της Άνδρου, της Νάξου, της Σύρου αλλά και η Πάτμος, η Κάλυμνος, η Σέριφος και η Τήλος».

 

Άστοχη γεώτρηση στη Μεσαριά. Η στάθμη των υπόγειων υδάτων έχει πλέον μειωθεί μετά την μακρά περίοδο λειψυδρίας .

Παράλληλα, όπως τονίζει ο προϊστάμενος Διεύθυνσης Υδάτων Νοτίου Αιγαίου ενώ έχουμε μικρές εισροές, βρώσιμο νερό δηλαδή, ταυτόχρονα οι υπόγειες δεξαμενές στις οποίες αποθηκεύεται το νερό έχουν μικρές διαστάσεις». Αρνητικό, επίσης, ρόλο μπορεί να διαδραματίσει και η θάλασσα πολλές φορές, καθώς ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους, διεισδύει στη στεριά και υποβαθμίζει την ποιότητα του νερού.

Πέραν των κλιματικών παραγόντων, όμως, ιδιαίτερη σημασία έχουν και οι ανθρωπογενείς παράμετροι. Όπως σημειώνει ο κ. Νόκας «τα νησιά έχουν μεγάλες ανάγκες στη διάρκεια του καλοκαιριού, μία περίοδο κατά την οποία οι βροχές είναι ανύπαρκτες. Υπ’ αυτό το πρίσμα, μία ακόμη παράμετρος είναι το γεγονός ότι οι ανάγκες για νερό πολλαπλασιάζονται». «Υπάρχουν νησιά, όπως η Σαντορίνη, όπου σε μια πενταετία η κατανάλωση διπλασιάστηκε».

Στο μεταξύ, ο προϊστάμενος Διεύθυνσης Υδάτων Νοτίου Αιγαίου, εκπέμπει σήμα κινδύνου για την πρωτογενή παραγωγή λόγω λειψυδρίας. «Ένας λόγος για τον οποίο η γεωργία και η κτηνοτροφία αναμένεται να μειωθούν ή ακόμη και να εξαφανιστούν είναι συνθήκες όπως αυτές που βιώνουμε. Ο κάθε αγρότης ή κτηνοτρόφος καλείται να βρει μόνος του τη λύση. Δεν υπάρχει ενιαία πρόβλεψη στα νησιά Νοτίου Αιγαίου για την άρδευση. Ήδη η πρωτογενής παραγωγή έχει αρχίσει να συρρικνώνεται σε μεγάλο βαθμό». "Θα αρχίσουμε να βλέπουμε δηλαδή πρακτικές που υιοθετούνται στη Σικελία, όπου οι κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να σφάξουν τα ζωντανά τους γιατί δεν έχουν νερό να τους δώσουν".

Παράλληλα, όπως σημειώνει η κ. Μαρτίνου, προϊσταμένη Υδάτων Κρήτης, σημαντικό στοιχείο στην προσπάθεια αντιμετώπισης του φαινομένου είναι και οι διαρροές του δικτύου. Πολλές φορές «οι απώλειες σε φθαρμένα δίκτυα ανέρχονται σε ποσοστό 40% έως 50%. Άριστης ποιότητας νερό, δηλαδή, καταλήγει στο χώμα επειδή έχει σπάσει ένας σωλήνας». Για τον εντοπισμό των διαρροών υπάρχουν συγκεκριμένα όργανα παρακολούθησης του δικτύου, τα λεγόμενα έξυπνα υδρόμετρα. Η πρακτική αυτή είναι μια διαχρονική πολιτική που θα πρέπει να ακολουθείται από τους παρόχους. Σε αυτή τη βάση, σημαντικό εργαλείο συνιστά και το δίκτυο τηλεμετρικών σταθμών παρακολούθησης των υπόγειων υδροφορέων. Παράλληλα, είναι σημαντικό, όταν αναδεικνύεται ένα τέτοιο πρόβλημα οι πολίτες να μην κάνουν αλόγιστη χρήση του νερού. Δεν χρειάζεται να πλένουμε το όχημά μας ή τις αυλές μας με το λάστιχο. Αυτά φέτος πρέπει να τα ξεχάσουμε γιατί δεν υπάρχει πλέον αυτή η πολυτέλεια.

Από την πλευρά του ο κ. Νόκας, σημειώνει πως «οι υποδομές πάσχουν σε σχέση με τις ανάγκες. Αν εξαιρέσει κανείς τη Ρόδο, όπου έχει το φράγμα του Γαϊδουρά και την Κω, δεν διαφαίνεται ότι θα υπάρχει πρόβλημα επάρκειας τα επόμενα τουλάχιστον 20 με 30 χρόνια, στα υπόλοιπα νησιά οι υπάρχουσες υποδομές δεν επαρκούν». Στην προσπάθειά του το κράτος να βοηθήσει τους Δήμους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, χρηματοδοτούν τους εκάστοτε παρόχους για να ενοικιάσουν μονάδες αφαλάτωσης. Σύμφωνα με τον κ. Νόκα, όμως, στην πολιτική αυτή υπάρχει η εξής προβληματική: «Οι ανάγκες που έχουν αναπτύξει τα νησιά δεν είναι πια προσωρινές, όπως προσωρινή είναι η πολιτική της ενοικίασης έναντι της αγοράς». Συνεπώς όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, είναι πιο κοστοβόρα η ενοικίαση έναντι της αγοράς μιας μονάδας αφαλάτωσης. Συνολικότερα, όμως, όπως αναφέρει ο Η. Νόκας χρειάζονται καμπάνιες ευαισθητοποίησης τόσο στην τοπική κοινωνία, όσο και στους τουρίστες, ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι το νερό είναι περιορισμένο.