Μια αξέχαστη πρωτοχρονιά στο φάρο της Φάσας
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
(Αναδημοσιεύση από το αρχείο του Εν Άνδρω. Πρώτη δημοσίευση 30/12/2014)
Ήταν η εποχή που τα μεσημέρια μας συντρόφευε η ιστορική τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «3 στον αέρα». Παρουσιαστές της ο Γιώργος Παπαδάκης, ο Γιάννης Δημαράς και η Σεμίνα Διγενή. Στην ομάδα των ρεπόρτερ της εκπομπής, και η ταπεινότητα μου.
Γύρω στα Χριστούγεννα, γίνεται σύσκεψη στο μέγαρο της Αγίας Παρασκευής για τα εορταστικά θέματα. Ο Δημαράς έχει μια ομολογουμένως πρωτότυπη ιδέα. Να περάσει ένας δημοσιογράφος Πρωτοχρονιά σ ένα φάρο, παρέα με τους φαροφύλακες. Κοιτάζει την ομήγυρη, με βλέπει και μου λέει κοφτά.
-Ετοιμάσου...
Παραμονή πρωτοχρονιάς στο λιμάνι της Ραφήνας. Κρύο, φουρτούνα, ελάχιστος κόσμος. Αγκυροβολημένο το «Επτάνησος» είναι έτοιμο για το πρωινό δρομολόγιο. Στον καταπέλτη ο ύπαρχος: ο αγαπητός Γιώργης Κριτζάλας. Μου κατεβαίνει στο φτερό μια ιδέα για να κάνω ακόμα πιο ζωντανό το ρεπορτάζ: να κάνουμε έκπληξη στον καπετάν Κώστα Τζώρτζη και να του πουν οι ναύτες τα κάλαντα στη γέφυρα.
Ανεβαίνουμε με το συνεργείο στη γέφυρα και πιάνουμε την κουβέντα με τον πλοίαρχο. Ο ύπαρχος άφαντος.
Κοντά στους Πεταλιούς ανοίγουν ξαφνικά οι πόρτες και εμφανίζεται σχεδόν όλο το πλήρωμα. Ντυμένοι με τις στολές τους, σιδερωμένοι και με τον Γκριτζαλα επί κεφαλης αρχίζουν να τραγουδάνε. Ο Τζωρτζης ξαφνιάζεται, συγκινείται, χαίρεται, χαμογελάει. Βγάζει όλη την γνωστή του ανθρωπιά και ευαισθησία και γίνεται ένα, με τους αγαπημένους του ανθρώπους. Οι σκηνές που καταγράφει η κάμερα είναι μοναδικές.
Στο Γαύριο, μας περίμενε ο φαροφύλακας. Με τζιπ του Ναυτικού, ξεκινάμε για τον φάρο της Φάσας. Εκεί όλα λάμπουν. Στρωμένο τραπέζι, λιχουδιές και ωραία ζέστη. Έξω ο βοριάς λυσσομανά. Στον Κάβο Ντορο 7-8 μποφώρ.
Αφού κάνουμε μια περιήγηση στο φάρο ο φαροφύλακας άρχισε τις ιστορίες. Και τι δεν μάθαμε. Μιλήσαμε για ταξίδια, για βιβλία, για αλλόκοτα περιστατικά, για τρομακτικές νύχτες, για ναυάγια, για ιστορίες ανθρώπων, που πέρασαν ολόκληρη την ζωή τους στη μοναξιά ενός φάρου, για άγνωστους θορύβους και νυχτερινές οπτασίες.
Ούτε που καταλάβαμε πως πέρασε η ώρα. Κι εκεί γύρω στις 10 το βράδυ, λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου, δεχτήκαμε μια επίσκεψη.
Ήρθε μες την κακοκαιρία με αντριώτικο ρακί και λιχουδιές, η τότε κοινοτάρχης Γαύριου - μακαρίτισσα τώρα - εξαιρετική φίλη από παιδιά, Κατερίνα Τζοάννου. Δεν ήθελε να μας αφήσει μόνους μια τέτοια νύχτα. Ήρθαν και άλλοι φίλοι από το Γαύριο. Με κιθάρες. Κάπως έτσι πιάσαμε το γλέντι. Με τον βοριά να σφυρίζει στα βράχια και τα κύματα να σαρώνουν από κάτω το Στενό.
Ακριβώς τα μεσάνυχτα, δεχτήκαμε τις ευχές από την Υπηρεσία Φάρων στο Πειραιά μέσω τηλέφωνου και από την Ναυτική Διοίκηση Νοτίου Αιγαίου μέσω ασυρμάτου. Και από το ραδιοτηλέφωνο ανταλλάξαμε ευχές με τρία εμπορικά πλοία που περνούσαν τον Κάβο Ντόρο μες την κακοκαιρία.
Κάπως έτσι μας βρήκε το ξημέρωμα. Με αχνιστό καφέ, και τον ήλιο να βγαίνει από το σκοτεινό πέλαγος.
Ήταν μια αξέχαστη πρωτοχρονιά στην Άνδρο, που αποτυπώθηκε σ' ένα ωραίο ρεπορτάζ...
